Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Συνέντευξη του Ν.Λυγερού για το μέλλον της Πόλης και του Ελληνισμού στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Tv Επιλογές 29/5/2015.

Συνέντευξη του Ν.Λυγερού για το μέλλον της Πόλης και του Ελληνισμού στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Tv Επιλογές 29/5/2015

Απομαγνητοφώνηση: Θεοδωρής Τσιαμίτας



Δημοσιογράφος: -Καλησπέρα σας απο την Ελλάδα.

Ν.Λυγερός: -Καλησπέρα, να'στε καλά.

Δ: -Δύσκολη ημέρα η σημερινή. Κάπου διάβαζα προηγουμένως οτι στην Γαλλία τουλάχιστον στην κυρία Αρβελέρ πολλοί άνθρωποι σήμερα έλεγαν συλλυπητήρια, και σήμερα και κάθε χρόνο την ίδια ημέρα. Θρήνοι λοιπόν και θρύλοι για την πτώση της Βασίλισσας Πόλεως κύριε Λυγερέ.

Ν.Λ: -Κοιτάξτε, πρώτα απ'όλα νομίζω οτι το πιό εντυπωσιακό απ'όλα είναι οτι συνεχίζουμε να το θυμόμαστε ενώ είναι μερικοί που θα θεωρούσαν -ειδικά απο τους εχθρούς μας- οτι θα ήταν καλό να το είχαμε ξεχάσει. Άρα για μένα είναι κάτι το σημαντικό γιατί μιλάμε για αιώνες που έχουν περάσει κι αυτό παραμένει ένα στίγμα που δεν έχει ξεχάσει ο Ελληνισμός. Κατά συνέπεια θα ήταν καλό να το κοιτάξουμε κι απο την θετική πλευρά, οτι όταν ένας λαός δεν ξεχνάει τέτοια ημερομηνία είναι μάλλον οτι σκέφτεται και το μέλλον και δεν κοιτάζει μόνο το παρελθόν.

Δ: -Μα ξεχνιέται τέτοια ημερομηνία; Νομίζω δεν ξεχνιέται. Κι όταν οι εχθροί μας την ίδια μέρα έχουν στήσει γιορτή νεολαίας απέναντι... νομίζω οτι δεν πρέπει να την ξεχάσουμε εμείς. 

Ν.Λ: -Σωστά, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το πλαίσιο. Πρώτα απ'όλα δεν πρέπει να εκφυλίζουμε όλο το Βυζάντιο μόνο και μόνο πάνω σε μια ημερομηνία γιατί είχε μια διάρκεια 11 αιώνες. Και το άλλο που είναι πολύ σημαντικό νομίζω είναι οτι πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας είναι οτι το Βυζαντινό πνεύμα παραμένει ζωντανό και μέσω της εκκλησίας και ουσιαστικά όταν το πνεύμα δεν έχει πεθάνει τότε μπορεί το σώμα να ξαναβρεθεί εκεί που νόμιζαν οτι δε θα μπορούσε ξανά.

Δ: -Το πνεύμα λέτε είναι πιό ισχυρό απο το σώμα.

Ν.Λ: -Ναι.

Δ: -Διίστανται οι απόψεις οτι αν δεν άνοιγε η κερκόπορτα πόρτα η Κωνσταντινούπολη ίσως να μην έπεφτε. 

Ν.Λ: -Νομίζω οτι το πιό σημαντικό δεν είναι να μιλήσουμε για διάφορα σενάρια του τι θα είχε γίνει ή όχι. Στην στρατηγική λειτουργούμε με τα δεδομένα που έχουμε. Τα δεδομένα είναι οτι υπήρξε η άλωση κατά συνέπεια είναι τι κάνουμε μετά απο αυτό. Άρα άμα είναι απλώς να το θυμόμαστε παθητικά και να αναλύουμε σενάρια που δεν έχουν πια νόημα για τη συνέχεια στο μέλλον, νομίζω οτι αυτό αφορά απλώς μια επιστημονική φαντασία ως προσέγγιση. Θα ήταν πιό σωστό να κοιτάξουμε το γεγονός και το φαινόμενο της Πόλης ως συνδετικό κρίκο σε σχέση με την Θράκη και να δούμε οτι άμα εξετάσουμε τι σημαίνει σε Ευρωπαϊκό πλαίσιο το να υπάρχει η Πόλη ακόμα σ'αυτή τη φάση, η οποία είναι ξεκάθαρα κατεχόμενη, τότε μπορούμε να τα δούμε κάπως διαφορετικά τα πράγματα γιατί μπορούμε να δούμε οτι σε όλη την Ευρωπαϊκή ήπειρο υπάρχουν μόνο δύο σημεία που είναι κατεχόμενα, και τα δύο αφορούν τον Ελληνισμό.

Δ: -Είναι τυχαίο αυτό;

Ν.Λ: -Όχι δεν είναι τυχαίο γιατί ούτως ή άλλως είμαστε στην άκρη, λειτουργούμε σαν τους ακρίτες του Βυζαντίου σε σχέση με την ΕΕ και είμαστε στην ζώνη επαφής με την Μέση Ανατολή κατά συνέπεια είναι λογικό να υπάρχει αυτό αλλά αυτό δε σημαίνει οτι πρέπει να είναι και αποδεκτό.

Δ: -Η Πόλη εκεί που βρίσκεται μπορεί να αλλάξει κάπως προς όφελος του Ελληνισμού;

Ν.Λ: -Όταν λέτε εκεί που βρίσκεται εννοείτε στον χώρο ή στον χρόνο;

Δ: -Στον χώρο είναι πάντα εκεί, εννοώ στην κατάσταση που βρίσκεται κάτω απο τον Τουρκικό ζυγό κατά κάποιο τρόπο.

Ν.Λ: -Μα δεν είναι κατά κάποιο τρόπο, είναι αυτό, ξεκάθαρα το είπατε. Αλλά εγώ ήθελα απλώς να υπενθυμίσω το εξής. Η Ισπανία έκανε 6 αιώνες για να βρει την ελευθερία της. Εμείς έχουμε αρχίσει την Ελληνική επανάσταση πριν 200 χρόνια. Άρα πρέπει να καταλάβουμε οτι όταν υπάρχει μια κατάληψη σε τέτοιο βάθος, η ανακατάληψη γίνεται πάντοτε μέσω των αιώνων. Σημασία έχει οτι ο Ελληνισμός θυμάται την Πόλη, κάνει πάντοτε αναφορά στην Πόλη και μοναδικά σ'αυτήν, χωρίς να χρησιμοποιήσει ποτέ αυτή την έκφραση για μια οποιαδήποτε άλλη πόλη, ακόμα και για την πρωτεύουσα, που σημαίνει οτι ξέρει οτι αυτό είναι ο φάρος σε σχέση με τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό. Τώρα άμα προσεγγίσουμε το θέμα της Πόλης ακόμη και πληθυσμιακά, όπως παρουσιάζεται πολύ συχνά, πρέπει να καταλάβουμε οτι εμείς έχουμε ενταχθεί σε ένα Ευρωπαϊκό πλαίσιο, και η σύγκριση των πληθυσμών είναι μάλλον 15 εκατομμύρια στην Πόλη, 500 εκατομμύρια στην ΕΕ. 

Δ: -Ναι αν το δούμε ως αριθμούς έτσι είναι.

Ν.Λ: -Ναι, άρα δεν είναι ανάγκη να μας επηρεάζουν οι αριθμοί όταν ακούμε επιχειρήματα του τύπου "τι μπορούμε να κάνουμε". Σημασία είναι το εξής, η Πόλη είναι η αιχμή του δόρατος της Θράκης. Όταν μιλάμε για την προστασία της Θράκης πρέπει να καταλάβουμε οτι ο μοναδικός τρόπος να προστατέψουμε μια γωνία είναι να υπάρχει και η κορυφή. Άμα δεν υπάρχει η κορυφή τότε μετατοπίζεται το όριο και εμφανίζονται διάφορα σύνορα που είναι τεχνητά και μπορούνε εύκολα να αλλάξουν. 

Δ: -Επειδή το αναφέρατε, δεν είναι μόνο της Θράκης, αν το δούμε χωροταξικά είναι και της Ευρώπης.

Ν.Λ: -Ναι, εντελώς, συμφωνούμε. Λέω απλώς οτι η μύτη είναι η Θρακιώτικη αλλά βέβαια αυτή η μύτη ανήκει στην Ευρώπη ως ήπειρος και θα 'πρεπε να ανήκει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως πλαίσιο. Κατά συνέπεια μπορούμε να πούμε το εξής, οτι εκεί που συμβαδίζει και το πεδίο του Ελληνισμού και το πλαίσιο το Ευρωπαϊκό δεν θα 'πρεπε να είχαμε μια προσέγγιση τόσο παθητική γιατί ουσιαστικά αυτή η γωνία είναι πάντοτε απο την πλευρά μας. Στην πραγματικότητα η Μέση Ανατολή δεν έχει τίποτα να κάνει σ'αυτή την γωνία. 

Δ: -Ωστόσο παρά τις καταστάσεις που υπάρχουν, οικονομικές και πολιτικές στην χώρα μας, βλέπουμε να γίνονται βήματα στο εσωτερικό της Τουρκίας αν θέλετε υπέρ -να μη το πω Ελληνισμού, υπέρ του Χριστιανισμού- ανοίγουν εκκλησίες, η Χάλκη σιγά-σιγά συζητιέται παγκοσμίως να ανοίξει, παρά τους όρους που θέλει να βάλει ο Ερντογάν φαίνεται να βρίσκεται σε καλό δρόμο, γίνονται βήματα αλλά όμως πολύ μικρά βήματα για να τα νιώσουμε εμείς εδώ στον Ελληνισμό. 

Ν.Λ: -Σωστά αλλά νομίζω το μεγαλύτερο βήμα είναι οτι πρέπει να λειτουργήσει η Αγία Σοφία ως Εκκλησία. 

Δ: -Ναι διαβάσαμε κι ένα άρθρο σας πρόσφατα οτι η Αγία Σοφία είναι Εκκλησία αλλά δε το δέχονται αυτοί που την κατέχουν αυτή τη στιγμή. 

Ν.Λ: -Το θέμα είναι οτι αυτή είναι η οντότητά της. Άρα μπορεί κάποιος να κατέχει μια Εκκλησία και να την χρησιμοποιεί ως σταύλο, ως τζαμί, ως ότι θέλει, αλλά παραμένει μια Εκκλησία. Και όσο εμείς, το πνεύμα μας, βλέπουμε την Αγία Σοφία ως εκκλησία τότε πρέπει να το διεκδικήσουμε αλλά δεν πρέπει απλώς να περιμένουμε να γίνει παθητικά. Η Αγία Σοφία ανήκει στην Παγκόσμια Κληρονομιά της Ανθρωπότητας και ανήκει ως Εκκλησία, δεν ανήκει ως κτήριο. 

Δ: -Είναι αλήθεια αυτό, είναι αλήθεια. Επειδή ο χρόνος μας πιέζει και υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα να πει κανείς για την Πόλη, δώστε μας δύο στίγματα.

Ν.Λ: -Κοιτάξτε, για μένα το στίγμα είναι οτι είναι κατεχόμενη και πρέπει να απελευθερωθεί. Άρα το θέμα είναι οτι όταν το συνειδητοποιήσουν οι Έλληνες και συνειδητοποιήσουν οτι τα πρώτα κατεχόμενα που πρέπει να απελευθερώσουν είναι του μυαλού τους, τότε μπορεί να περάσουμε σε ένα άλλο στάδιο και να σκεφτούμε λίγο πιό στρατηγικά, μέσω απο το Ευρωπαϊκό πλαίσιο, τι σημαίνει να θέλουμε αυτό το πράγμα. Τότε θα δείτε οτι θα εμφανιστούν και στρατηγικές, και μείγματα στρατηγικών σημασιών που μπορεί προς το παρόν να φαίνονται ουτοπικά, αλλά επαναλαμβάνω το παράδειγμα της Ισπανίας. Αν είχαμε σταματήσει την διαδικασία της απελευθέρωσης της Ισπανίας στα 200 χρόνια, κανένας δεν θα είχε απελευθερώσει όλη την Ισπανία σε 600. 

Δ: -Ευχαριστούμε πολύ. Εμείς κρατάμε αυτό, να απελευθερώσουμε πρώτα τα κατεχόμενα του μυαλού μας και μετά να προχωρήσουμε. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την επικοινωνία αυτή. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

There Are Two Modes of Being

There are two modes of being Theodoris Tsiamitas There are two modes of being: a) Being conscious by choice, by carefully monitor...