Όσοι είναι του Ελληνισμού αγωνίζονται - όλοι στα συλλαλητήρια

Όσοι είναι του Ελληνισμού αγωνίζονται - όλοι στα συλλαλητήρια

Θεοδωρής Τσιαμίτας

Μερικοί νομίζουν οτι το να είσαι Έλληνας πολίτης είναι ήδη αρκετό, αλλά δεν καταλαβαίνουν οτι το χαρακτηρηστικό σε αυτή τη φράση είναι η δεύτερη λέξη και όχι η πρώτη. Το ερώτημα είναι αν είναι και του Ελληνισμού. Αυτός ο διαχωρισμός δεν είναι τεχνητός, μα ουσιαστικός. Μπορεί αρχικά να ακούγεται παράξενο, μα ποιός θα έλεγε οτι ο Εφιάλτης δεν ήταν Έλληνας; Είναι όμως στην ίδια κατηγορία με τον Λεωνίδα; Ποιός θα μπορούσε να πει οτι οι κατήγοροι του Σωκράτη δεν ήταν Έλληνες; Είναι όμως στην ίδια κατηγορία με τον Σωκράτη; Ποιός θα μπορούσε να πει οτι όλοι οι προδότες και οι ραγιάδες, ακόμη κι επί τουρκοκρατίας, αλλά και της γερμανικής κατοχής, δεν ήταν Έλληνες; Είναι όμως της ίδιας κατηγορίας με τους ήρωες σαν τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους αγωνιστές; Είναι δύσκολο κάποιος να επιχειρηματολογήσει πως όλοι αυτοί δεν ήταν Ελληνικής καταγωγής. Ωστόσο, στην ερώτηση ποιοί είναι του Ελληνισμού, νομίζω η απάντηση όλων θα ήταν ξεκάθαρη. Η διαφορά μεταξύ τους κάνει και την διαφορά, γιατί οι Έλληνες πολίτες συχνά ξεχνούν, μπορεί και να συμβιβάζονται, να συνεργάζονται, ακόμη και να προδόσουν. Ενώ όσοι είναι του Ελληνισμού είναι αυτοί που εξ'ορισμού αγωνίζονται ενάντια στην βαρβαρότητα και τη λήθη όποτε κι αν είναι ανάγκη, γιατί είναι της δικαιοσύνης και της αλήθειας, διαχρονικά, και γνωρίζουν πως αν δεν το κάνουν αυτοί, κανένας άλλος δε θα το κάνει. Ο Ελληνισμός ποτέ δε συμβιβάστηκε, ποτέ δεν ξέχασε, ποτέ δεν γονάτισε και γι'αυτό είναι ακόμη εδώ, χιλιάδες χρόνια μετά, ξεπερνώντας κάθε πρόβλημα και βαρβαρότητα, για να συνεχίσει να προσφέρει στην Ανθρωπότητα. Γι'αυτό και ενώ μπορεί να μη συμπαθούν όλοι τους Έλληνες, δύσκολα θα βρεις κάποιον ξένο να πει κάτι κακό για τον Ελληνισμό.
Εμείς, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ποιοί είναι οι Έλληνες της εποχής μας. Έπειτα να αναρωτηθούμε ποιοί είναι του Ελληνισμού στην εποχή μας; Με άλλα λόγια, ποιοί είναι οι αρμόδιοι να προστατέψουν τον Ελληνισμό τώρα; Διότι οι προηγούμενοι το έκαναν όποτε χρειάστηκε, και γι'αυτό είμαστε ακόμη εδώ, ελεύθεροι. Τώρα που υπάρχει και πάλι ανάγκη, ποιός θα το κάνει; Οι προηγούμενοι ή οι επόμενοι; Εμείς, στο ενδιάμεσο, τι είμαστε; Μια κακότυχη παρένθεση που δεν θα κάνει τίποτα και θα αποδεκτεί το απαράδεκτο; Είμαστε λαός ή απλώς μια μάζα μίζερων ατόμων, ηττοπαθών και κομματόσκυλων; Η απάντηση θα έρθει απο το τι κάνουμε για να σταματήσουμε την παράδοση ενός κομματιού του Ελληνισμού σε μια απαράδεκτη προπαγάνδα που στόχος της ήταν η καταπάτηση του Ελληνισμού, μέσω Μακεδονίας. Μιλούμε γι'αυτό; Γράφουμε γι'αυτό; Αντιστεκόμαστε σε αυτό; Συμμετέχουμε στα συλλαλητήρια που είναι το μόνο μέσο έκφρασης που έχει απομείνει στο λαό μας ο οποίος μοιάζει να μην εκπροσωπείται απο την πλειοψηφία των κομμάτων και πολιτικών του παρόντος κοινοβουλίου; Διότι αν δεν κάνουμε τίποτε απο αυτά, είμαστε απλώς της πρώτης κατηγορίας, που έτυχε αλλά δεν πέτυχε να είναι Έλληνας. Διότι αυτοί που είναι του Ελληνισμού αγωνίζονται, και θα είμαστε και στα συλλαλητήρια, μα και όπου αλλού χρειαστεί, προκειμένου να μην αφήσουμε την απαράδεκτη στάση μιας κοινωνίας που θέλει να καταπατήσει την ιστορία και την αλήθεια, να το πετύχει. Είμαστε και θα είμαστε εδώ, όλοι μαζί. Τα λέμε στην Πέλλα και τις υπόλοιπες περιοχές. Έλα, μαζί μας!

ΥΓ
Η χαρά και η δικαίωση μετά τον αγώνα είναι κάτι που εύχομαι όλοι να προσπαθήσουν να βιώσουν.
Δύσκολα περιγράφεται το συναίσθημα. Και η περιφάνεια μένει διαχρονικά, αφού δίνει την ευκαιρία να γίνεις παράδειγμα και για τους άλλους, αλλά και για τους επόμενους, τα παιδιά και τα εγγόνια σου.

ΥΓ2
Η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι κομμάτι Ελληνισμού, κι όχι απλά Ελληνική!