Με το βλέμμα το ερωτευμένο
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Όταν σε κοιτάζω και πάλι με το βλέμμα το ερωτευμένο,
πλημμυρίζεις συναίσθημα
στου οποίου τον βυθό αφήνομαι
ώσπου να γεμίσει τους πνεύμονές μου
με πάθος για την ζωή, την ομορφιά, την ανθρωπιά.
Ο θάνατος δεν με φοβίζει τότε,
καμία φοβία δεν έχει δύναμη να με σπρώξει μακριά από την παντοδύναμη αγάπη,
αυτή την ανίκητη δύναμη που όσο πιο μεγάλες είναι οι δυσκολίες,
τόσο πιο απόλυτα ισχυρότερη γίνεται,
κι ακλόνητη σκορπίζει το φως γενναιόδωρα παντού, σε όλους, δίχως εξαιρέσεις,
και σαν αυτό του big bang, πυροδοτεί την συνέχεια της πολυκυκλικότητας.
Μαζί, αγάπη μου, πάντοτε!
With the look of the one in love
Theodoris Tsiamitas
When I look at you again with the look of the one in love,
you are flooding with feeling
on whose depth I am letting myself sink
until it fills up my lungs
with passion for life, for beauty, for humanity.
Death, then, scares me not,
and no phobia has the power to push me away from the all-powerful love;
this invincible power that the bigger the difficulties are,
the more, absolutely powerful it becomes,
and, being unfaltering, it is spreading the light generously, everywhere, to all, with no exceptions,
and like the one of the Big Bang, it triggers the continuity of the polycyclicity.
Together, my love, always!
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Όταν σε κοιτάζω και πάλι με το βλέμμα το ερωτευμένο,
πλημμυρίζεις συναίσθημα
στου οποίου τον βυθό αφήνομαι
ώσπου να γεμίσει τους πνεύμονές μου
με πάθος για την ζωή, την ομορφιά, την ανθρωπιά.
Ο θάνατος δεν με φοβίζει τότε,
καμία φοβία δεν έχει δύναμη να με σπρώξει μακριά από την παντοδύναμη αγάπη,
αυτή την ανίκητη δύναμη που όσο πιο μεγάλες είναι οι δυσκολίες,
τόσο πιο απόλυτα ισχυρότερη γίνεται,
κι ακλόνητη σκορπίζει το φως γενναιόδωρα παντού, σε όλους, δίχως εξαιρέσεις,
και σαν αυτό του big bang, πυροδοτεί την συνέχεια της πολυκυκλικότητας.
Μαζί, αγάπη μου, πάντοτε!
With the look of the one in love
Theodoris Tsiamitas
When I look at you again with the look of the one in love,
you are flooding with feeling
on whose depth I am letting myself sink
until it fills up my lungs
with passion for life, for beauty, for humanity.
Death, then, scares me not,
and no phobia has the power to push me away from the all-powerful love;
this invincible power that the bigger the difficulties are,
the more, absolutely powerful it becomes,
and, being unfaltering, it is spreading the light generously, everywhere, to all, with no exceptions,
and like the one of the Big Bang, it triggers the continuity of the polycyclicity.
Together, my love, always!