Χρειάζεται πραγματικό έργο.

Θέλουμε να δείχνουμε πως είμαστε έξυπνοι, σοφοί, ενσυνείδητοι, καλοί, φιλόζωοι, φιλόσοφοι, πως νοιαζόμαστε για τον άλλον, πως νοιαζόμαστε για το περιβάλλον, πως ξέρουμε πολλά, πως κάνουμε πολλά, πως είμαστε πολλά. Ενώ δεν είμαστε και τόσο έξυπνοι, σοφοί, ενσυνείδητοι, καλοί, φιλόζωοι, φιλόσοφοι, δεν νοιαζόμαστε και τόσο για τον άλλον, ούτε για το περιβάλλον, δεν ξέρουμε πολλά, δεν κάνουμε πολλά, δεν είμαστε και πολλά. Το ερώτημα είναι: Εφόσον θεωρείς καλύτερο να είσαι αυτός που δείχνεις, γιατί δεν γίνεσαι κιόλας; Η απάντηση είναι πως είναι πιο εύκολο να φαίνεσαι παρά να είσαι, και δεν θεωρείς οτι είναι κι αναγκαίο το δεύτερο, εφόσον οι περισσότεροι δίνουν μεγαλύτερο βάρος στα λόγια, παρά στις πράξεις. Σωστά. Μα λόγια που ήταν μόνο λόγια, καταφέρνουν μόνο να εντυπωσιάσουν την κοινωνία του παρόντος, δίχως να προσφέρουν τίποτα στην ανθρωπότητα του μέλλοντος, γι'αυτό και δεν γίνονται ποτέ παρελθόν της μέσω της μνήμης. Γι'αυτό, χρειάζεται πραγματικό έργο.