Η κατάντια της κοινωνίας μας.

Τι κατάντια είναι αυτή της κοινωνίας μας! Ως άτομα πλήρως ενταγμένα σ'αυτή, λέτε και κάνετε όπως σας λέει, κοιμάστε για να ονειρεύεστε κι υπάρχετε δίχως να ζείτε. Πληρώνετε, για να καταστρέψετε τον εαυτό σας και τους γύρω σας με ουσίες, γιατί δεν σας ενδιαφέρει η ουσία. Το πιο συνηθισμένο και διαδεδομένο είναι το τσιγάρο και το παθητικό κάπνισμα. Παρ'όλα αυτά λέτε με αφέλεια και θράσος οτι αγαπάτε τον εαυτό σας και τους δικούς σας. Αν δεν τους αγαπούσατε τι θα τους κάνατε; Κάνετε σχέσεις εξουσίας, γιατί δεν σας ενδιαφέρει η ουσία. Λέτε πως αγαπάτε τον άλλον και τον βάζετε πρώτο απο όλους. Υποκριτές, πότε τον βάλατε πρώτα απ'τον εαυτό σας; Αν τον βάζατε πρώτα απο τον εαυτό σας θα ζηλεύατε ποτέ; Γίνεστε τόσο γελοίοι και κοινωνικοί που δίνετε την ονομασία "ελεύθερη σχέση" σε σχέσεις που δεν τις θεωρείτε πραγματικές σχέσεις μα απλές επαφές, κατώτερου επιπέδου, λες και η ελευθερία δεν είναι η υπέρτατη αξία ενός ανθρώπου, απαραίτητο κι αυτονόητο στοιχείο μιας ανθρώπινης σχέσης. Ταυτόχρονα ονομάζετε "σοβαρή σχέση" τις σχέσεις περιορισμού και κτητικότητας και τις τοποθετείτε στο ανώτερο επίπεδο ανθρώπινων επαφών. Και ρωτώ: Ποιός αγαπάει, αυτός που αφήνει τον άλλον ελεύθερο επειδή τον νοιάζεται, ή αυτός που τον περιορίζει και τον θέλει αποκλειστικά, κτήμα του; Προτιμάτε τον δεσμό ή τα δεσμά; Λέτε πως είσαστε ηθικοί, και πως είναι ανήθικο να κυκλοφορεί κάποιος γυμνός. Υποκριτές, πότε γεννήθηκε άνθρωπος με ρούχα; Λέτε οτι είναι απαράδεκτη η γύμνια και γι'αυτό και υπάρχουν νόμοι απαγόρευσής της σε δημόσια θέα, και πληρώνετε όσα-όσα σε στριπτιτζάδικα και μπουρδέλα για λίγα μόνο λεπτά, περνάτε ώρες ατελείωτες σε σελίδες πορνό, ψάχνετε διαρκώς, παντού, το γυμνό, και βομβαρδιζόμαστε μέσω όλων των ΜΜΕ απο αυτό. Αφού το θεωρείτε ανήθικο, γιατί το ψάχνετε με τέτοια μανία και γιατί πουλάει τόσο πολύ; Λέτε: "Αν δεν αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου, δεν μπορείς να αγαπήσεις κανέναν". Ανόητοι, αν ο Χριστός αγαπούσε πρώτα τον εαυτό του θα περνούσε τα Πάθη και την σταύρωση για χάρη μας; Πώς να αγαπήσεις τον εαυτό σου δίχως να αγαπήσεις πρώτα τον άλλον; Τι νόημα έχει ο εαυτός σου δίχως κανέναν άλλο; Τι αξία θα είχε ο εαυτός σου και πώς να τον εκτιμήσεις αν δεν έχει προσφέρει στον άλλον; Για να δεις ποιός είσαι δε χρειάζεσαι καθρέφτη; Σε ποιανού τα μάτια θα καθρεφτιστείς ως άνθρωπος και πώς να γίνεις συνάνθρωπος αν δεν υπάρχει ο άλλος; Μέσα στην κοινωνία λέτε πως πρέπει να κάνουμε το καλό. Τότε γιατί δεν το κάνετε, μα πράττετε το αντίθετο; Λέτε επίσης πως είναι κακό πράγμα η ρουτίνα, μα βολευόσαστε σ'αυτή γιατί νιώθετε ασφαλείς και απορρίπτετε οτι την διαταράσσει, πολλές φορές το πολεμάτε κιόλας. Γι'αυτό και είσαστε τόσο ενταγμένοι μέσα στην κοινωνία, γιατί είναι ένα μόνιμο παρόν, διότι την ενδιαφέρει η εξουσία και δε θέλει να αλλάξει. Κάτι το καινούριο, το καινοτόμο, το ριζοσπαστικό ή επαναστατικό απειλεί την κοινωνία που φοβάται πως θα χάσει την εξουσία στο μέλλον, γι'αυτό και πολεμάει το μέλλον, παρ'όλο που λέει πως αυτό είναι που έχει σημασία και θέτει ως προορισμό. Τι υποκρισία! Η ανθρωπότητα ήταν πάντοτε εκτός κοινωνικού πλαισίου, γιατί ξέρει πως μόνο η εξέλιξη έχει σημασία! Γι'αυτό και βασίζεται πάνω στο παρελθόν και το μέλλον, για να υπάρχει μια συνέχεια. Η κοινωνία είναι της επικαιρότητας και της μόδας, κι ευτυχώς περνάει, για να έρθει η επόμενη. Η Ανθρωπότητα είναι πάντα μία γι'αυτό και είναι διαχρονική. Εσύ, που θέλεις να ανήκεις;

Φώς και σκοτάδι - ήλιος και ημισέληνος

Είναι μερικοί που είναι του σκοταδιού και της νύχτας, και πιστεύουν πως όσο βάρβαροι κι αν γίνουν δεν πειράζει γιατί η σελήνη όταν ειναι μισή δε φωτίζει αρκετά για να φανερωθεί η βαρβαρότητα. Δυστυχώς γι'αυτούς έπεσαν πάνω στον Ελληνισμό. Ο Ελληνισμός είναι του φωτός του ήλιου της δικαιοσύνης. Ο ήλιος είναι αυτός που φωτίζει, ακόμη και το φεγγάρι, που όσο κι αν προσπαθεί να του κρυφτεί ποτέ δε τα καταφέρνει. Πώς λοιπόν να καταφέρει ο λαός της ημισέληνου να καταπατήσει τον λαό του ήλιου;

Απ'το να κάνουν κακό, καλύτερα ας φοβούνται.

Απ'το να κάνουν κακό, καλύτερα ας φοβούνται

Θεοδωρής Τσιαμίτας

Σε αρκετά εδάφια λέει ο Χριστός για όσους δεν κάνουν, ή πάνε αντίθετα στο θέλημα του Θεού οτι τους περιμένει τιμωρία, αιώνια κιόλας. Μέχρι και σήμερα όταν διάβαζα ή άκουγα κάτι τέτοιο, αντιδρούσα έντονα. Τόσο ανόητος ήμουν... Διότι η αντίδραση δεν πηγαίνει ποτέ με την νοημοσύνη, γι'αυτό και είναι πιό γρήγορη απο την δράση. Σήμερα, επιτέλους, σκέφτηκα για πρώτη φορά πως ο Χριστός δεν δίδασκε μόνο τους έξυπνους. Συνεπώς, όσοι είναι ανίκανοι να κατανοήσουν την ουσία και να κάνουν το καλό απο μόνοι τους, αυτοί ας φοβούνται τουλάχιστον τον Θεό, προκειμένου να μη κάνουν το κακό. Έτσι θα προστατευτεί η ανθρωπότητα απο τους ανόητους που μπορεί να γίνουν βάρβαροι. 

Μαζί

Μαζί

Θεοδωρής Τσιαμίτας


Για σένα

θα ακούω και κουφός

θα βλέπω και τυφλός

θα ζω και νεκρός

για εσένα

αφού δεν είμαι για μένα

μα για σένα, είμαι!

σε λέω νεράιδα των μετα-αισθήσεων

γιατί μπορείς δίχως να μ'ακουμπάς

να με αγγίζεις

με το βλέμμα που έχει το χρώμα της ανθρωπιάς

που ήταν πληγωμένη

μα δεν πέθανε ποτέ

και πια μπορεί κι ανακάμπτει

αναγνωρίζοντας τον άλλο που την αναγνώρισε

κι αποφάσισε να είναι μαζί

κι όχι απλώς δίπλα

συμπληρωματικά

 κι όχι αποκλειστικά

γιατί ο ουρανός δεν είναι κλειστός

αλλά ανοιχτός

όπως τα φτερά του περιστεριού μας

αγαπημένη μου.

Ζήλια.

-Τι κάνεις μωρό μου;
-Ασχολούμαι με ένα e-mail.
-Τόσο αργά τη νύχτα, και γράφεις e-mail;
-Ναι.
-Σε ποιόν αν επιτρέπεται;
-Σε κάποιον ιδιαίτερο.
-Και τι σου είναι εσένα αυτός δηλαδή;
-Η ζωή μου όλη, τα πάντα μου.
-Α έτσι!
-Έτσι ακριβώς μωρό μου.
-Ναι αλλά εγώ ζηλεύω!
-Κακώς.
-Δίνω κατάρα με όλη μου την δύναμη, να πάψετε να έχετε σχέσεις απο εδώ και στο εξής!
-Τότε ας γίνει το δικό σου κι ας χωρίσουμε.

Ηθικό δείδαγμα: Η ζήλια δεν βλάπτει μόνο αυτόν που τον ζηλεύουν αλλά και τον ίδιο τον ζηλιάρη.

Δεν είσαι για σένα

Δεν είσαι για σένα

Θεοδωρής Τσιαμίτας

Δεν είσαι για σένα. Για μένα, είσαι.
Δεν είμαι για μένα. Για σένα, είμαι.
Είμαστε μαζί, χώρια δε θα ήμασταν.