Σύντομα έρχεται υλικό απο την εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, εκ των έσω.
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Σήμερα, Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018, καταφέραμε και μπήκαμε και στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, και καταγράψαμε όπως μπορούσαμε το τι έγινε, τι ακριβώς ειπώθηκε και απο ποιόν. Το (πολιτικό) υλικό συγκεντρώνεται απο πολλές πηγές και θα διοχετευτεί στο διαδίκτυο σύντομα.
Υπάρχει και άλλου είδους υλικό, το οποίο περνά στο πλαίσιο παραπολιτικής, και μάλιστα χυδαίας κι ακραίας επιθετικότητας απο κάποιους συγκεκριμένους παρεβρισκόμενους εναντίον κάποιων που βρεθήκαμε εκεί απολύτως ειρινικά και δημοκρατικά, για να ακούσουμε τους κυβερνητικούς τι έχουν να πουν, αλλά και να τους ρωτήσουμε ερωτήματα που συστηματικά αποφεύγουν. Κάποιοι/ες, ελάχιστοι στον αριθμό, ακραίοι λοιπόν εκφράστηκαν με έναν χυδαίο, φασιστικό και άκρως βάρβαρο τρόπο εναντίον μερικών μη κομματικών πολιτών καθώς εγκαταλείπανε την αίθουσα, ο οποίος θύμισε άλλες εποχές και άλλα καθεστώτα, εκτός πλαισίου πολιτισμού και δημοκρατίας, αφού ήταν απευθείας απειλιτικός. Αυτό το υλικό θα χρησιμοποιηθεί μόνο αν είναι απαραίτητο, και όχι μόνο μέσω διαδικτύου, μα και δικαιοσύνης. Αν είναι δυνατόν να σκουντούν εκτός αιθούσης και να μιλούν για κονσερβοκούτια, εντός μιας δημοκρατικής Ελλάδας το 2018, εναντίον απλών πολιτών που παρεβρέθηκαν όχι για να διακόψουν την κυβερνητική εκδήλωση, μα να συμμετέχουν και να καταδείξουν κάνοντας ερωτήσεις και διάλογο στο τέλος της διαδικασίας την προσβλητική ρητορική της κυβέρνησης αλλά και την πολιτική της που ζημιώνει ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό. Μιας πολιτικής που στο τέλος-τέλος, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας είναι αντίθετη. Ευτυχώς που οι περισσότεροι φέρθηκαν ως εχέφρονες και προσπάθησαν να τις σταματήσουν.
Ο ακτιβισμός τέτοιου τύπου είναι ένα πανίσχυρο, δημοκρατικό εργαλείο, που εκθέτει το σύστημα ανεπανόρθωτα, αναγκάζοντάς το στο τέλος να διαλέξει είτε να υποχωρήσει απο μόνο του, καθώς δεν έχει κανένα αληθινό επιχείρημα για να φέρεται τόσο αντι-λαϊκά κι αντι-εθνικά σε έναν λαό που ανοιχτά θέλει να αποδεσμευθεί απο τα δεσμά του, ή θα αναγκαστεί να παραδεχτεί ανοιχτά πως δεν θέλει απλούς πολίτες στις συγκεντρώσεις του πια, διότι έχει αποκοπεί πλήρως πια απο την κοινωνία και διαχειρίζεται μόνο τον κομματικό του στρατό. Όποιο απο τα δύο αποτελέσματα και να έρθει, είναι νίκη για τη δημοκρατία και τον λαό μας.
Ωστόσο, σε αυτής της μορφής τον ακτιβισμό, είναι ανάγκη να συμμετέχουμε ολοένα και περισσότεροι, διότι όταν είναι συνεχώς τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα γίνονται πια αναγνωρίσιμα, και αυτό κάνει αμφίβολο το αν θα συνεχίσουν να μας δέχονται στις εκδηλώσεις τους (αν και θα συνεχίσουμε να το επιχειρούμε με κάθε νόμιμο, ειρινικό, και δημοκρατικό τρόπο).
Διαβάστε τη συμφωνία των Πρεσπών, είναι μόνο (!) 20 σελίδες. Παρακολουθείστε αναλύσεις των άρθρων απο ειδικούς του τομέα για να ξέρετε πραγματικά τι είναι έτοιμοι να παραδόσουν οι κυβερνώντες, αλλά και το τι (δεν παίρνουμε) ως αντάλλαγμα:
Μετά απο αυτό, θα είστε πανέτοιμοι να συμμετέχετε σε κάθε εκδήλωση των κυβερνητικών κομμάτων με επιχειρήματα που δεν αντικρούονται, γιατί πολύ απλά, λένε την αλήθεια, κι η αλήθεια είναι μία. Ρωτήστε τους, εκθέστε τους, κάντε τους να υπεκφεύγουν ή και να τα κάνουν θάλασσα μέσα στον πανικό τους, όταν ακούν την αλήθεια όχι απο αντίπαλους πολιτικούς, αλλά τον ίδιο τον λαό, και καταγράψτε το, μοιραστείτε το, διαδόστε το.
Ο ακτιβισμός πρέπει να συνεχιστεί. Δημοκρατικά, και με στρατηγική. Πάρτε τις κάμερες και τα μαγνητόφωνα σε τσάντες και τσέπες ή όπου αλλού και καταγράψτε τα κενά, τη μισαλοδοξία και την αυτοκαταστροφική φύση της προπαγάνδας τους. Ο αγώνας αντίστασης θα συνεχίζεται και έτσι πλέον. Μην περιμένετε απο το κράτος ούτε απο πολιτικούς ηγέτες να κάνουν το αυτονόητο, γιατί όπως βλέπετε, δεν το κάνουν. Έρχονται πάντα μετά. Όταν ήδη κερδίζουμε. Δεν πειράζει, το ξέρουμε, δεν περιμένουμε απο αυτούς λοιπόν. Μια ζωή, ήταν, είναι και θα είναι ο λαός που γράφει την ιστορία του Ελληνισμού. Ποτέ το κράτος του.
Καλό αγώνα!
Ο ακτιβισμός πρέπει να συνεχιστεί. Δημοκρατικά, και με στρατηγική. Πάρτε τις κάμερες και τα μαγνητόφωνα σε τσάντες και τσέπες ή όπου αλλού και καταγράψτε τα κενά, τη μισαλοδοξία και την αυτοκαταστροφική φύση της προπαγάνδας τους. Ο αγώνας αντίστασης θα συνεχίζεται και έτσι πλέον. Μην περιμένετε απο το κράτος ούτε απο πολιτικούς ηγέτες να κάνουν το αυτονόητο, γιατί όπως βλέπετε, δεν το κάνουν. Έρχονται πάντα μετά. Όταν ήδη κερδίζουμε. Δεν πειράζει, το ξέρουμε, δεν περιμένουμε απο αυτούς λοιπόν. Μια ζωή, ήταν, είναι και θα είναι ο λαός που γράφει την ιστορία του Ελληνισμού. Ποτέ το κράτος του.
Καλό αγώνα!