Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Φιλοσοφικές, υπαρξιακές ερωτοαπαντήσεις σε μορφή συνέντευξης.

-Υπάρχει νόημα στην ύπαρξη;
-Ναι.
-Γιατί;
-Γιατί υπάρχει η νοημοσύνη.
-Ποιό είναι το νόημα της ύπαρξης;
-Η ζωή.
-Γιατί;
-Δίχως ζωή δεν υπάρχει νοημοσύνη, δίχως νοημοσύνη ποιός και πώς θα καθορίσει τι έχει νόημα;
-Ποιό είναι το νόημα της ζωής;
-Η συνέχισή της.
-Γιατί;
-Διότι υπάρχει ο χρόνος.
-Πώς μπορούμε να συμβάλουμε στη συνέχισή της;
-Με την νοημοσύνη.
-Γιατί;
-Δίχως νοημοσύνη θα μπορούσαμε να αντιλαμβανόμαστε, να σκεφτόμαστε, να συνειδητοποιούμε, να κατανοούμε, να θυμόμαστε, να μαθαίνουμε, να φανταζόμαστε και να δημιουργούμε; Επιπλέον πώς θα συνεννοούμασταν; Πως θα παράγαμε έργο για τους άλλους και τους επόμενους;
-Και γιατί να τα κάνουμε όλα αυτά;
-Γιατί κάτι άλλο δεν έχει νόημα και δεν είναι και πολλοί που ασχολούνται. 
-Και ποιοί ασχολούνται;
-Οι έξυπνοι άνθρωποι.
-Γιατί;
-Διότι δεν είναι ανόητοι και συνειδητοποιούν πως οτιδήποτε άλλο δεν έχει νόημα. Η νοημοσύνη επειδή επιτρέπει την σκέψη και την συνείδηση είναι το μέλλον της ανθρωπότητας, το μέλλον της ζωής.
-Γιατί είναι λίγοι;
-Γιατί είναι σπάνιοι. Αν ήταν οι πολλοί θα ήταν της ποσότητας. Εφόσον οι σπάνιοι αρκούν λοιπόν είναι αρκετοί. 
-Γιατί πήρα συνέντευξη από τον εαυτό μου; 
-Γιατί δεν μου έπαιρνε κανένας άλλος. χοχο.


Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Οι εταιρίες-απάτη τύπου πυραμίδας και η προπαγάνδα τους. Εξιστόρηση προσωπικού βιώματος και σχολιασμός απο μια πιό φιλοσοφική οπτική.

Είναι φοβερό το πώς η κοινωνία μετατρέπει τις σχέσεις απο ανθρώπινες σε εμπορεύσιμες, δηλαδή σε σχέσεις εκμετάλλευσης. Είναι φοβερό το πώς πλασάρει όνειρα για να κοιμίζει την συνείδησή σου. Κι είναι γνωστό πως δίχως συνείδηση δεν μπορείς να είσαι ανθρώπινος. Αλλά δεν πειράζει αυτό την κοινωνία εφόσον δεν χρειάζεται την ανθρωπιά, ίσα ίσα, την ενοχλεί η ανθρωπιά. Το μόνο που είναι αναγκαίο σε μια κοινωνία είναι να είσαι κοινωνικός. Η μόνη περίπτωση να ενοχληθείς είναι να είσαι επαρκώς συνειδητοποιημένος, πράγμα σπάνιο, γι'αυτό και η κοινωνία είναι της συνήθειας κι όχι της σπανιότητας, της ποσότητας κι όχι της ποιότητας. Αν ως αναγνώστες νιώσατε πως θίγεται κι ένα πολίτευμα με την προηγούμενη πρόταση, καλά κάνατε.

       Κάθομαι στο σπίτι μου και καθώς ακούω μουσική στο δωμάτιό μου λαμβάνω ένα μήνυμα μιας κοπέλας που είχα γνωρίσει πριν 2 μήνες στις διακοπές του καλοκαιριού που με ρωτούσε τι κάνω. Της απάντησα, κι έπειτα με ρώτησε αν θέλω να βγούμε για καφέ. -Ναι, της αποκρίθηκα. Όταν είχαμε γνωριστεί μου άρεσε και της άρεσα. Μπορώ να είμαι σίγουρος και για το δεύτερο, πρώτον διότι το αντιλήφθηκα αρκετά γρήγορα κι εύκολα ο ίδιος και δεύτερον διότι το τεκμηρίωσα κιόλας οταν "ένα πουλάκι" μου είπε πως του το εκμυστηρεύτηκε η ίδια αργότερα. Οπότε θέλαμε και οι δύο να ξαναϊδωθούμε όταν θα επιστρέφαμε στην πόλη μας στην οποία εγώ κατοικώ μόνιμα κι αυτή σπουδάζει εκεί. Κανονίσαμε λοιπόν τάδε ώρα στο κέντρο της πόλης. Κοντεύοντας της έστειλα μήνυμα ρωτώντας την που βρίσκεται και μου απήντησε πως ήταν σε μια καφετέρια κι άρα να πήγαινα εκεί για να πιούμε εκεί τον καφέ.
       Καθώς έφτασα, συνειδητοποίησα πως επρόκειτο να γίνει μια παρουσίαση στη συγκεκριμένη καφετέρια μιας "εταιρίας" η οποία έχει να κάνει με πολυεπίπεδο διαδικτυακό μάρκετινκ ή αλλιώς MLM (multi level marketing) και προσφέρει υποτίθεται ταξίδια σε φθηνές τιμές στα μέλη της και πάρα πολλά λεφτά, πολύ απλά και σύντομα. Η κοπέλα είχε γίνει ήδη μέλος της εταιρίας αυτής εδώ και λίγες ημέρες. Οπότε αμέσως κατάλαβα πως η πρόσκλησή της για καφέ δεν ήταν για να βρεθούμε και να κάνουμε ανθρώπινη συντροφιά αλλά για τον προσηλυτισμό μου, ώστε να μπω κι εγώ στην εταιρία αυτή, κάτω απο αυτήν, δεδομένου οτι όλες αυτές οι "εταιρίες" λειτουργούν με το κλασσικό σχήμα της πυραμίδας όπου αυτοί που είναι πιο πάνω βγάζουν χρήματα απο τους κάτω τους, οπότε με έβλεπε ως πελάτη, για να μη πω πιο ωμά ως λεφτά διότι δε θα μου προσέφερε κάποιο αγαθό ή υπηρεσία για να θεωρηθώ έστω πελάτης, απλώς θα κέρδιζε αν με έγραφε απο κάτω της, διότι έτσι λειτουργεί όπως προ-είπα αυτό το σύστημα. Όταν γράφεσαι, σε γράφει πάντα ένας που ήταν πιο πριν γραμμένος κι έτσι σε βάζει απο "κάτω του" στην πυραμίδα, πληρώνεις για την εγγραφή σου και παράλληλα και μηνιαία συνδρομή. Έτσι βγάζουν τα χρήματά τους οι εταιρίες αυτές κι όχι απο προϊόντα που υποτίθεται πουλάνε ή τα φτηνά ταξίδια που προσφέρουν. Είναι λογικό, όταν πληρώσω πολύ φτηνά ένα ταξίδι θα πληρωθεί πρώτα το λεωφορείο-τραίνο-αεροπλάνο-καράβι, το ξενοδοχείο ή η εταιρία? Και πόσα θα πάρει έτσι? Ενώ με την εγγραφή η οποία ήταν αρκετά παχουλή -ειδικά για τις ημέρες οικονομικής κρίσης που βιώνουμε τόσο καιρό- βγάζει άμεσα καθαρό κέρδος δίχως καθόλου κόστος διότι όπως ανέφερα πριν, δε σου προσφέρει κανένα αγαθό ή υπηρεσία άμεσα, απλώς σου λέει πως σου δίνει την ευκαιρία να βγάλεις μέσω αυτής πολλά λεφτά αργότερα. Μπορώ να γράψω πολλές λεπτομέρειες για τέτοιου είδους πυραμιδωτά συστήματα (ντεμέκ πολυ-επίπεδου μάρκετινκ) για να καταδείξω την απάτη στην οποία βασίζονται, αλλά δεν είναι αυτό που με ενδιαφέρει τόσο να φανεί στο άρθρο αυτό. Με ενδιαφέρει να καταδείξω το οτι τέτοιου είδους συστήματα (MLM, πυραμίδες κλπ) που βασίζονται μονάχα στην ωμή αισχροκέρδεια δίχως ουσιαστική παροχή υπηρεσιών ή κάποιου έργου όχι μόνο δεν είναι ανθρώπινα αλλά είναι και απάνθρωπα.
       Η συγκεκριμένη παρουσίαση δεν ήταν η κλασσική που γίνεται σε άτομα τα οποία επιδιώκουν να βάλουν στην εταιρία, αλλά σε άτομα τα οποία είχαν γίνει ήδη μέλη (εγώ μάλλον ήμουν ο μόνος που δεν ήμουν μέλλος) και θα τους μάθαιναν πως να κάνουν προπαγάνδα για να καταφέρνουν να ξεγελούν και άλλους, συγγενείς, φίλους και γνωστούς και να τους στρατολογούν διασφαλίζοντας την μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία για το άτομό τους υποτίθεται, αλλά ουσιαστικά για την εταιρία και τα πολύ υψηλά μέλη της πυραμίδας. Με άλλα λόγια τους δίδασκαν καθαρά πως να κάνουν προπαγάνδα παίζοντας με την ψυχολογία του άλλου με κάθε τρόπο. Με λέξεις, με την στάση και την γλώσσα του σώματος, με την ένταση της φωνής και με τον τρόπο που μιλούσαν, με τις ερωτήσεις που θα έκαναν, όλα μελετημένα κι οργανωμένα έτσι ώστε να μην αφήνουν πολλά περιθώρια άρνησης με σκοπό να κάνουν το υποψήφιο θύμα να δώσει τα χρήματά του για να γραφτεί στην εταιρία. Το τι πράγματα άκουσα εκεί μέσα δεν περιγράφεται εύκολα. Κάνω όμως την προσπάθεια γιατί θεωρώ πως ίσως υπάρχει πιθανότητα για τα ήδη μέλη να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει και να βγουν και ακόμη περισσότερο για τα νέα εν δυνάμει υποψήφια θύματα, να ενημερωθούν εκ των προτέρων ώστε να μη την πατήσουν. Περιγράφω λοιπόν αυτά που είδα και άκουσα σχολιάζοντάς τα παράλληλα.
       Ήμασταν γύρω στα 20 άτομα σε έναν μικρό σχετικά χώρο τον οποίο είχαν σχεδόν γεμίσει με καρέκλες, αφήνοντας μόνο έναν μικρότερο κενό χώρο μπροστά απο μια τηλεόραση, ένα λαπτοπ και μεγάλα ηχεία, δημιουργώντας μια σκηνή στην οποία θα έβγαινε ο ομιλητής να μας μιλήσει. Βγαίνει λοιπόν ο πρώτος, φαινομενικά 23 με 25 χρονών, ως παρουσιαστής και λέει δυνατά: Καλησπέρα. Ακούγεται από μερικούς απο το κοινό ένα ακόμη "καλησπέρα" ως ανταπόκριση. Ο ομιλητής σχολιάζει "με την δεύτερη φορά πιάνει συνήθως" και φωνάζει δυνατότερα και πιο συλλαβιστά ένα τρίτο καλησπέρα. Ακούγεται κι απο το κοινό σύσσωμο τώρα ένα ακόμη δυνατότερο τέταρτο καλησπέρα. Εγώ αναρωτιόμουν αν έχει όντως τόσο σοβαρό πρόβλημα με τα αφτιά του ο τύπος ή αν μας δουλεύει. Συνεχίζει αυτός πάντα με τον ίδιο δυνατό τόνο και το δήθεν ενθουσιώδες ύφος "θέλω ένα δυνατό χειροκρότημα για τον Σάββα". Εγώ επειδή φυσικά δεν ήξερα τι έχει κάνει αυτός ο Σάββας που αξίζει το χειροκρότημά μου δεν χειροκρότησα, όλοι οι άλλοι όμως μάλλον το ήξεραν γιατί χειροκρότησαν, αλλιώς απλώς υπάκουσαν, είτε επειδή ήξεραν και σέβονταν τον "παρουσιαστή" είτε επειδή έτσι έχουν γαλουχηθεί απο τους γονείς και την κοινωνία να κάνουν ως άτομα μιας μάζας. Κι ο τύπος συνεχίζει "Τον Σάββα, που αν και είναι ένα χρόνο περίπου στην εταιρία μας χωρίς να κάνει τίποτα, την τελευταία εβδομάδα το πήρε ζεστά το θέμα και έβγαλε 800 δολάρια, μόνο σε μια εβδομάδα. Άλλο ένα χειροκρότημα λοιπόν για τον Σάββα που πραγματικά έχει φοβερή ενέργεια, κάτι το οποίο θα το αντιληφθείτε κι εσείς όταν ανέβει στη σκηνή και που το έχει πάρει πολύ ζεστά το θέμα και πραγματικά θα τα τινάξει όλα. -Σάββα, έλα στη σκηνή".
       Και τότε πηγαίνει ο Σάββας, χαιρετιούνται κάνοντας hi five κι αγκαλιάζονται μέσα στον ενθουσιασμό, λες και πέτυχαν γκολ σε αγώνα ποδοσφαίρου ή λες και είχαν να ειδωθούν πολύ καιρό, ενώ πριν λίγο ήταν δίπλα δίπλα και τα έλεγαν. Σαχλοί θεατρινισμοί, σωστά μίλησε για σκηνή ο τύπος εφόσον έκαναν show τελικά, βέβαια πολύ χαμηλού επιπέδου. Οπότε τελικά κατάλαβα κι εγώ τουλάχιστον πως δεν είχε πρόβλημα με τα αφτιά του ο άλλος αλλά μας δούλευε στην αρχή, κι ανακουφίστηκα. Κι έτσι συνέχισαν κι όλοι οι επόμενοι ομιλητές-μέλη της εν λόγω εταιρίας. Κι εγώ που πήγα για να συναντήσω την κοπέλα και να βγω μαζί της βρέθηκα τελικά -πάλι καλά σε διπλανή καρέκλα σ'αυτή- μαζί και με ένα κάρο αγνώστους εκ των οποίων μερικοί ήταν τόσο βλάκες που περνούσαν τους εαυτούς τους και για έξυπνους. Το ύπουλο εκ μέρους της βέβαια ήταν πως δεν μου είπε τίποτε για αυτή την παρουσίαση εξ'αρχής, δε με ρώτησε αν θέλω, μου έταξε καφέ με σκοπό να με φέρει εκεί και έπειτα να με προσηλυτίσει και να με στρατολογήσει απο κάτω της. Θα έφευγα αμέσως, διότι παλαιότερα με τον ίδιο τρόπο είχα βρεθεί ξανά σε παρόμοιες παρουσιάσεις και της ίδιας και άλλων παρόμοιων εταιριών, αλλά κάθισα με σκοπό να αποθηκεύσω όσα μπορώ απο αυτά που λέγονται και τους τρόπους με τους οποίους τα πλασάρουν, ώστε μετά να τα καταγράψω όσο αναλυτικότερα γίνεται για να τα δείχνω σε επόμενους που θα με προσεγγίσουν για αυτό τον σκοπό και σε άτομα που έχουν άγνοια και μπορεί να πέσουν στην παγίδα τέτοιων εταιριών. Να επισημάνω πως ο ύπουλος τρόπος που με προσέγγισε η κοπέλα δεν ήταν κάτι που επινόησε η ίδια, αλλά είναι ο τρόπος με τον οποίο η εταιρία της προπαγάνδισε εφόσον της τον δίδαξαν οι απο πάνω της -παλαιότερα μέλη δηλαδή- να προσεγγίζει τους πάντες. Συνεχίζω λοιπόν την περιγραφή: Ο Σάββας ξεκίνησε να μιλάει λέγοντάς μας γιατί πρέπει όλοι να γραφτούν στην εταιρία και μπλα μπλα μπλα... όμως επειδή ήταν η πρώτη του παρουσίαση -πράγμα που ομολόγησε αργότερα ο ίδιος- ήταν αμήχανος, μαγκωμένος, δυσκίνητος και στο σώμα και στον λόγο του. Άρα τα όσα μας έλεγε ο προηγούμενος γι'αυτόν και για την τρομερή ενέργειά του την οποία υποτίθεται θα μας μετέδιδε ήταν μπαρούφες, διότι μόνο αυτό δεν έγινε. Ο Σάββας βέβαια έβαλε τα δυνατά του, προσπάθησε, αλλά δεν τα κατάφερε ούτε στο ελάχιστο. Δεν τον κατηγορώ γι'αυτό, φυσιολογικό ήταν ως πρωτάρης. Κατηγορώ τον προηγούμενο που είπε κάτι το οποίο δεν ισχύει. Αλλά όπως προείπα, ήξερα πως ήμασταν εκεί για να μας δουλέψουν και να μας μάθουν και πώς να δουλέψουμε κι εμείς άλλους για να τους γράψουμε απο κάτω μας. Μετά αφού τελείωσε ο ταλαίπωρος Σάββας, ανέβηκε στη σκηνή ένας παλαιότερος και πιο έμπειρος και με πιο μεγάλο κύρος και κοιλιά. Μέσα σε όλες τις βλακείες που είπε ειπώθηκαν και μερικές αηδίες με περίσσιο θράσος, μία εκ των οποίων ήταν "Όταν παρουσιάζετε την ιδέα της εταιρίας σε άλλους και σας λένε ως δικαιολογία πως δεν έχουν τα χρήματα για να γραφτούν, είναι ψέμα, σας λένε ψέματα." Όταν το άκουσα αυτό δυσκολεύτηκα να το πιστέψω πως το είπε. Σε ανθρώπους που έχουν πολλές οικονομικές δυσκολίες τα τελευταία χρόνια, είχε το θράσος να ξεστομίσει κάτι τέτοιο. Θα είχα τύψεις που δεν τον διέκοψα για να τον ξεφτιλίσω με τα λόγια μου μπροστά σε όλους αλλά έτσι δε θα άκουγα και δε θα κατέγραφα τώρα όλα όσα αναφέρθηκαν στη συνέχεια διότι θα με έδιωχναν προκειμένου να μη τους καταστρέψω την όλη παρουσίαση, οπότε γράφω αυτό το άρθρο για να μην έχω καμία τύψη. Συνέχισε λοιπόν για να αιτιολογήσει την γελοιότητα που είπε λέγοντας "και να μην έχει κάποιος τα λεφτά μπορεί να δανειστεί. Κι εγώ έτσι έκανα, δανείστηκα 50 ευρώ απο 5 γνωστούς και γράφτηκα. (Σκέφτηκα οτι κάνει πλάκα, δε μπορεί. Είμαστε τόσο δύσκολα σήμερα στα οικονομικά μας λόγω δανείων, ατομικών και κρατικών κι ο τύπος πρότεινε να δανειστούμε αν δεν έχουμε, για να γραφτούμε στην εταιρία του). Είναι ψέμα λοιπόν η δικαιολογία δεν έχω λεφτά, διότι αν πραγματικά θέλεις θα βρούμε τρόπο να τα βρεις, άρα είσαι μαζί μου; Αυτό είναι το κλείσιμο που πρέπει να κάνετε, να λέτε συνεχώς στο τέλος, "είσαι μαζί μου"; Απο τότε που είδα να κάνει κάποιος άλλος αυτό το κλείσιμο και άρχισα να το κάνω κι εγώ οι εγγραφές μου αυξήθηκαν θεαματικά. Να το θυμάστε, το μόνο που θέλετε είναι να πει ναι στο είσαι μαζί μου, και θα βρεθεί ο τρόπος να βρούμε τα λεφτά (για να του τα πάρουμε "δικό μου σχόλιο αυτό"). Επίσης, αναρωτήθηκα πώς ξέρει οτι οι γνωστοί μας έχουν να μας δανείσουν; Μάλλον θα σκέφτηκε πως αν δεν έχουν λεφτά δε θα τους είχαμε και φίλους, αλλιώς δεν εξηγείται η σιγουριά του. Μετά ανέφερε δεύτερη δικαιολογία που συνήθως λένε τα υποψήφια θύματα. "Άλλοι μας λένε: Δεν έχω χρόνο. Μα φίλε, αν δεν έχεις χρόνο τώρα και συνεχίσεις αυτό που κάνεις μια ζωή, πότε θα έχεις χρόνο; Αυτό ακριβώς θέλουμε να κάνουμε εδώ, να σου δώσουμε χρόνο, λοιπόν, είσαι μαζί μου"; Εδώ υποτίθεται λέει στα μέλη να λένε πως θα δώσουν χρόνο σε όσους γράφονται, εφόσον μπορούν να βγάζουν πολλά λεφτά χωρίς να δουλεύουν, αλλά λίγο αργότερα ένας επόμενος ομιλητής είπε οτι "εφόσον το όλο εγχείρημα αξίζει πρέπει να είσαι σωστός επαγγελματίας, να το πάρεις σοβαρά και άρα να κάνεις παρουσιάσεις απ'το πρωί ως το βράδυ για να πετυχαίνεις όσες περισσότερες εγγραφές γίνεται και να βγάζεις σοβαρό κέρδος". Άρα τελικά η εταιρία δίνει χρόνο, αλλά όχι για να τον σπαταλάς όπως θέλεις μα για να κάνεις συνέχεια το ίδιο πράγμα, προσηλυτισμό και στρατολόγηση νέων μελών. Και συνέχισε λέγοντας: Μια άλλη δικαιολογία που βρίσκουν να σου πουν μερικοί εξυπνόβλακες είναι "Φοβάμαι πως είναι πυραμίδα". Ρωτήστε τον: Συνειδητοποιείς φίλε πως μου λες οτι είμαι απατεώνας; (Εμ τι άλλο είσαι; σχόλιον δικό μου αυτό). Συνειδητοποιείτε οτι εκείνη την ώρα σας λέει ο κολλητός σας απατεώνα; Αυτό είναι απαράδεκτο αν είναι κολλητός σας. Εδώ κανονικά αν δε με ενδιέφερε μη με διώξουν και χάσω την συνέχεια θα ρωτούσα: Εσύ δε πιστεύεις οτι υπάρχουν απατεώνες στον κόσμο; Αυτοί οι απατεώνες λες δεν έχουν κολλητούς και φίλους; Άρα αν ένας απατεώνας ξεκινήσει μια εταιρία τέτοια και την προτείνει στον φίλο του κι εκείνος τον ακολουθήσει επειδή είναι κολλητός του και τον εμπιστεύεται και με την σειρά του την προτείνει σε άλλον κολλητό του και πάει λέγοντας, σε κάποια φάση δε θα φτάσει και σε σένα μέσω κάποιου κολλητού σου αυτή η ιδέα; Αυτό τι σημαίνει, πως δεν είναι απατεωνιά; Κι όσοι εμπλέκονται μέσα δεν είναι απατεώνες ως αποτέλεσμα; Ωστόσο σώπασα και σημείωσα την ερώτηση στο μυαλό για να την γράψω μετά. Αυτός συνέχισε: Εγώ φίλε σε φώναξα εδώ για να σου δείξω την ευκαιρία που ψάχναμε, για την ζωή μας και το μέλλον μας τι είναι αυτά που μου λες, λοιπόν είσαι μαζί μου; Ο δεύτερος λοιπόν ομιλητής απορεί και τσατίζεται με τον κολλητό του αν τον ρωτήσει κάτι εντελώς εύλογο, όπως το αν είναι πυραμίδα. Προσπαθεί να τον ξεγελάσει όπως είναι προφανές αλλά εκνευρίζεται επειδή θεωρεί οτι ο φίλος του μπορεί να τον θεωρήσει απατεώνα. Κι ο φίλος του τι πρέπει να κάνει δηλαδή; Η ερώτηση δεν απευθύνεται σε μέλη της εταιρίας γιατί η απάντηση είναι προφανής (να γραφτεί), αλλά σε σκεπτόμενους ανθρώπους. Μη ξεχνάμε οτι δεν είμαστε μόνο εμείς κολλητοί γι'αυτόν αλλά κι αυτός για εμάς. Οπότε με τι ήθος, με τι θράσος προσπαθείς να ξεγελάσεις τον ίδιο σου τον κολλητό για να μπει απο κάτω σου και να βγάλεις χρήματα απ'αυτόν με μόνο αντάλλαγμα την πιθανότητα να καταφέρει να κάνει κι αυτός το ίδιο σε άλλους κολλητούς ή φίλους του; Μετά έλεγε τον τρόπο που θα πρέπει να γίνεται η πρόσκληση: Το τηλεφώνημα πρέπει να κρατάει μερικά δευτερόλεπτα, όχι πάνω απο λεπτό, και να είναι τύπου: "-Φίλε τι κάνεις την τάδε ώρα; -Τίποτα. -Ωραία, έλα για έναν καφέ, ή, βρήκα αυτό που ψάχναμε, έλα στο τάδε μέρος να σου πω."Και θα το κλείνετε. Πρέπει να δείχνετε οτι είστε βιαστικοί. όχι να πιάνετε συζήτηση. Έτσι θα του κινείτε την περιέργεια και θα έρχεται. Τότε θα του πλασάρετε την ιδέα. Αν του έχουν ξανακάνει πρόσκληση και παρουσίαση και σας ρωτήσει κάτι τύπου: Έχει να κάνει με ταξίδια; Θα του απαντάτε: Τι εννοείς; Για να δείτε τι ξέρει κι έπειτα να του πείτε: Έλα απο εμένα φίλε να σου δείξω εγώ, θα το κάνουμε μαζί. Και θα το κλείνετε, δε θα παρακαλάτε. Δεν παρακαλάμε ποτέ, άλλωστε για τον άλλον το κάνουμε, αν δε θέλει ο ίδιος το καλό του πρόβλημά του. 
       Σ'εκείνο το σημείο μου ξέφυγε μια γκριμάτσα δυσανασχέτησης διότι αν το κάνεις για τον άλλον κι όχι για εσένα, τότε κάνε παρουσιάσεις και προσκλήσεις χωρίς να είσαι γραμμένος στην εταιρία που έχεις προσωπικό όφελος απο αυτούς που θα γράφεις απο κάτω σου. Έπειτα έλεγε για το πόσο σημαντική είναι η στάση του σώματος κι ο τρόπος της φωνής μας, για να πείθουμε τους άλλους να δέχονται:"Δεν έχει πολύ σημασία το τι λέτε, αλλά το πως το λέτε. Θα μιλάτε δυνατά, καθαρά, όρθιοι, με καλά ρούχα ντυμένοι και σοβαρότητα, και θα τελειώνετε λέγοντας, είσαι μαζί μου; Καταλάβατε; Πείτε ναι". Και το κοινό αποκρίθηκε υπάκουα με ένα ναιιι, που έμοιαζε πάρα πολύ με μπεεε. Εκείνη την ώρα γύρισα προς την κοπέλα που καθόταν δίπλα μου και σχολίασα κάπως πιο φωναχτά "Εντελώς δημοκρατικά βλέπω". Εκείνη χαμογέλασε αμήχανα. Ο ομιλητής μάλλον δε το άκουσε.
       Σε κάποια φάση κατέβηκε κι αυτός αφού είχε καλέσει έναν τρίτο ομιλητή στη σκηνή, 21 χρονών μας είπε οτι είναι, αν θυμάμαι καλά. Ίδιος ενθουσιασμός και χαιρετισμοί μεταξύ τους την ώρα που ο ένας κατέβαινε κι ο άλλος ανέβαινε, το βλακώδες σόου συνεχιζόταν μέχρι τέλους. Ο τρίτος λοιπόν παρουσιάστηκε απ'τον δεύτερο λες και ήταν ο Καίσαρας, ή κάτι ομοίως μεγάλο και σημαντικό. Ο τρόπος που τον παρουσίασε ήταν πραγματικά τραγελαφικός. "Είναι μεγάλη τιμή που έχουμε εδώ μαζί μας τον τάδε (δεν θυμάμαι το όνομά του) που κατάφερε να κάνει τόσα λεφτά σε τόσο χρόνο κλπ... Νέος, πολύ ταλαντούχος, πολύ δυναμικός και παθιασμένος με την δουλειά αυτή, με πολύ όρεξη και μέλλον μπροστά του, ο οποίος έχει αντιληφθεί καλά πως λειτουργεί η εταιρία αυτή οπότε θα μας δώσει κι εμάς τα φώτα του".
       Ανεβαίνει κι εκείνος στην σκηνή λοιπόν και ξεκινά να μιλά κι αυτός δυνατά με ύφος φτασμένου μέντορα και καθοδηγητή. (Εντωμεταξύ εγώ έβλεπα ήδη την βλακεία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του πριν ξεκινήσει να μιλάει κι έτσι μου φαινόταν ακόμη πιο αστείος με το ύφος που μιλούσε δείχνοντας οτι πίστευε κι ο ίδιος οτι είναι κάποιος σημαντικός). Αυτός λοιπόν ήταν τόσο βλάκας που ξέχασε όσα είπε ο προηγούμενος γι'αυτόν και άρχισε να λέει πράγματα τύπου: "Όταν θα έχετε γράψει κάποιο φίλο σας απο κάτω σας μετά θα πρέπει να τον βοηθήσετε να βάλει άτομα απο κάτω του, άρα όταν θα κάνετε μαζί παρουσίαση, εσείς ως παλιότερος και μέντοράς του θα τον παρουσιάζετε με μεγάλα λόγια γι'αυτόν, θα είστε πολύ θερμοί και θα τον εξυψώνετε στα μάτια των άλλων, θα λέτε πως τον εμπιστεύεστε, πως είναι φοβερός, με πολύ ενέργεια και σίγουρα θα πετύχει, ώστε να τον εμπιστευτούν και τα νέα υποψήφια μέλη που πρέπει να γραφτούν απο κάτω του. Όχι επειδή είναι φίλος και τον ξέρετε καλά να τον παρουσιάζετε χαλαρά, κάνοντας αστεία και χαβαλέ, θα είστε σοβαροί και θα τον εξυψώνετε πάντα στα μάτια των άλλων. Αναρωτιέμαι εγώ τώρα: αυτά όλα είναι αυθόρμητα; Εφόσον είναι γραμμή της εταιρίας το να λένε μεγάλα λόγια για τα μέλη της απ'οτι οι ίδιοι ομολόγησαν, πόσο αληθινά μπορεί να είναι τα όσα λένε; Όσα με λίγα λόγια έλεγαν τόση ώρα ο ένας ομιλητής για τον άλλον, αποδείχτηκε ακούσια πως είναι λόγια του αέρα, μέρος της προπαγάνδας που πρέπει όλοι να κάνουν στα υποψήφια θύματα για να τα πείσουνε πως κάτι μεγάλο συμβαίνει, πως θα έχουν συμφέρον να ακολουθήσουν τον τάδε γιατί θα μεγαλουργήσει επειδή είναι φοβερός και τρομερός και με καταπληκτική ενέργεια. Πλέον είχε δηλώσει ανοιχτά πια πως όλα όσα σας λέμε είναι μπαρούφες, ανυπόστατα, ψέματα, με σκοπό να γραφτείτε. Θα σκεφτεί κανείς "μα όσο βλάκας και να είναι δε μπορεί να έλεγε κάτι τέτοιο στον κόσμο που θέλει να γραφτεί έτσι ανοιχτά". Μα μη ξεχνάτε πως σε αυτούς που μιλούσε ήταν ήδη γραμμένα μέλη, απλώς πιο καινούρια οι περισσότεροι απο τον ίδιο κι εφόσον την είχαν ήδη πατήσει και δώσει τα λεφτά τους τώρα έπρεπε να τους μάθει πως να τα πάρουν πίσω απο τους επόμενους που πρέπει να ξεγελάσουν. Εγώ ίσως και να ήμουν ο μόνος που δεν ήμουν μέλος. Αυτό το αντιλήφθηκα κι απ'το οτι λέγανε κατά διαστήματα ονόματα μεγάλα και τρανά της εταιρίας κι όταν ρωτούσαν αν τα ξέρουν σήκωναν όλοι τα χέρια τους εκτός απο μένα. Επίσης είναι χαρακτηριστικό πως στην κανονική παρουσίαση που γίνεται σε υποψήφια νέα μέλη μιλούν κυρίως για τα φοβερά και πάμφθηνα ταξίδια που προσφέρει η εταιρία φορώντας πιο ανθρώπινες μάσκες. Ενώ στις παρουσιάσεις-σεμινάρια που γίνονται στα ήδη γραμμένα μέλη το κλίμα αλλάζει, πλέον γίνονται σκληροί μέντορες που πρέπει να δημιουργήσουν σκληρούς επαγγελματίες που πρέπει να προσηλυτίσουν κόσμο.
       Στην συνέχεια ρώτησε ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν ερασιτέχνη κι έναν επαγγελματία κι απάντησε ο ίδιος: "Η διαφορά τους είναι πως ο επαγγελματίας κοιτάζει τις λεπτομέρειες, παιδιά". Έβαλε στην οθόνη πίσω του μια εικόνα με τον Ρονάλντο, τον Μουρίνιο και τον Τζόρνταν. "Τους ξέρετε όλοι σας αυτούς, έτσι; Είναι οι καλύτεροι στο είδος τους. Γιατί; Γιατί είναι επαγγελματίες. Γιατί έχουν ως στόχο να είναι οι καλύτεροι. Αυτό λείπει παιδιά σήμερα απο τους ανθρώπους, οι στόχοι. Αν βάλεις στόχο να είσαι ο καλύτερος δε μπορεί κανείς να σε εμποδίσει παρά μόνο ο εαυτός σου. Ποιός θέλει εδώ να γίνει επαγγελματίας; Σηκώστε τα χέρια σας. Καθώς ρωτούσε τις ερωτήσεις που απαιτούσαν χέρια πάνω σήκωνε κι ο ίδιος το χέρι του για επηρεασμό, όλοι βέβαια το σήκωναν και μέσα στη μάζα ακόμη και για μένα ήταν δύσκολο να μη το σηκώσω που είχα συνειδητοποιήσει όλο αυτό το απαράδεκτο θεατριλίκι. Ωστόσο δε το σήκωνα και κάθε φορά ήμουν σα την μύγα μεσ' το γάλα. Ή σαν την αλογόμυγα, θα το προτιμούσα λόγω Σωκράτη. Απο κάποια στιγμή και μετά ο τύπος άρχισε να με παρατηρεί πιό έντονα εφόσον του τράβηξα την προσοχή μη κάνοντας ότι ήθελε, μη κάνοντας ότι όλοι οι άλλοι. Αλλά μάλλον περίμενε να με λυγίσει μ'αυτό τον τρόπο διότι όποτε επιχείρησε ενώ έλεγε κάτι να με καρφώσει με τα μάτια του για πάνω απο δευτερόλεπτο τον κάρφωνα κι εγώ σταθερά οπότε έπαιρνε το βλέμμα του έπειτα. Αυτά ανήκουν στην γλώσσα του σώματος. Συνέχισε λοιπόν λέγοντας κοτσάνες τύπου: Ξέρετε γιατί ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι καλύτερος απο τον Τσάρτα; Γιατί αν η προπόνηση είναι στις 5 ο Κριστιάνο θα είναι εκεί παρά 10. Γιατί αν πρέπει να κάνει 30 φορές μια άσκηση θα την κάνει 31, ενώ ο Τσάρτας όχι. Πραγματικά εκεί αναρωτιόμουν αν ακούει τις ανοησίες που λέει. Λες και όλα είναι θέμα ποσότητας, όπως το πόσες φορές θα κάνεις την άσκηση, κι όχι και ποιότητας, το πώς θα την κάνεις, το τι άσκηση θα κάνεις και το ταλέντο σου. Και συνέχισε: Ξέρετε γιατί; Γιατί ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει στόχο ψηλό ενώ ο Τσάρτας όχι. Ξέρετε ποιός είναι ο στόχος του Κριστιάνο Ρονάλντο; Να γίνει ο καλύτερος στον κόσμο. Μπορεί να τον σταματήσει κάτι εκτός απο τον εαυτό του; Εκεί δεν άντεξα οπότε πετάχτηκα και είπα: Ναι, ο Μέσσι. Ο τύπος πάγωσε προς στιγμή, χαμήλωσε το κεφάλι και τους φουσκωμένους επιτηδευμένα ώμους του, το ύφος σιγουριάς, ξερόλα και μέντορα διαλύθηκαν για λίγο, σώπασε για 3-4 δευτερόλεπτα, του κόπηκε ο ειρμός κι ήταν λογικό εφόσον αυτό δεν το είχε προβλέψει και δεν υπήρχε μέσα στην κασέτα που του είχαν μάθει ανώτεροί του στην πυραμίδα να παπαγαλίζει. Χαρακτηριστικό ήταν πως δεν το σχολίασε καν, δεν είπε τίποτε πάνω σε αυτό και συνέχισε την κασέτα σαν να μην τον διέκοψα ποτέ: Αν κάποιος που παίρνει 1500 ευρώ σε συμβουλεύει πως να βγάλεις λεφτά, υπάρχει περίπτωση να βγάλεις περισσότερα απο 1500; Όχι. Αν σε συμβουλεύει ο δεύτερος πως να πάς μπροστά, υπάρχει περίπτωση να βγείς πρώτος; Όχι. Θα πρέπει λοιπόν να ακούς τον καλύτερο και στόχος σου θα πρέπει να είναι να γίνεις ο καλύτερος. Κι όταν γίνει αυτό τίποτα και κανείς δε μπορεί να σε σταματήσει απο τον εαυτό σου. Το άτομο έδινε ρεσιτάλ βλακείας. Γιατί όταν το λες αυτό σε έναν είναι εντάξει. Αλλά το έλεγε σε 20 άτομα. Όπως είναι αντιληπτό υπάρχει ένα θέμα, δε μπορεί να είναι 20 άτομα οι καλύτεροι, δε μπορεί να είναι και οι 20 πρώτοι. Και συνέχισε: Αν θέλετε να είσαστε επαγγελματίες θα το παίρνετε σοβαρά, θα είστε επίμονοι, θα είστε πάντα στην ώρα σας στα ραντεβού και νωρίτερα και θα έχετε το μυαλό σας συνέχεια καθαρό και προσηλωμένο στην δουλειά σας για να μπορείτε να απαντάτε σε όλα όσα σας ρωτήσουν καταλλήλως.
       Το θέμα βέβαια είναι πως αυτή η "δουλειά" δεν έχει ωράριο, όπως είπε προηγουμένως πρέπει να την κάνει κάποιος πρωί βράδυ για σιγουρέψει την επιτυχία, άρα το μυαλό όλων των μελλών θα πρέπει να είναι συνεχώς στο πως θα βάλουν απο κάτω τους άλλους. Αυτό αντιλαμβάνεστε πολύ απλά τι σημαίνει; Πως αν θέλεις να πετύχεις θα πρέπει να αφιερωθείς εξ'ολοκλήρου σ'αυτό. Άρα πλέον δεν θα βλέπεις ανθρώπους, μα πελάτες, υποψήφια θύματα που θα προσπαθήσεις να χώσεις απο κάτω σου. Το προσωπικό μου βίωμα με την κοπέλα είναι χαρακτηριστικό: Πρώτα μεε έβλεπε ως έναν άνθρωπο που της άρεσε και ήθελε να γνωρίσει για να δει μήπως μπορεί να αναπτυχθεί κάτι μεταξύ μας. Απόλυτα υγειές. Αφότου γράφτηκε στην εταιρία και δέχτηκε την προπαγάνδα της, με έβλεπε πια ως πελάτη, ως θύμα. Πάει η ανθρώπινή μου ιδιότητα. Αναρωτιέμαι: Δεν είναι απάνθρωπο αυτό; Μα μόνο αυτό έδειχνε να την ενδιαφέρει μετά την εγγραφή της, το πως θα με γράψει κι εμένα. Και σίγουρα όχι μόνο εμένα. Αφού σε κάποια φάση πριν τελειώσει η παρουσίαση σηκώνεται και κατεβαίνει στον κάτω όροφο. Φαντάστηκα πως πήγαινε τουαλέτα. Η ώρα περνούσε και δεν επέστρεφε οπότε έπιασα τον Σάββα, τον πρώτο ομιλητή, επειδή ήταν φίλος της και τον ρώτησα που πήγε. Μου είπε πως κατέβηκε κάτω για να κάνει μια παρουσίαση. Εκεί πια εκνευρίστηκα φανερά. Σηκώθηκα και πήρα το παλτό μου για να φύγω. Την είδα στον κάτω όροφο, σε ένα γωνιακό τραπεζάκι με 2 κοπέλες αν θυμάμαι καλά να τους μιλάει και κατάλαβα οτι ξεκίνησε ήδη την προπαγάνδα για να τις γράψει. Άρα για να ανακεφαλαιώσουμε, με προσκάλεσε όπως ακριβώς της είπαν να κάνει, για έναν καφέ, καφέ δεν ήπιαμε, μαζί δεν τα είπαμε, αντί αυτού καθίσαμε μαζί με άλλους σε μια αίθουσα, διδαχτήκαμε προπαγάνδα απο απαίδευτους κι ανήθικους ανθρώπους, και κάποια στιγμή έφυγε δίχως να πει κουβέντα, που πάει, για ποιόν λόγο, για πόση ώρα και με παράτησε σε μια παρουσίαση που ούτε καν επέλεξα. 
       Σήκωσα λοιπόν το χέρι μου να την χαιρετίσω εφόσον θα έφευγα, ούτε που παίξανε τα μάτια της, τόσο προσηλωμένη ήταν. Έφυγα λοιπόν χωρίς ούτε ένα γειά, στέλνοντάς της μόνο το εξής μήνυμα: "Η εταιρία στην οποία έγινες μέλος δεν είναι ανθρώπινη, μάλιστα μάλλον είναι απάνθρωπη. Γειά σου". Βέβαια ήμουν σίγουρος πως το μήνυμα δε θα το έβλεπε εκείνη την ώρα διότι προηγουμένως οι ομιλητές-μέντορες έλεγαν πως εν ώρα παρουσίασης τα κινητά θα είναι στο αθόρυβο για να μην διακόπτουμε το σημαντικό αυτό έργο.
 Μέχρι τώρα δεν μου έστειλε τίποτε ακόμη. Μάλλον δεν έχει χρόνο να σπαταλήσει σε κάποια συζήτηση ή διαφωνία διότι πρέπει να τον αφιερώσει μονάχα στο να γράψει κι άλλα άτομα. Δεν είμαι εκνευρισμένος πια, ούτε ενδιαφέρομαι να πάρω κάποια εκδίκηση γράφοντας αυτό το άρθρο κι εκθέτοντάς την, γι'αυτό άλλωστε δεν έγραψα το όνομά της. Απλώς -μπορεί και να είμαι αφελής- θεωρώ πως ίσως υπάρχει μια πιθανότητα αν το διαβάσει να συνειδητοποιήσει τι κάνει, τι της έχουν κάνει και να ξεγραφτεί όσο είναι νωρίς. Αν δεν γίνει αυτό τότε ελπίζω να φανεί χρήσιμο σε άλλα μέλη τέτοιων εταιριών που θα το διαβάσουν ή να αποτρέψει καινούριους να γίνουν διότι θεωρώ απαράδεκτους αυτούς που τις ξεκινούν μα και αυτούς που τις τροφοδοτούν, όχι για άλλο λόγο, αλλά επειδή όπως είπα και ξαναείπα και ξαναλέω, δεν λειτουργούν ανθρώπινα μα απάνθρωπα.



Αυτή η εικόνα μας δείχνει ξεκάθαρα το πλαίσιο τέτοιων εταιριών. Ο δημιουργός της, βάζει απο κάτω του 6, εκείνοι βάζουν απο κάτω τους 6 ο καθένας και πάει λέγοντας. Οι όροι είναι πως κάθε άτομο πληρώνει αρχικά εγγραφή κι έπειτα μια συνδρομή κάθε μήνα. Αν βάλει απο κάτω του 4 άτομα σταματάει να πληρώνει την συνδρομή, ενώ αν βάλει 6 μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό όριο παίρνει τα λεφτά που πλήρωσε για εγγραφή πίσω. Αν λοιπόν υποθέσουμε πως υπήρχαν 15.672.832.776 άνθρωποι εν ζωή και γράφονταν όλοι στην εν λόγω εταιρία τότε βλέπουμε πως τα τελευταία δύο στρώματα, δηλαδή οι 15.237.476.352 είναι τα κορόιδα της υπόθεσης. Διότι απ'τα 15.237.476.352 τα 13.060.694.016 του τελευταίου στρώματος δεν έχουν άλλους να γράψουν απο κάτω και είναι οι πλήρεις χαμένοι. Ενώ τα 2.176.782.336 του πρό-τελευταίου στρώματος στην καλύτερη περίπτωση αν πρόλαβαν να γράψουν το τελευταίο στρώμα μέσα στο χρονικό όριο που όρισε η εταιρία, έχουν απλώς πάρει τα λεφτά που έδωσαν πίσω για την εγγραφή. Αλλά πιθανότατα έχουν ήδη ξοδέψει σε συνδρομή ή σε σεμινάρια που γίνονται συνέχεια απο αυτές τις εταιρίες, τα οποία είναι μεν προαιρετικά, μα αναγκαία αν θέλεις να πετύχεις, όπως σου λένε. Άρα είναι κι αυτοί χαμένοι. Άρα υπερ-κερδισμένος βγήκε ο πρώτος και τα 4-5 στρώματα απο κάτω του που απαρτίζονται απο μερικές χιλιάδες ανθρώπων ανάμεσα σε κάποια δισεκατομμύρια, και κάπως κερδισμένοι αυτοί στα πιο κάτω στρώματα που είναι λίγα εκατομμύρια ανάμεσα και πάλι σε δις. Άρα 435.356.466 βγάλαν κέρδος αντί 15.237.476.352 που έχασαν. Αυτό σε ποσοστά κερδισμένων-χαμένων, ξέρετε τι μας λέει...; Σας αφήνω να το βρείτε μόνοι σας, εγώ μονάχα ήθελα να σας προβληματίσω κάνοντάς σας να σκεφτείτε.





Τα βήματα από την περιαυτολογία στην προπαγάνδα και στην γενοκτονία.

Όταν είσαι πραγματικά έξυπνος χρειάζεται να το λες ή φαίνεται; Όταν είσαι πραγματικά όμορφος χρειάζεται να το λες ή φαίνεται; Όταν είσαι πραγματικά δυνατός χρειάζεται να το λες ή φαίνεται; Αυτές τις τρεις ερωτήσεις κάνε σε όποιον σου μιλήσει περί ανωτερότητας DNA και φυλής.
Αν είσαι άξιος θα φανεί απο το έργο σου. Η περιαυτολογία δεν ταιριάζει στον άνθρωπο. Είναι χρήσιμη μόνο για προπαγάνδα. Αυτό που έκανε ο Χίτλερ και άλλοι γενοκτόνοι και δικτάτορες ανά τον κόσμο. Διότι για να ομαδοποιήσεις και να ελέγξεις απόλυτα ένα τσούρμο ατόμων πολύ απλά τους προπαγανδίζεις την δήθεν ανωτερότητά τους ώστε να έχουν υψηλό ηθικό και να δικαιολογείται οτιδήποτε κι αν κάνουν σε άλλους ανθρώπους εφόσον τους θεωρούν κατώτερους. Έτσι πραγματοποιείται και το πιο φρικτό ίσως έγκλημα, το οποίο ορίζεται διεθνώς ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας: Η γενοκτονία.
Η ανθρωπότητα μπορεί και είναι το πρέπον να αντισταθεί στους βαρβάρους, αυτό διδάσκει διαχρονικά κι ο Ελληνισμός γι'αυτό και είναι οικουμενικός και δώρο για την ανθρωπότητα.


Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Μην είσαι περήφανος για κάτι που έχεις και δεν αξίζεις.


Όταν κερδίσεις το ΛΟΤΤΟ λες πως είσαι τυχερός, αλλά αν γεννηθείς Έλληνας λες πως είσαι περήφανος. Μα και στις δύο περιπτώσεις δεν ήταν στο χέρι σου, έτυχε. Στην πρώτη μάλιστα έκανες τουλάχιστον την κίνηση να παίξεις, στην δεύτερη δεν έκανες τίποτα εφόσον πριν γεννηθείς δεν υπήρχες. Γι'αυτό καλύτερα πριν δηλώσεις περήφανος για κάτι που είσαι, αναρωτήσου αν το άξιζες ή αν σου δόθηκε απλόχερα ως δώρο. Διότι αν σου δόθηκε ως δώρο και το θεωρείς σημαντικό οφείλεις να αναρωτηθείς μετά τι κάνεις για να μπορείς στην συνέχεια να πεις πως το αξίζεις κιόλας. Δεν είναι όλοι άξιοι, δεν είναι όλοι αγωνιστές, δεν είναι όλοι ήρωες. Είναι στο χέρι όλων όμως να γίνουν όταν χρειαστεί. Στην πραγματικότητα Άνθρωπος και Έλληνας δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι, μέσω του έργου σου. Όταν λοιπόν οι πράξεις σου σε οδηγήσουν να γίνεις Άνθρωπος και Έλλην τότε μπορείς να πεις: Είμαι περήφανος που είμαι αυτό που είμαι, εφόσον έγινα επειδή το άξιζα.


Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Οι διαφορές μεταξύ πατριωτισμού κι εθνικισμού.

Οι διαφορές μεταξύ πατριωτισμού κι εθνικισμού
Θεοδωρής Τσιαμίτας


Πατρίδα είναι ο τόπος.
Έθνος είναι η φυλή.


           Μια πατρίδα είναι αντικειμενικά πάντοτε αθώα καθώς είναι μια παθητική οντότητα όπου θεμελιακό στοιχείο της είναι ο χώρος. Η πατρίδα είναι μια υποκειμενική έννοια καθώς ορίζεται απο τον εκάστοτε άνθρωπο. Αυτό καθιστά σαφώς αδύνατο να πιστώσουμε οιαδήποτε πρόθεση σε αυτή την έννοια, ακόμη και για κάποιο αρνητικό γεγονός που τυχόν λάβει χώρα στον χώρο της. Συνεπώς είναι ανόητο να κατηγορηθεί. Άρα, το νοητικό πλαίσιο του πατριώτη έχει να κάνει με την αγάπη ενός ή και περισσότερων τόπων της επιλογής του που θεωρεί όχι δικoύς του, αλλά και δικούς του (όχι με την κτητική έννοια).

          Το έθνος έχει ως θεμελιακό στοιχείο του το σύνολο των ατόμων όπου συμφωνούν οτι μοιράζονται την ίδια καταγωγή. Η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με την έννοια της πατρίδας είναι οτι το έθνος δύναται να πάρει αποφάσεις και να τις υλοποιήσει μέσω πράξεων. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε ως αθώο, μα είτε ως θύτη, είτε ως δίκαιο, καθώς λόγω της ιδιότητάς του (βούληση) είναι υπεύθυνο για τις πράξεις ή ακόμα και την απραξία του. Αυτό σημαίνει πως στο πλαίσιο του εθνικιστή, μπορεί, και μάλιστα είναι μάλλον αδύνατον να μην υπάρχει και το μίσος εναντίον άλλων εθνών κι άρα και υποσυνόλων τους, όπου είναι τα άτομα που τα απαρτίζουν, το οποία θεωρούνται πως κάποτε, τώρα ή στο μέλλον έχουν βλάψει ή θα βλάψουν εν δυνάμη, έμεσα ή άμεσα το έθνος του ιδίου.

Με αυτά, το συμπέρεσμα είναι πως ο πατριωτισμός είναι για την Ανθρωπότητα μια από τις ανοιχτές δομές, όπου μπορούν να χωρέσουν και να ενώσουν τα κομμάτια της, ενώ παράλληλα τα προστατεύουν, και είναι αυτές οι δομές που έχουν ουσία για την συνέχεια και την εξέλιξή της.
Απο την άλλη πλευρά, ο εθνικισμός ανήκει στην κατηγορία των κλειστών δομών που δεν μπορούν να συμπεριλάβουν κομμάτια που δεν βρίσκονται εντός τους, οι οποίες εκ’φύσης αντιμάχονται μεταξύ τους καθώς ο κόσμος τους είναι ο εαυτός τους και οτιδήποτε βρίσκεται εκτός τους θεωρείται εχθρικό. Γι’αυτό τον λόγο, ο εθνικισμός λειτουργεί εκ φύσεως ως εμπόδιο για την Ανθρωπότητα, το οποίο παράγει βαρβαρότητα, ακόμη και γενοκτονίες.


Την πατρίδα την επιλέγεις.
Δεν επιλέγεις το έθνος.
Η πατρίδα είναι ανοιχτή δομή και μπορεί να χωρέσει όλους.
Το έθνος είναι κλειστή δομή που διαχωρίζεται απο τις υπόλοιπες.

Όταν η Ανθρωπότητα θα είναι και σε άλλους πλανήτες, οι πατριώτες θα βλέπουν ολόκληρη την Γη ως πατρίδα τους, ενώ οι εθνικιστές θα συνεχίζουν ακόμη να κοιτάζουν τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στα κομμάτια της.
Κι αφού η πατρίδα της Ανθρωπότητας είναι η Γη, οι πατριώτες θα γίνουν συμπατριώτες. Οι εθνικιστές θα παραμείνουν εθνικιστές καθώς το «συν», εδώ, είναι περιττό.
Σε αυτό το πλαίσιο, όλοι οι άνθρωποι της Γης μπορούμε να θεωρούμαστε συμπατριώτες. Δεν μπορούμε όμως να θεωρούμαστε συνεθνικιστές.

Ως συμπέρασμα, ο πατριωτισμός είναι μια έννοια θετική για την Ανθρωπότητα, ενώ ο εθνικισμός τείνει προς την βαρβαρότητα. 



Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Τόσο ανθρώπινος.


Τόσο ανθρώπινος
που έμοιαζε με τέρας
γι’αυτό και η χαρά μου
ήταν τεράστια
όταν τον πρωτοείδα
γιατί κατάλαβα
οτι επιτέλους
βρήκα τον δάσκαλό μου.

Ένας μικρός διάλογος περί Θεού.


Ένας φιλόσοφος διαφωνώντας με έναν θρήσκο που πίστευε τυφλά στην ύπαρξη του Θεού της θρησκείας του, του λέει σε κάποια φάση:
-Φίλε μου, είμαι ο Θεός.
-Μα τι λες;
-Πως εγώ είμαι ο Θεός άνθρωπε.
-Μη λες ανοησίες.
-Μα γιατί, αφού όντως είμαι ο Θεός.
-Απόδειξέ το μου.
-Δεν μπορώ.
-Τότε δεν πιστεύω.
-Γιατί?
-Επειδή δεν μπορείς να το αποδείξεις.
-A μπράβο, τώρα είσαι σε καλό δρόμο.

There Are Two Modes of Being

There are two modes of being Theodoris Tsiamitas There are two modes of being: a) Being conscious by choice, by carefully monitor...