Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2019

Η διαφορά όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων με την τωρινή

Η διαφορά όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων με την τωρινή
Θεοδωρής Τσιαμίτας


Όσο ανίκανες κι ανεπαρκείς κι αν ήταν προηγούμενες κυβερνήσεις, η διαφορά τους με την τωρινή πρέπει να γίνει αντιληπτή εις βάθος κι από τον κάθε ψηφοφόρο ξεχωριστά, ανεξαρτήτως κομματικών προτιμήσεων: είτε λόγω στοιχειωδών δημοκρατικών αντιλήψεων, είτε ακόμη κι από φόβο, υπολόγιζαν τον λαό. Αγαπημένο μου παράδειγμα ότι κόντεψαν να πέσουν επειδή συζήτησαν πιθανή μικρή αύξηση στην τιμή του γάλακτος. Η τελευταία κυβέρνηση είναι ριζικά - ή μάλλον, ριζοσπαστικά διαφορετική. Λόγω ενός σκληρού πυρήνα ακραίων, φανατικών ιδεολόγων, δεν μοιράζεται τις ίδιες ευαισθησίες περί δημοκρατίας. Η πιο ξεκάθαρη απόδειξη γι' αυτό είναι πως τολμά να αγγίξει ένα εθνικό θέμα, αλλά επειδή το προσεγγίζει όχι με εθνικό, αλλά με κομουνιστικό τρόπο πληγώνει συνειδητά έναν ολόκληρο λαό, προσπαθώντας να του σπάσει τις ρίζες - ριζοσπαστισμός. Ενώ αρχικά δεν υπολόγιζε ότι θα υπάρξει κάποια σοβαρή αντίδραση, μετά τα ιστορικά πρώτα συλλαλητήρια κατάλαβε ότι θα υπάρχει μαζική, παλλαϊκή αντίσταση. Αντιμετώπισε τις μεγαλύτερες, πυκνότερες και μακροβιότερες κινητοποιήσεις που συνέβησαν μεταπολιτευτικά. Σύσσωμη σχεδόν η αντιπολίτευση είναι εναντίον της. Ο λαός έχει κάνει παντελώς ξεκάθαρο ότι είναι εναντίον του προσυμφώνου των Πρεσπών, και η παρούσα κυβέρνηση δεν φαίνεται ούτε καν να φαντάζεται ότι θα έπρεπε από μόνη της να σταματήσει την διαδικασία αμέσως ή να φύγει, καθώς ο λαός της δεν το θέλει. Δεν είναι μία λεπτομέρεια λοιπόν, και προς Θεού, μην σκεφτεί κανείς ξανά πως όλοι είναι ίδιοι. Όχι, δεν είναι. Αυτή η ισοπεδωτική φράση εξυπηρετεί μόνο την προπαγάνδα της παρούσας κυβέρνησης. Με αυτό το σκεπτικό εκλέχτηκε. Όχι επειδή ξαφνικά ο λαός μας έγινε σταλινικός κι αγάπησε την βάρβαρη ιδεολογία τους, αλλά από απέχθεια για τους άλλους. Να όμως που η πολιτική μας άγνοια μας πλήγωσε περισσότερο από κάθε άλλη επιλογή μας στο παρελθόν, και θέτει σε κίνδυνο όχι μονό έδαφος - όσοι μιλάνε για έδαφος πρέπει να καταλάβουν ότι είναι πολύ απλοϊκή η προσέγγιση τους. Είναι ακόμη χειρότερο. Πολύ χειρότερο αυτό που πάει να συμβεί ως σενάριο. Βλέπεις, το να χάσεις εδάφη είναι οδυνηρό, αλλά τα εδάφη μπορείς και να τα ξαναπάρεις. Αυτό που στοχεύουν οι σταλινικοί ιδεολόγοι είναι να πληγώσουν ανεπανόρθωτα την ιστορία, που είναι η ταυτότητά μας, το ίδιο μας το είναι. Κι αν απολέσουμε την ταυτότητά μας μας από μόνοι μας, αναγνωρίζοντας άλλους ως αυτό που εμείς είμαστε, η απώλεια αυτή είναι οριστική. Δεν υπάρχει τρόπος να την ξαναπάρουμε πίσω. Διότι από μόνοι μας, θα συνεργαστούμε με μία προπαγάνδα που επιβάλλει μια τεχνητή λήθη. Μην κάνετε το λάθος λοιπόν να εξετάσετε επιφανειακά την κατάσταση. Διότι από όποιο κόμμα και κατεύθυνση κι αν προέρχεται μια κυβέρνηση, θέλω ένα πράγμα τουλάχιστον: να σέβεται και να φοβάται τον λαό. Κι αυτήν που έχουμε εκλέξει τελευταία, δεν σέβεται καθόλου και δεν φοβάται αρκετά. Ας την βοηθήσουμε τουλάχιστον με το δεύτερο, εφόσον δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Καλό αγώνα!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

There Are Two Modes of Being

There are two modes of being Theodoris Tsiamitas There are two modes of being: a) Being conscious by choice, by carefully monitor...