Επέλεξες ή όχι?

Δεν επέλεξες απο ποιούς θα γεννηθείς, δεν επέλεξες το που θα γεννηθείς, δεν επέλεξες το πότε. Δεν επέλεξες την κοινωνία που θα σε γαλουχήσει ούτε το περιβάλλον που θα έχεις γύρω σου την στιγμή που γεννήθηκες. Δεν επέλεξες βέβαια ούτε τα γεγονότα που θα συνέβαιναν κατά την διάρκεια της διαδικασίας μεγαλώματός σου ή τα ερεθίσματα που θα δεχτείς, και σίγουρα ούτε τον δείκτη νοημοσύνης σου που έχει να κάνει με την αφομοίωση και την διαχείρισή τους εφόσον σου επιτρέπει να έχεις αντίληψη και σκέψη. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα σου, κυρίως στα πρώτα χρόνια της ζωής σου, τα οποία θα είναι τα χαρακτηριστικά σου θεμέλια και πάνω σ'αυτά θα χτίσεις οτιδήποτε καινούριο, άρα αναγκαστικά θα πρέπει να είναι συμβατό μαζί τους όχι κάτι ριζικά διαφορετικό. Αυτή είναι η κλασσική περίπτωση ενός κλασσικού αν μπορούμε να πούμε ανθρώπου. Το θέμα είναι πως σ'αυτή την περίπτωση το άτομο δεν είναι αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής μα τύχης σε σχεδόν απόλυτο βαθμό. Ο άνθρωπος όμως διαθέτει νοημοσύνη, σκέψη και συνείδηση, η οποία του επιτρέπει να κρίνει ορθολογικά. Άρα θεωρητικά είναι ικανός απαντώντας πρώτα στο γιατί, να επιλέξει ο ίδιος να γίνει αυτός που θέλει να είναι κι όχι αυτός που έτυχε να γίνει. Κι επειδή όπως μας είπε κι ο Σωκράτης "ζωή που δεν εξετάζεται φιλοσοφικά δεν αξίζει να την ζεις" είναι το πρέπον να το δούμε και να εργαστούμε προς αυτή την κατεύθυνση αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά περήφανοι γι'αυτό που είμαστε διότι θα είναι επιλογή μας. Με αυτό τον τρόπο γίνεσαι υπεύθυνος άνθρωπος.