Στη Βίγλα και το Πισοδέρι

Στη Βίγλα και το Πισοδέρι

Θεοδωρής Τσιαμίτας

Στη Βίγλα και το Πισοδέρι δεν ήμασταν πέντε χιλιάδες, δεν ήμασταν ούτε δέκα χιλιάδες, και όποιον αριθμό κι αν υπολογίζουν κάποιοι κοιτώντας φωτογραφίες και βίντεο είναι καταδικασμένος να είναι λάθος, κι ο λόγος είναι απλός: ξεχνάνε να μετρήσουν τους χιλιάδες νεκρούς μας που ήταν μαζί μας εκείνη την ημέρα, όπως είναι κάθε μέρα μαζί μας όταν ο λαός μας αντιστέκεται! Απο τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο και τον Αριστοτέλη, μέχρι τους Μακεδονομάχους του Παύλου Μελλά και του Τέλλους Άγρα! Ο Ελληνισμός είναι η συνέχεια των άξιων, αυτών που απο τα γενοφάσκια του χιλιάδες χρόνια πριν, μέχρι και το μέλλον χιλιάδες χρόνια μετά, συνεχίζει να γαλουχεί με διαχρονικές, πανανθρώπινες αξίες. Αξίες που αντέχουν κάθε βαρβαρότητα, όσο ισχυρή και αν είναι, για όσο καιρό κι αν είναι. Είναι ο πολιτισμός που σταμάτησε την υπερδύναμη Περσία, και μάλιστα την διέλυσε όταν πέρασε στην αντεπίθεση. Είναι ο πολιτισμός που έβαλε 500 χρόνια βαρβαροκρατίας σε παρένθεση, για να συνεχίσει ακάθεκτος το έργο του.
Η Μακεδονία είναι του Ελληνισμού, κι όχι απλώς της Ελλάδας. Γιατί και κράτος όταν δεν υπήρχε, αλλά και κράτος αν δεν υπάρχει κάποια στιγμή στο μέλλον, ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ είναι και πάλι εδώ, για να συνεχίσει το έργο προσφοράς στην Ανθρωπότητα. Είμαστε Έλληνες, πολίτες του κόσμου που όμως δεν σβήνουν την καταγωγή τους, γιατί οι ψηφίδες που δεν έχουν χρώμα δεν ταιριάζουν σε κανένα ψηφιδωτό, κι εμείς ξέρουμε οτι ανήκουμε στο πολύχρωμο ψηφιδωτό της Ανθρωπότητας, με τα δικά μας χρώματα. Ζήτω ο αγώνας, ζήτω οι θυσίες των νεκρών μας, ζήτω η Ελευθερία! Στον αγώνα, μέχρι την τελική νίκη!