Μόνο εσύ
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Μόνο εσύ μπορείς να με πληγώσεις τόσο βαθιά,
η πληγή σου δεν κλείνει ποτέ
στάζει αίμα κι αγάπη
και κάθε σταγόνα πόνου, αξίζει
η σιωπή πιό δυνατή απο τις κραυγές μου
τον αντέχει
με δάκρυ στεγνό είναι δύσκολο να με νιώσεις,
τι να σκουπίσεις;
Δεν ξέρω άλλον τρόπο να προφυλάσσω τους ανθρώπους
που πνίγονται όταν πλημμυρίζει λύπη
κι αν τελικά σαν το νερό κυλήσω έξω απ'το σώμα,
τη φωτιά του έρωτά σου αν σβήσεις
θα παγώσω
κι ίσως κι άλλοι τιτανικοί
επάνω μου βουλιάξουν
μα απ'το να βουλιάξεις εσύ, δώρο της ζωής
ας είναι.
Only you
Theodoris Tsiamitas
your wound never closes
it is dripping blood and love
and every drop of pain, worths it
silence, stronger than my screams,
can take it
with dry tears it's hard to feel me,
what to wipe?
I don't know of any other way to protect the people
who are drowning when sorrow's flooding
and if eventually like water I'll flow out of the body,
the fire of your love if you put out
I will freeze
and perhaps other Titanics
will sink upon me
but if it was you instead to sink, gift of life
let it be.