Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019

Οι τελευταίοι των κομματόσκυλων

Οι τελευταίοι των κομματόσκυλων
Θεοδωρής Τσιαμίτας


     Οι τελευταίοι και οι τελευταίες των κομματόσκυλων και των βολεψάκηδων: αν κάποιος αναρωτιέται πού βρίσκονται, αρκεί να εντοπίσει την συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ στις ερχόμενες εκλογές. Διότι μετά την ψηφοφορία του κυβερνώντος κόμματος υπέρ της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, το ποτήρι ξεχείλισε.
     Άντε, τα μνημόνια που ψήφιζε δύο-δύο, η Μέρκελ που έγινε η καλύτερη φίλη απο την προ-εκλογικά χειρότερη εχθρό τους, ο ΕΝΦΙΑ που παρέμεινε και ανέβηκε και ο κατώτατος μισθός που δεν πήγε ποτέ 751 - όλα αυτά έδιωξαν πολλούς ειλικρινά "αγανακτισμένους" και Αριστερούς που πραγματικά πίστευαν σε μια πιο φιλο-λαϊκή προσέγγιση απο την παρούσα κυβέρνηση.
     Όμως δεν είχαν ακόμη ολοκληρωτικά αποτελειώσει το "ηθικό πλεονέκτημα" στα μάτια μερικών που πίστευαν αφελώς οτι ο Τσίπρας και οι παρατρεχάμενοί του ήταν αναγκασμένοι να τα κάνουν αυτά για να καταφέρουν μετά να ασκήσουν αριστερή πολιτική, όπως πραγματικά τάχα θα ήθελαν. Υπήρχε ακόμη μια παράξενη, αν όχι παράλογη πίστη πως ο Τσίπρας δεν ήθελε να τα κάνει όλα αυτά τα τόσο αντι-ιδεολογικά και αντι-προεκλογικά του, αλλά πως ήταν προσωρινό κακό που του υπεβλήθη και αργότερα θα διόρθωνε.
     Όμως όταν είδαν οτι ο ίδιος ο Τσίπρας - μαζί με τον Κοτζιά τότε, τον πρώην σύντροφο που μετέπειτα πούλησε όπως προηγουμένως είχε κάνει και με τον Βαρουφάκη, τον Λαφαζάνη, την Κωνσταντοπούλου - που πήρε την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ πριν φύγει απο την εξουσία να κάνει τα πάντα για να ενισχύσει το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς στην περιοχή μας, προσπαθώντας ακόμη και να πείσει τα παραδοσιακά φιλο-ΝΑΤΟϊκά κόμματα να ψηφίσουν το Προσύμφωνο των Πρεσπών, για να βοηθήσουν ουσιαστικά μια πρώην κομουνιστική χώρα όπως τα Σκόπια που είναι εκτός, να μπει κι αυτή εντός του ΝΑΤΟ για να το ενισχύσει έναντι της Ρωσίας και άλλων αντι-ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων, εκεί πια δεν υπάρχει κανένας μα κανένας αριστερός (και ακρο-αριστερός) που να μην αηδιάσουν τα σωθικά του. Ακόμη και οι αριστεροί-ακροαριστεροί τους ψηφοφόροι λοιπόν τους παράτησαν, καθώς τους είδαν και άκουσαν με τα μάτια και τ' αυτιά τους να ρητορεύουν υπέρ της διεύρυνσης των "φονιάδων των λαών", των" αρχι-καπιταλιστών και του κεφαλαίου που ξεζουμίζουν τους λαούς δίχως έλεος".
     Ούτε φυσικά και οι αντι-εξουσιαστές έχει πια νόημα να έχουν φιλικές διαθέσεις προς αυτό το κόμμα όπως έκαναν μέχρι και τώρα, βλέποντας τον "ηγέτη" της ελληνικής Αριστεράς και της "επανάστασης" να ξεπουλάει και ιδεολογίες και συντρόφους και τα πάντα για να παραμείνει λίγο περισσότερο στην εξουσία.
     Οι μόνοι λοιπόν που θα τους στηρίξουν πλέον είναι ξεκάθαρα οι βολεμένοι-διαπλεκόμενοι που παράτυπα πήραν θέσεις που αλλιώς δεν θα έπαιρναν, έναντι συμπολιτών τους που άξιζαν εξίσου αν όχι περισσότερο τις ίδιες θέσεις.
     Πλέον ούτε αγανακτισμένοι, ούτε αριστεροί, ούτε κομουνιστές, ούτε αντι-εξουσιαστές, ούτε αναρχικοί θα ξαναψηφίσουν αυτούς τους προδότες προς την ίδια τους την ιδεολογία.
     Οι μόνοι που μένουν ως ψηφοφόροι τους είναι η πιό κακιά πάστα πολιτών αυτής της χώρας, η πιό ασυνείδητη, η πιό διεφθαρμένη μάζα που δεν πιστεύει σε τίποτα, που δεν αγωνίζεται για τίποτα, που δεν νοιάζεται για τίποτα πέρα απο το ατομικό τους καιροσκοπικό όφελος. Είναι αυτοί που δίχως ίχνος συνείδησης και αλληλεγγύης βάζουν τον κώλου τους πάνω απο συνανθρώπους, αρχές, αξίες, πατρίδα. Κι αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ φυσικά και το ξέρει, αλλά δεν τον πειράζει καθόλου - το επιλέγει.
     Αυτό δείχνει ξεκάθαρα σε όλους, ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού, οτι αυτό το κόμμα είναι ότι πιο ξεπουλημένο, τιποτένιο, προδοτικό και ανήθικο έχει ποτέ αναδειχθεί σε αυτή τη χώρα. Όπως ακριβώς οι εναπομείναντες ψηφοφόροι του.
     Η μόνη πρέπουσα απάντηση, απο όλους τους προδομένους, είναι μαύρο σε όλες τις ερχόμενες εκλογές. Το μόνο που μπορεί να τους πληγώσει είναι ο εκλογικός τους θάνατος και η στέρηση της εξουσίας. Όλα τα άλλα αποδείχθηκε πως δεν τους νοιάζουν ούτε στο ελάχιστο.


Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2019

Φίλε Κώστα

Φίλε Κώστα
Θεοδωρής Τσιαμίτας



Φίλε Κώστα,
η ψυχή σου είναι βαθιά μέσα στη μνήμη μου,
στο πιάνο που έχω δίπλα μου,
στην κιθάρα στο διπλανό δωμάτιο,
σε κάθε σύνθεση που γεννιέται για να ζήσει,
καθώς όλες το χρωστούν στο οτι μου έμαθες πώς να τις γεννώ
κι έτσι έγινες ένα μεγάλο κομμάτι της ταυτότητάς μου.

Πάνε μήνες που πέθανες
μη νομίσεις πως δεν είμαστε φίλοι ακόμη, γιατί ποτέ δεν θα πάψουμε.
Δεν ξέρω πώς θα το πάρεις,
αλλά είσαι ένας πολύ σοβαρός λόγος για να μη θέλω ποτέ να πάθω Αλτσχάιμερ.
Αστειεύτηκα, ήξερα ακριβώς πώς θα το πάρεις.
Σε νιώθω να γελάς ήδη. Και το χαίρομαι.
Όμως θα κάνουμε ότι χρειάζεται για να μη σε σκοτώσει η λήθη.
Μπορεί να πέθανες, αλλά μια φορά είναι αρκετή.
Όπως μας το λέει κι ο Δάσκαλος, συμμαθητή: ο θάνατος είναι φυσιολογικός. Η λήθη είναι απάνθρωπη.
Γι'αυτό δεν θα σε θυμόμαστε μονάχα, αλλά δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.

Παίζει το The Last of The Mohicans, άκου τι υπέροχο που είναι.
Σε θυμίζει τόσο πολύ λεβέντη φίλε.
Να ξέρεις πως ο Δάσκαλος σε έχει ήδη ακούσει να τραγουδάς το Αθάνατη Αγάπη.
Ήταν το πρώτο βήμα για να σε ακούσουν κι άλλοι.
Ήταν το πρώτο βήμα για να σε ακούσει η Ανθρωπότητα.
Θα σε γνωρίζουμε στους άλλους. Και στους επόμενους.
Για να μπορούν να στεναχωρηθούν κι αυτοί που μας έφυγες νωρίς,
αλλά και για να μπορούν να χαρούν αφού θα απολαμβάνουν την ανθρωπιά και την μουσική σου.

Κι όσο για την Μακεδονία μας, μην ανησυχείς.
Ακόμη το παλεύουμε, ακόμη περισσότεροι, ακόμη περισσότερο.
Δεν θα αφήσουμε τους μηδενιστές να πείσουν ξανά κανέναν αθώο να τους ακολουθήσει.
Θα κάνουμε φανερό σε όλους το πόσο μικροί, ανάξιοι κι ανίκανοι είναι, ακόμη και για προδοσία.
Δεν θα αφήσουμε ποτέ μια συμμαχία βαρβαρότητας και αδιαφορίας να σκοτώσει την μνήμη μας.
Τώρα ειδικά, ξέρεις ακόμα καλύτερα την σημασία της μνήμης,
αφού ζεις μόνο και μόνο χάρη σ'αυτή,
και δε θ'αφήσουμε κανέναν καριόλη να τη διαγράψει.
Αγωνιζόμαστε και για σένα λοιπόν, φίλε μου, μην ανησυχείς!

Σε αγαπώ, απο πάντα και για πάντα.





There Are Two Modes of Being

There are two modes of being Theodoris Tsiamitas There are two modes of being: a) Being conscious by choice, by carefully monitor...