Αν εμείς γεννηθήκαμε ελεύθεροι

Αν εμείς γεννηθήκαμε ελεύθεροι είναι επειδή κάποιοι πριν απο εμάς θυσιάστηκαν επαναστατώντας στην σκλαβιά. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Αλλιώς είναι βέβαιο θα σκλαβωθούμε πάλι. Είμαστε ένας λαός που ξέρει καλά πως η ελευθερία δεν είναι αυτονόητη αλλά κερδίζεται μόνο με αγώνα και θυσίες. Ο ελληνισμός απο την αρχαιότητα αντιστέκεται στην βαρβαρότητα με αυτόν τον τρόπο μέχρι και τώρα. Δεν είμαστε ένας λαός του χώρου αλλά του χρόνου, γι'αυτό δεν επιτρέπεται σε εμάς το να ξεχνάμε γιατί τότε θα πάψουμε και να υπάρχουμε. Η μνήμη μας είναι οι αξίες μας, η ταυτότητά μας κι ο τρόπος αντίστασής μας για να παραμένουμε άνθρωποι ελεύθεροι και Δίκαιοι ως Έλληνες.

Θ.Τ.

 

Αδέσποτα σκυλιά και άνθρωπος.

Με αφορμή μια φίλη μου, γράφω αυτό για να το δούν περισσότεροι και να σκεφτούν και να επανεξετάσουν το θέμα των αδέσποτων -και όχι μόνο- σκύλων, βλέποντας το κι απο μια πιο ώριμη σκοπιά. Σκέψου οτι δύο μόνο αδέσποτα αρκούν για να γεννήσουν άλλα 20 τουλάχιστον σε όλη την διάρκεια της ζωής τους, κι αυτά άλλα τόσα, και πάει λέγοντας... Άρα δεν είναι όλα τα αδέσποτα παρατημένα απο ανθρώπους, αλλά ένα μικρό ποσοστό απο αυτά. Επίσης, τα σκυλιά δεν γεννήθηκαν με τους ανθρώπους, απλά σιγά σιγά οι άνθρωποι τα έφεραν πιο κοντά τους με αποτέλεσμα κάποιοι να τα έχουν ως κατοικίδια. Αυτό δεν σημαίνει οτι όσα δεν είναι κατοικίδια είναι εξ'αιτίας των ανθρώπων. Ο σκύλος απο την φύση του είναι αδέσποτος έτσι κι αλλιώς, όπως όλα τα ζώα. Σίγουρα υπάρχουν κι αυτά που κάποιοι παράτησαν, αλλά κι απο αυτούς κάποιοι απλώς δεν μπορούσαν πια να τα συντηρίσουν για διάφορους λόγους. Κι επίσης την στιγμή που υπάρχουν άνθρωποι, συνάνθρωποί μας, χωρίς στέγη, ζεστασιά και φαγητό, αδέσποτοι κι αυτοί -και δυστυχώς δεν είναι λίγοι πια- τα σκυλιά πηγαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Μην ανησυχείτε, ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν αγαπάνε τα ζώα, πιο πολλοί είναι αυτοί που δεν αγαπάνε τους ανθρώπους. Αυτό οφείλεται στο οτι τα ζώα δεν έχουν την νοημοσύνη μας, δεν μιλούν. Σκέψου το...

είναι ανάγκη.

Θ.Τ.

Το πνεύμα του Κολοκοτρώνη... Η ανάγκη της θυσίας.

Αν νιώθεις ότι ζεις μέσα σε μία φυλακή, ενώ κατοικείς στην πατρίδα σου, τότε σκέψου το πνεύμα του Κολοκοτρώνη και ετοιμάσου να δράσεις. Κι αν δεν γνωρίζεις καλά την συμβολή της Φιλικής Εταιρείας, θυμίσου ότι οι εχθροί μας την ονόμαζαν μυστική, καθώς το απέδειξαν οι μεταφράσεις του Αλέξανδρου Καραθεοδωρή, που είχε πρόσβαση στο μυστικοφύλακα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αν ακούς πολλούς να μιλούν, μην ξεχάσεις ποτέ ότι λίγοι δρουν. Κι αν μας βρίζουν οι εχθροί μας λέγοντας μας ότι είμαστε λίγοι, θα τους αποδείξουμε ότι είμαστε σπάνιοι. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σε καταπατήσει, όποιος κι αν είναι. Κανείς δεν μπορεί να σου απαγορεύσει να ζεις στην πατρίδα σου ελεύθερος, δίχως να υποστεί κόστος. Ό,τι και να πουν είμαστε ένας λαός με αξίες κι όχι ένα κράτος με αρχές. Ό,τι και να έζησες, σημασία έχει πώς θα πεθάνεις. Γι’ αυτό μην κοιτάς αποκλειστικά τα οικονομικά για να καταλάβεις την κατάσταση. Το παίγνιο δεν είναι αστείο, το παίγνιο δεν είναι απλό. Αν βρίσκεις το χειμώνα πολύ λευκό, κράτα στο νου το καλοκαίρι. Αν βρίσκεις βαριά την ημισέληνο, κράτα στο χέρι σου τον ήλιο της δικαιοσύνης. Μην τρέχεις σαν τους ραγιάδες, πολέμα ως Έλληνας τους εχθρούς του ελληνισμού, δίχως να κάνεις διακρίσεις. Κι αν μερικοί έχουν βλέψεις όσον αφορά στη γενοκτονία, τότε θυμίσου ότι δεν γεννήθηκες θύμα και ότι μπορείς ν’ αντισταθείς σε αυτούς που πιστεύουν ότι θα είναι άτρωτοι, ενώ χρησιμοποιούν την πειθώ, για να μην δώσουν μάχη.

Μην κοιτάς μόνο και μόνο τις μάχες, δες και τον πόλεμο σε ευρύτερο επίπεδο. Αν τα λόγια των πολιτικών σε κουράζουν και σε μπερδεύουν πάρε ένα βιβλίο ιστορίας, διότι μόνο αυτό θα ενισχύσει την αντίστασή σου. Μην υποκύψεις στις πιέσεις ακόμα και αν δεν βλέπεις λύση στα οικονομικά σου. Ετοιμάζουμε τη λύση την οικονομική μέσω του στρατηγικού σχεδιασμού γύρω από το θέμα της ΑΟΖ. Πρέπει ν’ αντέξεις ακόμα τα λόγια που σε πληγώνουν, διότι είναι με τις σκέψεις που θα κατασκευάσεις κάτι για τους άλλους, για εμάς. Μπορεί ο αγώνας να είναι δύσκολος, αλλά αυτό μας δίνει την αξία μας, την επαναστατική μας δράση. Αν σε συνοδεύει το πνεύμα του Κολοκοτρώνη δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς, διότι ξέρεις από μάχες. Απλώς δώσε περισσότερη σημασία στην έννοια της πολιορκίας, αν θες πράγματι να συμβάλεις κι εσύ στο μέλλον της πατρίδας μας. Βλέπεις υπάρχουν επιλογές. Μπορείς να μείνεις απαθής ή να γίνεις δυναμικός, ανάλογα με το τι επιδιώκεις. Μην περιμένεις από όλους τους πολίτες να είναι αγωνιστές και από όλους τους αγωνιστές να είναι όλοι ήρωες. Εδώ και αιώνες ξεπερνούμε χειρότερα προβλήματα, κατοχές και πολέμους, δεν είναι μια κρίση που θα μας βάλει κάτω. Το ηθικό σου μην αφήσεις στους άλλους. Κράτα γερά τις αξίες για να προσπεράσεις τις αρχές, διότι έχεις μόνο μια πατρίδα. Κι όσο για τους εχθρούς της, κράτα τους την πρέπουσα θέση και καμιά άλλη στον τόπο μας. Άσε λοιπόν το πνεύμα του Κολοκοτρώνη να σε πλημμυρίσει για να δεις επιτέλους τη στρατηγική της ανάπτυξης και της ανθεκτικότητας.

Η ανάγκη της θυσίας

Μην ευχαριστείς το δάσκαλο

για την ανάγκη της θυσίας

γιατί δεν υπάρχει παρά γι' αυτή

γιατί δεν μπορεί να κάνει παρά αυτή

και μετά κατά βάθος παρά

την αβάσταχτη σκληρότητα

αυτής της αποστολής

αυτού του οράματος

σκέψου

πράγματι

ότι μόνο

τα τέρατα

σαν αυτόν

μπορούν να πετύχουν

αυτό το απαιτητικό κατόρθωμα

έτσι, αγωνίσου δίπλα του

αυτό θα είναι καλύτερο από τα ευχαριστώ.

Νίκος Λυγερός

 Πηγή

Αν ζεις μόνο για σένα.

Αν ζείς μόνο για σένα
Θεοδωρής Τσιαμίτας


Αν ζείς μόνο για σένα
ακόμη και με άλλους δίπλα
πάντοτε μόνος σου θα 'σαι
και δεν θα μάθεις ποτέ
την σημασία της ανθρωπιάς
και δεν θα νιώσεις ποτέ
πώς είναι να μοιράζεσαι
πως είναι να προσφέρεις
γιατί αληθινά απλά αγαπάς
και ζείς μέσα απ'τους άλλους.

Αν υπάρχεις και μ'ακούς.

Αν υπάρχεις και μ'ακούς

κάνε κι εμένα να γνωρίζω

κι αν είσαι δάσκαλος, μ'ακούς

σαν μαθητής με σεβασμό

μπροστά σου γονατίζω.

Θ.Τ.

Το απέραντο γαλάζιο του Ελληνισμού.

Αν σκεφτείς μία μέρα πόσο απλός είναι ο ελληνισμός, τότε θα αντιληφθείς ότι κι εσύ μπορείς να είσαι ένα κομμάτι του με το έργο σου. Στο κάτω κάτω της γραφής, τι άλλο είσαι εκτός από ήλιο, θάλασσα και ουρανό. Ζεις σε μια λεπτή λωρίδα γης, μπορεί και πάνω σ' ένα από τα νησιά μας, αλλά είσαι μία ψηφίδα από το ψηφιδωτό μας; Αναρωτιέσαι λοιπόν τι μπορείς να κάνεις για να συμβάλλεις στο έργο του ελληνισμού και ζητάς κάτι το πρακτικό. Διότι δεν έχεις συνειδητοποιήσει ότι όταν πας να ψαρέψεις, συμπληρώνεις την ταυτότητά σου. Όταν κοιτάς το βυθό μας, κοιτάς τον πλούτο μας. Βλέπεις την κληρονομιά, που σου άφησαν οι πρόγονοι σου με τις μάχες τους. Όταν περπατάς πάνω στους κυματοθραύστες μας, δεν νιώθεις το έργο των δικών μας που άλλαξαν τα λιμάνια της μνήμης για να προστατεύουν το μέλλον των δικών τους. Πρέπει να το χαρείς που μπορείς να έχεις κοντά σου τόση θάλασσα, διότι σε γεμίζει με τα χάδια του χρόνου. Κι αν μένεις ψηλά στα βουνά, μην ξεχνάς ποτέ την δύναμη του άνεμου είναι και αυτή για σένα, διότι οι δικοί σου πολέμησαν για να κρατήσουν αυτά τα βουνά. Κι αν δεν έχεις τίποτα από αυτά, τότε κοίτα τον ήλιο της δικαιοσύνης που σε λούζει με το φως του κάθε μέρα και σκέψου ότι υπάρχουν άνθρωποι στον κόσμο που δεν τον γνωρίζουν καλά καλά. Για όλα αυτά μην κάθεσαι παθητικά περιμένοντας τα πάντα από τους άλλους. Κοίτα τι μπορείς να προσφέρεις κι εσύ, διότι ο ελληνισμός, η προσφορά στην Ανθρωπότητα, δεν λειτούργησε ποτέ αλλιώς. Ξέχνα λοιπόν τους φθόνους και τους εχθρούς, κι αυτοί με κάτι πρέπει ν' ασχοληθούν για να προσπαθήσουν να υπάρξουν. Πάρε την απόφαση να πράξεις με τον δικό σου τρόπο, αλλά για να προσφέρεις. Τότε θα δεις πόσο πιο όμορφη είναι η ζωή. Διότι δεν ζεις πια μόνο για σένα, αλλά και για τους άλλους. Το μάθημα του ελληνισμού είναι αυτό, δεν έχει νόημα η ζωή σου, αν δεν σκέφτεσαι τους άλλους γι' αυτό κατάφερε να γεννήσει τον ουμανισμό. Κι αν όλα αυτά σου φαίνονται αγνά και αγαθά δίχως σημασία, πρέπει να αναρωτηθείς γιατί έχουμε μια διαχρονική αξία κι αγγίζουν ακόμα τόσο τους δικούς μας. Τότε θα νιώσεις κι εσύ την ανάγκη να παλέψεις για το απέραντο γαλάζιο, διότι ζούμε μια ιστορική στιγμή για τον ελληνισμό κι αν το συνειδητοποιήσεις, θα θες κι εσύ να βάλεις την υπογραφή σου σε αυτόν τον αγώνα, για να μπορείς μετά, στο μέλλον, να πεις στα δικά σου παιδιά, ότι κι εσύ ήσουν εδώ την ώρα της ανάγκης και δεν άφησες σε άλλους να γράψουν τη μοίρα σου και τη μοίρα τους. Αυτό δείχνει ο ελληνισμός. Τη μοίρα σου τη γράφεις εσύ όταν παράγεις έργο. Η Ελλάδα προχώρησε πάντα με τα οράματα του ελληνισμού κι όχι με ψεύτικα όνειρα της κοινωνίας της λήθης και της αδιαφορίας. Μην στέκεσαι λοιπόν ηττοπαθείς και δέξου την κληρονομιά σου, για να αφήσεις κι εσύ κάτι στο πέρασμα σου.

Υπογραφές εδώ:
http://www.ipetitions.com/petition/elliniki_aoz/

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=10147&l=gr