Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού στην τηλεόραση "Η ΠΑΤΡΙΔΑ".


Κομοτηνή 13/09/2013, συνέντευξη του Νίκου Λυγερού στην τηλεόραση "Η ΠΑΤΡΙΔΑ":

-Κύριε Λυγερέ, 2 λόγια για την σημερινή εκδήλωση. Είναι μεγάλη τιμή για τον όμιλο πατρίδα που σας έχουμε.

-Και για μένα γιατί ξέρω οτι κάνετε πολύ δουλειά για την Θράκη. Εδώ σήμερα μιλήσαμε πιο πολύ για τον Καραθεοδωρή λόγω της επετείου για τα 140 χρόνια και η ιδέα ήταν να προωθήσουμε και το μήνυμά του οτι: ο Ελληνισμός είναι καθαρά ένα οικουμενικό στοιχείο και είναι ένα δώρο για την ανθρωπότητα. Ο Καραθεοδωρή λειτούργησε σαν παράδειγμα χειροπιαστό γιατί πρέπει να έχουμε πρότυπα, πρέπει και οι νέοι να ξέρουνε τι είναι επιστήμονας και ο Καραθεοδωρή -σε διάφορους τομείς κι όχι μόνο στα μαθηματικά -γι'αυτό και το επιλέξαμε σαν παράδειγμα- ήταν ένα πρότυπο ανθρωπιάς, ένα πρότυπο ταπεινοσύνης κι ένα πρότυπο δασκάλου που ήταν συνειδητά ο άνθρωπος που ήθελε να αφήσει ένα έργο, να βοηθήσει τους ανθρώπους και να υπάρχει μια παρακαταθήκη η οποία να αφορά τον Ελληνισμό, έτσι ώστε ο Ελληνισμός να είναι αναγνωρίσιμος απ'όλη την ανθρωπότητα για την προσφορά του.

-Γνωρίζετε πολύ καλά κύριε Λυγερέ οτι γράφετε λαμπρή ιστορία -επιτρέψτε μου εγώ να το πω γιατί το αισθάνομαι. Να το πω γιατί το ζω απ'τους ανθρώπους γύρω, απο συνεργάτες, από συναδέλφους, απο ανθρώπους της καθημερινότητας. Είναι πολλά τα σημεία που θα μπορούσα να αναφερθώ, ας αναφερθώ σε ένα. Είπατε οτι: Κοιτάξτε, κρατείστε αυτά που έχετε στο μουσείο Καραθεοδωρή γιατί είναι πρωτότυπα, δεν υπάρχουν κάπου αλλού. Το είπατε έτσι απλά επειδή το νιώθει η καρδιά του Λυγερού όπως του κάθε Έλληνα να μη χαλάσουμε κάτι που είναι ανεπανάληπτο ή εντοπίσατε κάποιο πρόβλημα?

-Και τα δύο. Γι'αυτό πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Νομίζω οτι είναι θέμα υπευθυνότητας. Δεν είναι τυχαίο που το είπα και μπροστά σε κάμερα γιατί θέλω να καταγραφεί αυτό κι όχι μόνο απο το κοινό κι από την μνήμη, διότι κάναμε ότι μπορέσαμε με τον Σάκη Λιπορδέζη για να υπάρχει αυτό και αν θέλετε να σας δώσω ένα παράδειγμα χειροπιαστό, η βιβλιοθήκη του Καραθεοδωρή για την οποία μίλησα έχει πουληθεί και είναι εκτός Ελλάδος πια και κομματιασμένη. Κατά συνέπεια εδώ καταφέραμε να συγκεντρώσουμε όλες αυτές τις επιστολές. Θα ήταν πραγματικά μεγάλη δυστυχία για λόγους οικονομίας μερικοί να θεωρήσουνε οτι θα μπορούσαν να βγάλουν και λεφτά γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής "ποιός τα διαβάζει". Άρα, είμαστε σε ένα πλαίσιο σκυτάλης όσο αφορά τον πολιτισμό, ο καθένας πρέπει να παίξει τον ρόλο του, κι ακόμα κι αν είμαστε άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουμε όλο το έργο του Καραθεοδωρή, είμαστε αρκετά νοήμονες για να ξέρουμε οτι αυτό που έχει σημασία δεν είναι να παραμείνουμε εμείς, είναι να παραμείνει αυτό το έργο. Εδώ τώρα η Κομοτηνή είναι υπεύθυνη για το μουσείο, είναι υπεύθυνη για να λειτουργήσει αυτό το μουσείο και να μην είναι ένα μουσείο που ανοίγει μόνο κατά παραγγελία. Θα 'πρεπε αυτό να αξιοποιηθεί, γιατί αυτό που βλέπουμε εμείς μέσω του διαδικτύου απ'τις επαφές που έχουμε μέσω του μουσείου είναι οτι υπάρχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον. Έχει συμβεί -μου το 'χει πει κι ο Σάκης- να έρχονται ασπούμε Αμερικανοί επιστήμονες που βρισκόταν σε συνέδριο στην Σαμοθράκη και να μη μπορούν να το επισκεφτούν γιατί είναι κλειστό. Αυτό που θέλω να πω είναι οτι για μας το μουσείο δεν πρέπει να είναι νεκρό. Για να είναι ζωντανό πρέπει να είναι προσβάσιμο και να υπάρχουν μελέτες. Αυτό που κάνουμε εμείς είναι οτι συνεχώς το μελετάμε αλλά επιμένω εφόσον το εντοπίσατε οτι: Αν έχουμε ένα πρωτότυπο το οποίο είναι χειρόγραφο και αυτόγραφο πρέπει να καταλάβουμε την αξία του, για να σας δώσω το παράδειγμα στο Μόναχο που ζήσαμε: Στο Μόναχο είδαμε μερικά χειρόγραφα κι ήταν μερικοί που είχανε κόψει τα γραμματόσημα. Δηλαδή, όταν το βλέπετε αυτό σαν πράξη βαρβαρότητας καταλαβαίνουμε τότε πόσο σημαντική είναι η ευθύνη της πόλης που έχει κάτι το μοναδικό από έναν άνθρωπο που ήταν μοναδικός.

-Θέλω να ρωτήσω και κάτι άλλο κύριε Λυγερέ, φίλε Νίκο: Αναφέρθηκες στους μαθηματικούς που βγαίνουν σήμερα. Και είπες πιο κάτω οτι ενώ ήταν μαθηματικός ο Καραθεοδωρή τον ρωτούσαν για κάτι άλλο κι έμπαινε στον πυρήνα κι απαντούσε κι έδινε λύσεις. Εμμέσως πλην σαφώς -αν κατάλαβα καλά- καυτηριάζεις τον τρόπο απόκτησης πτυχίων, είτε λέγονται μαθηματικοί είτε φιλόλογοι.

-Όχι όχι, δεν είναι αυτό, αδιαφορώ παντελώς για το τι κάνουν στο πτυχίο. Για μένα ένας μαθηματικός αρχίζει μετά το διδακτορικό. Άρα, αυτό που έχει σημασία είναι το εξής: Μαθηματικός, είναι όταν παράγεις ένα έργο, δημοσιεύεις εργασίες κι αυτές οι εργασίες είναι ένα λιθαράκι παραπάνω. Αυτός που είναι μαθηματικός μόνο και μόνο επειδή έχει ένα πτυχίο για μένα δεν είναι καν σ'αυτή την κατηγορία, άρα δεν έχω καν να το καυτηριάσω. Καυτηριάζω αν θέλετε υποτίθεται ειδήμονες της εποχής που κατηγόρησαν τον Καραθεοδωρή, τους οποίους ευτυχώς τους έχουμε παντελώς ξεχάσει, ενώ βέβαια ήταν οι σπουδαίοι του πανεπιστημίου- και δεν άφησαν ποτέ τον Καραθεοδωρή να διδάξει σοβαρά τα μαθηματικά που γνώρισε κι αυτό το έκανε μόνο στην Γερμανία.

-Δηλαδή το πτυχίο μας αξίζει μέχρι εκεί που γνωρίζουμε σε ότι αφορά το πτυχίο μας?

-Εντελώς, για μένα αυτός που έχει ένα πτυχίο είναι πτυχιούχος, δεν είναι ακόμη μαθηματικός.



Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Αν δεν είχαμε αφτιά.

Αν δεν είχαμε αφτιά
πως θα ανακαλύπταμε
την μουσική
και πως θα νιώθαμε
την ανθρωπιά του ήχου
και πως θα ακούγαμε
την ομορφιά του λόγου
γι'αυτό άκου
και απόλαυσε
ακόμη και την σιωπή
που επίσης ξέρεις
να εκτιμάς
εξ'αιτίας του θορύβου.



Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Εξετάζοντας την αυτοκτονία ως πράξη από μια φιλοσοφική οπτική.

Άνθρωπε, γιατί να βάλεις ο ίδιος ένα πρόωρο τέρμα στον ίδιο σου τον εαυτό? Τόσες πολλές κι αβάσταχτες σου φαίνονται οι μερικές στιγμές που θα αντικρίσεις τον ήλιο και το φως του που σου επιτρέπει να δεις τα πάντα και τους πάντες γύρω σου?
Όταν βρεθείς στο σινεμά για να δεις ένα έργο και τελικά αυτό δεν σου αρέσει μπορεί και να σηκωθείς για να φύγεις απ'την αίθουσα πριν τελειώσει. Αλλά ξέρεις πως μπορείς να μπεις όποτε θελήσεις ξανά σε μια άλλη. Αν σε όλη σου την ζωή είχες την δυνατότητα μόνο μια φορά να επιλέξεις να δεις ταινία πηγαίνοντας στο σινεμά θα έβγαινες απο την αίθουσα πριν τελειώσει? Δεν θα κρατιόσουν, δε θα καθόσουν να την δεις ως το τέλος ακόμη και αν τελικώς ήταν κατώτερη των προσδοκιών σου? Έτσι και με την ζωή μας δεν έχουμε την επιλογή να βγούμε απ'την αίθουσα και να ξαναμπούμε. Μπορούμε να την διαμορφώσουμε, ως έναν βαθμό τουλάχιστον, αλλά δεν μπορούμε φύγουμε και να ξαναεπιστρέψουμε μετά. Όπως κι αν είναι αυτή λοιπόν δεν οφείλουμε να την ζήσουμε ως το τέλος της εφόσον δεν έχουμε άλλη ευκαιρία? Διότι ένας ζωντανός όσα κι αν χάσει είναι πάντοτε λιγότερα απ'αυτά που χάνει ένας νεκρός. Κι εξ'άλλου για τον ζωντανό πάντοτε υπάρχει η πιθανότητα βελτίωσης της κατάστασης.
"Ότι έχει αρχή έχει και τέλος" ήταν μια χαρακτηριστική φράση που ειπώθηκε στην ταινία Matrix reloaded. Απ'την στιγμή που γεννιόμαστε είναι σίγουρο πως θα πεθάνουμε. Ο χρόνος μας εξ'αρχής είναι περιορισμένος. Θα τον περιορίσουμε ακόμη περισσότερο, απ'την στιγμή που θα μπορούσαμε να τον σπαταλήσουμε πιο δημιουργικά παράγοντας ένα έργο το οποίο μπορούμε να αφήσουμε ως παρακαταθήκη στους επόμενους μετά απο εμάς όπως έκαναν προηγούμενοί μας για εμάς? Αναρωτήσου τι, που και πως θα ήμασταν αν όλες οι μεγάλες μορφές και προσωπικότητες της ανθρωπότητας διαχρονικά δεν μας είχαν αφήσει τα έργα τους επειδή είχαν αυτοκτονήσει πιο πριν?
 Όταν έχεις πονέσει ξέρεις πως είναι να πονάς. Έτσι μπορείς να συναιστανθείς και τον άλλον που πονάει επίσης. Είχες σκεφτεί πως μέσω της συναίσθησης του πόνου επιτυγχάνεται η ένωση? Αν είσαι ο μόνος που πονάει νιώθεις μόνος. Αν έχεις κοντά σου ανθρώπους που πονούν επίσης ο πόνος γίνεται γέφυρα και πια είσαστε μαζί ακόμη κι ως μόνοι. Αν λοιπόν έχεις ανθρωπιά είναι ανάγκη να μείνεις ζωντανός όσο περισσότερο μπορείς για να σταθείς δίπλα και κοντά και μαζί με όσους σε χρειάζονται επειδή πονούν κι αυτοί και να χτίσεις γέφυρες. Κι είναι δύσκολο να χτίζεις, πιο δύσκολο απ'το να γκρεμίζεις. 
 Είναι πράγμα βάρβαρο να θανατώσεις την ζωή. Ουδείς που νιώθει ευτυχισμένος, ή χαρούμενος, ή γεμάτος, ή που έχει βρει το νόημα, ή που κατανόησε την ανάγκη της ύπαρξής του αυτοκτονεί. Μόνο κάποιος που νιώθει άσχημα, που νιώθει δυσφορία και κατάθλιψη, που δεν βρίσκει κάποιο νόημα, που είναι ανόητος δηλαδή και ματαιόδοξος, μπορεί να σκοτώσει τον εαυτό του επειδή δεν αντέχει το αρνητικό συναίσθημα που του προκαλείται απο όλα τα παραπάνω. Και τι άλλο είναι η αυτοκτονία απο μια πράξη ανοησίας, βαρβαρότητας και δειλίας?





There Are Two Modes of Being

There are two modes of being Theodoris Tsiamitas There are two modes of being: a) Being conscious by choice, by carefully monitor...