Η εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, απο μέσα
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Την Παρασκευή, στις 29 Ιουνίου, 2018, καταφέραμε και μπήκαμε και πάλι μέσα στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, για να καταγράψουμε και να εκθέσουμε τα όσα ειπώθηκαν απο τους ομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά σε σχέση με το Σκοπιανό, τα όσα τους ρωτήσαμε, τα όσα δεν απάντησαν, και τα όσα απάντησαν.
Η εκδήλωση είχε 150 άτομα πάνω - κάτω. Αρκετοί απο αυτούς ήταν οι ίδιοι με αυτούς στην φιέστα που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ, λίγες μέρες πριν, για τα "οφέλη" της συμφωνίας των Πρεσπών, στην οποία αντί γι'αυτά, μας προπαγάνδιζαν - μέσα σ'όλα - για Τουρκική μειονότητα στη Θράκη.
Είναι ενδεικτικό της πραγματικότητας πάντως, που επίσημες, κυβερνητικές και κομματικές εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις οποίες εμφανίζονται μεγαλο-στελέχη, υπουργοί και βουλευτές του κόμματος και της κυβέρνησης δεν μπορούν να συγκεντρώσουν παρά δεκάδες ή μερικές εκατοντάδες κόσμου, την ίδια ώρα που καθημερινά, σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδος βγαίνουν και διαδηλώνουν αυθόρμητα, ακομμάτιστα, χωρίς καμία επίσημη οργάνωση και κανένα στέλεχος κόμματος, χιλιάδες κόσμος. Αλλά αυτοί είναι λίγοι και φασίστες, ενώ τα κομματόσκυλα του ΣΥΡΙΖΑ είναι χιλιάδες και δημοκράτες, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς και φιλο-κυβερνητικούς κύκλους.
Ο πρώτος ομιλητής (Δημήτρης Αρκούδης, εκπρόσωπος νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ) ξεκίνησε προασπιζόμενος το προεκλογικό μότο του ΣΥΡΙΖΑ που είναι και σημαία τους: "ή εμείς, ή αυτοί". Εξηγώντας, ανέφερε πως δεν ήταν καθόλου διχαστικό σύνθημα (κρατηθείτε, ναι, έτσι είπε, επί λέξη), όπως ψευδώς λέγανε οι φιλελεύθεροι, αλλά αντιπροσώπευε τη νεολαία και τους φτωχούς, εναντίον των... υπολοίπων;
Φυσικά, ξέχασε να αναφέρει οτι η νεολαία και οι φτωχοί, διαχρονικά, ποτέ δεν θέλαμε στην Ελλάδα την κόκκινη δικτατορία του κομμουνισμού, γιατί ξέρουμε για τη βαρβαρότητα αυτής της ιδεολογίας, όπως και για το γεγονός οτι όπου έγινε καθεστώς, το μόνο που πρόσφερε στην ανθρωπότητα ήταν απολυταρχισμός, ιδεολογικές φυλακίσεις, βασανισμοί, και γενοκτονίες.
Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο της ρητορικής του ήταν το οτι είπε με έμφαση πως ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε να φέρει επιτέλους στον πολιτικό διάλογο την πραγματική διαμάχη, όπου συμβαίνει "μεταξύ της φτωχής λαϊκής κοινωνίας, και της Ελληνικής αστικής τάξης". Παρατηρείτε φυσικά, οτι για την πρώτη κατηγορία, που θεωρούν "τους καλούς της υπόθεσης" δεν χρησιμοποιούν κανένα εθνικό πρόσημο. Για την δεύτερη κατηγορία, όπου θεωρούν οτι είναι οι "κακοί της υπόθεσης", χρησιμοποιούν εθνικό προσδιορισμό: "Ελληνική" αστική τάξη.
(Μάλιστα, μια εκ των παρεβρισκομένων, στο τέλος, επιχείρησε να επιτεθεί σωματικά μα την εμπόδισαν, αλλά το έκανε φραστικά σε κάποιους απο τους μη κομματικά προσκύμενους στον ΣΥΡΙΖΑ που ήρθαν στην εκδήλωση αυτή, και δικαιολόγησε την επιθετικότητά της λέγοντας οτι κάποιοι, γενικά κι αόριστα, τους λένε "κότες"). Δεν ξέρω σε ποιούς αναφέρθηκε, αλλά όταν ακούω το τι λένε στις μικρές συγκεντρώσεις τους όπου θεωρούν οτι έχουν αυστηρά κομματικό, ιδεολογικό κοινό, και τι λένε στις μεγάλες, προεκλογικές τους ομιλίες, δυσκολεύομαι να δικαιολογήσω τον θυμό της για τη συσχέτισή τους με το πτηνό, καθώς δεν έχουν καμία σχέση τα λεγόμενά τους στις δύο περιπτώσεις. Το λογικό συμπέρασμα είναι οτι φοβούνται να πουν τα ίδια, φοβούνται να μιλήσουν ανοιχτά για μπολσεβίκους και διαχωρισμό του κόσμου μεταξύ τάξεων, γιατί ξέρουν οτι οι ακραίες, απολυταρχικές ιδεοληψίες τους δεν έβρισκαν και δε βρίσκουν καμία απολύτως απήχηση στον Ελληνικό, ελεύθερο, δημοκρατικό, λαό.
Στη συνέχεια, όταν πήρε τον λόγο η κυρία Αχτσιόγλου (Υπουργός Εργασίας), άρχισε την παρότρυνση στρατολόγησης για το κόμμα, προωθώντας την δημιουργία περισσότερων οργανωμένων κοινωνικών ομάδων ώστε να βάζουν πλάτες και να στηρίζουν το κόμμα σε κάθε στρώμα της κοινωνίας. Ανέφερε επίσης για την ανάγκη περισσότερου συνδικαλισμού και καλύτερης οργάνωσης, για τους ίδιους λόγους. Στη συνέχεια έκανε μια μερική αναφορά - κατήχηση για τις διδαχές των μπολσεβίκων. (Αν σε μερικούς αυτά ακούγονται αστεία ως σενάριο, δεν είναι. Αυτά ακριβώς είπαν. Το 2018. Σε μια δημοκρατική χώρα. Στην Ελλάδα). Εκεί ανέφερε λοιπόν οτι η Αριστερά στην εξουσία είναι υποχρεωμένη να μη δείχνει αλαζονεία. Αυτό, μαζί με άλλα, το συμπεριλάβαμε στα τελικά μας ερωτήματα σε σχέση με τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στον λαό, ειδικά στο θέμα του Σκοπιανού.
Επίσης, παραδέχτηκε πως η αριστερά στην Ελλάδα όντως είχε άγνοια πριν κυβερνήσει, σε ένα σωρό θέματα που αφορούσαν τα οικονομικά, την διπλωματία, τις διεθνής σχέσεις, τους Ευρωπαϊκούς συσχετισμούς και πολλά άλλα σχετικά με τη διακυβέρνηση μιας χώρας. "Ωστόσο, τώρα ξέρουμε. Τώρα γνωρίζουμε πώς να συνεχίσουμε απο εδώ και πέρα", είπε στο τέλος.
Αρχικά, ακούγεται κάπως έντιμο, διότι θέλει μια κάποια αξιοπρέπεια για να παραδέχονται οτι προεκλογικά μας λέγανε... ψέματα. Το θέμα είναι όμως οτι δε το διατυπώνουν έτσι. Διότι αντί αυτού. το θέτουν ως μια αθώα, ρομαντική, αφελή τους προσέγγιση, καθώς άλλα νόμιζαν, κι άλλα βρήκαν μπροστά τους όταν έγιναν εξουσία. Αντί να αναλαμβάνουν την ευθύνη και να ζητούν συγγνώμη που είπαν τόσα ψέμματα προεκλογικά, παριστάνουν και τα θύματα λόγω αφέλειας. Μα ποιός αλήθεια τους είπε πως τα πράγματα ήταν αλλιώς και τους παρέσειρε να μας παρασείρουν; Ας είμαστε σοβαροί. Θυμόμαστε πολύ καλά, οτι προεκλογικά, μας διαβεβαίωναν με κάθε τρόπο οτι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν και τι λένε, κι οτι έχουν όλους τους τρόπους για να εφαρμώσουν όλα αυτά. Μάλιστα ήταν τόσο σίγουροι, που προκαλούσαν εξεγέρσεις με συνθήματα μίσους εναντίον των προηγούμενων κυβερνήσεων, που κατηγορούσαν ως δοσίλογους, προδότες, γερμανοτσολιάδες και συμμετείχαν σε επεισόδια και συγκεντρώσεις σε πλατείες "αγανακτισμένων" με κρεμάλες και συνθήματα "να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η βουλή". Ήταν δηλαδή πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα, να βλάψουν έμμεσα ή άμεσα πολιτικούς τους αντιπάλους, αλλά και το ίδιο το πολίτευμα. Τόσο σίγουροι παρουσιάζονταν, και τόσο εξοργισμένοι ήσαν. Και ως τέτοιοι κέρδισαν και τις εκλογές. Τώρα όμως, λένε ότι όλα αυτά ήταν φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες. Κάναν λάθος. Μα για τα "λάθη" βγήκανε κυβέρνηση, ας παραιτηθούν λοιπόν. Για να μη μπερδευόμαστε λοιπόν, το ορθολογικό συμπέρασμα είναι οτι είτε είναι συνειδητοποιημένοι, στιγνοί, ακραίοι κι αμετανόητοι εξαπατητές, είτε είναι παθολογικά επικίνδυνοι αν όντως ενώ δεν ήξεραν, προτίθονταν να πάρουν στον λαιμό τους έναν ολόκληρο λαό, οδηγώντας τον στην απόλυτη αυτοκαταστροφή, μόνο και μόνο για να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους.
Αργότερα, ο κύριος Παρασκευόπουλος (Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α' Θεσσαλονίκης) είπε σχετικά με το Σκοπιανό οτι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε κάτι πρωτάκουστο, που δεν έχει γίνει ποτέ ξανά στην ιστορία της ανθρωπότητας: μια χώρα να αλλάξει το σύνταγμά της λόγω απαίτησης μιας άλλης. Κι αυτό, φυσικά, το παρουσίασε ως τεράστια επιτυχία. Ενώ αυτό έχει γίνει ήδη φυσικά, απο το 1995, όταν ο Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, εφάρμοσε οικονομικό εμπάργκο στα Σκόπια και αυτά αλλάξανε το σύνταγμά τους, και μάλιστα - ακόμη πιο βαρύ - αλλάξανε την ίδια τους τη σημαία, που ήταν ο ήλιος της Βεργίνας σε κόκκινο φόντο. Αυτό δεν είναι μια απλή αλλαγή ενός συνταγματικού άρθρου που μπορεί να μην έχει και άμεσες πρακτικές εφαρμογές, αλλά αλλαγή συνταγματικού άρθρου που αφορά την αλλαγή της ίδιας της σημαίας του κράτους, επειδή το απαίτησε η Ελλάδα. Και το πέτυχε. Και το κερασάκι στην τούρτα είναι οτι ως αντάλλαγμα η Ελλάδα δεν έδωσε τίποτα τότε, απλώς σταμάτησε τον οικονομικό αποκλεισμό των Σκοπίων. Για να μη τρελαθούμε, και να ξέρουμε την ισχύ της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας, όταν αυτή θέλει όντως να πετύχει εθνικούς στόχους, και όχι να παραδώσει τα πάντα δίχως αντάλλαγμα.
Στο τέλος, όταν άρχισαν να γίνονται ερωτήσεις, επέλεξαν εμάς να κάνουμε την τρίτη ερώτηση της βραδιάς. Τότε ρώτησα: γιατί ενώ λέτε οτι είναι αναγκαίο η αριστερά να μην δείχνει αλαζονεία όταν γίνεται εξουσία, ταυτόχρονα προσβάλετε τόσο χυδαία την θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού που είναι εναντίον αυτής της συμφωνίας που υπέγραψε ο Κοτζιάς με τον Ντιμιτρόφ; Κι επίσης, μπορείτε να μας πείτε επιτέλους ποιά είναι αυτά τα οφέλη της συμφωνίας των Πρεσπών, γιατί μέχρι τώρα δεν έχουμε ακούσει ούτε ένα.
Η κάμερα που είχαν στην αίθουσα μάλλον σταμάτησε να τραβάει εκείνη τη στιγμή, γιατί ποτέ δεν έπαιξαν αυτή την ερώτηση σε κανένα ΜΜΕ, ενώ έπαιξαν τις γενικόλογες, πολιτικάντικες τοποθετήσεις της/τους, περί ανάπτυξης, δικαιοσύνης κλπ.
Η κυρία Αχτσιόγλου σαφώς απέφυγε να απαντήσει για οποιοδήποτε όφελος της συμφωνίας, εφόσον δεν υπάρχει κανένα, αλλά τόλμησε να πει πως διαφωνεί πως η πλειοψηφία του λαού, και ειδικά στη Μακεδονία, είναι εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών.
Το ομορφότερο σημείο της βραδιάς, και πάλι, ήταν στο τέλος, όταν 8-10 άνθρωποι που βρεθήκαμε αυθόρμητα στην αίθουσα για να παραθέσουμε την αντίθεση ενός ολόκληρου λαού, σηκωθήκαμε μέσα στην αίθουσα και ξεκινήσαμε να τραγουδούμε το "Μακεδονία Ξακουστή", υψώνοντας μια γαλανόλευκη σημαία, κι αφιερώνοντάς το γεγονός στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Απο κάτω, μερικά κομματόσκυλα χλέβαζαν απο την αρχή ως το τέλος, και καθώς φεύγαμε μάλιστα μια γυναίκα μας φώναξε κάτι για κονσερβοκούτια. Κατά τα άλλα, οι φασίστες και οι ακραίοι ήταν αυτοί που διαδήλωναν έξω απο την αίθουσα.
Όλα αυτά τα γεγονότα, σημαίνουν μόνο ένα πράγμα: ξέρουν οτι πέφτουν. Γι'αυτό κι έχουν λυσάξει και δείχνουν ολοένα και περισσότερο το αληθινό τους, φασιστικό, ακραίο, χυδαίο, μη δημοκρατικό πρόσωπο. Η αριστερή κυβέρνηση που προεκλογικά θα ξύλωνε τα ΜΑΤ, τα χρησιμοποιεί καθημερινά εναντίον του ίδιου της του λαού, εναντίον γυναικών, ηλικιωμένων και μικρών παιδιών. Τόση αστυνομική παρουσία σε κάθε δρόμο και γωνία είχαμε να δούμε απο την επταετία της χούντας.
Τους πιέζουμε, κι εκδηλώνονται. Έχουμε φτάσει στο κωμικοτραγικό σημείο να βλέπουμε κυβέρνηση - ΜΑΤ - αντεξουσιαστές, μαζί σε κοινή προσπάθεια καταστολής του εθνικου, παλλαϊκού αγώνα του Ελληνικού λαού. Έτσι, ακόμη κι ο πιό αδαής Έλληνας στο τέλος θα καταλάβει το πόσο βαθιά ακραίοι είναι, και μέχρι που μπορούν να φτάσουν όταν έχουν την εξουσία. Απο αντιεξουσιαστές, γίνονται οι πιό στιγνοί εξουσιαστές της σύγχρονης ιστορίας.
Γι'αυτό και θα τους στείλουμε απο εκεί που ήρθαν. Ο αγώνας συνεχίζεται σε κάθε πόλη και χωριό, με κάθε μέσο, κάθε μέρα, μέχρι την τελική νίκη. Η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι του Ελληνισμού!
Ζήτω η Μακεδονία, ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Δημοκρατία!
 |
| Μόλις 150 (περίπου) άτομα σε επίσημη εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη-Μακεδονία, 29 Ιουνίου 2018. |
 | ||
Πολλές εκατοντάδες, και αργότερα χιλιάδες κόσμου διαδήλωναν την ίδια ώρα εναντίον του χυδαίου προσυμφώνου των Πρεσπών, σε Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Μακεδονίας και της υπόλοιπης Ελλάδας
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου