Αγάπη, ελευθερία - ο διάλογος ενός ζευγαριού.

-Μέγιστο αγαθό η ελευθερία για έναν που θέλει να'ναι άνθρωπος θαρρώ. Τι λές?
-Συμφωνώ.
-Και την αγάπη θεωρώ το μέγιστο συναίσθημα ανθρώπου προς άνθρωπο.
-Κι εγώ αγάπη μου.
-Εφόσον αγάπη είναι έγνοια δίχως ιδιοτέλεια κι η ανιδιοτελής προσφορά είναι καθαρή ανθρωπιά.
-Ακριβώς, συμφωνούμε.
-Θεωρείς πως γίνεται να αγαπάς κάποιον και να του στερείς την ελευθερία του?
-Μετά απ'όσα είπαμε με ρωτάς αυτό?
-Ναι.
-Φυσικά και όχι.
-Είσαι και γυναίκα, σκέψου το ξανά.
-Τι εννοείς αγαπητέ μου?
-Απλώς να σιγουρευτείς για την απάντησή σου.
-Μα είμαι σίγουρη.
-Χαίρομαι, αν και δεν κάνεις αυτό που σου ζητάω.
-Τι εννοείς?
-Οτι δεν σκέφτεσαι τώρα, απλώς αντιδράς. Και αυτό θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου.
-Πως?
-Σκαλίζοντας την ζήλια σου.
-Δηλαδή?
-Αν φλερτάρω ή δώσω ένα φιλί σε κάποια άλλη δε θα ζηλέψεις?
-Όχι απλώς θα ζηλέψω αλλά θα σε σκοτώσω κακομοίρη μου! Αλλά που κολλάει τώρα αυτό?
-Βλέπεις που απλώς αντιδράς? Αν σκεφτόσουν θα αντιλαμβανόσουν την αντίφαση.
-Ποιά αντίφαση?
-Της σκέψης σου!
-Δεν καταλαβαίνω...
-Απάντησέ μου, μ'αγαπάς?
-Ναι.
-Τότε νοιάζεσαι για μένα ανιδιοτελώς, δεν μπορείς να στερείς την ελευθερία μου, θυμάσαι?
-Μα...
-Αν λοιπόν ήθελα κάποια στιγμή να φιλήσω μια άλλη δεν είμαι ελεύθερος?
-...είσαι, αλλά...
-Αλλά δε θα μου το αναγνώριζες.
-Δεν θα έλεγα αυτό.
-Το θέμα είναι τι θα έκανες. Είπες πως θα με χώριζες.
-Δεν το εννούσα...
-Το ξέρω, ήταν κι αυτό απλά μια αντίδραση.
-Φυσιολογική όμως.
-Ναι, μόνο για μια σχέση κοινωνική που δεν έχει μέλλον. Μια σχέση κτητικότητας και τριβών.
-Υπάρχει σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων χωρίς τριβές?
-Αν το μόνο που έχουν είναι αγάπη ο ένας για τον άλλον είναι εντάξει.
-Κι εμείς τι έχουμε?
-Το ερώτημα είναι τι θέλουμε.
-Εγώ σ'αγαπώ πραγματικά.
-Το ξέρω, είναι αμοιβαίο. Γι'αυτό έχουμε αυτό που θέλουμε για όσο θέλουμε.
-Μπορεί να είναι και για πάντα?
-Μια σχέση αγάπης κι ελευθερίας είναι η ανθεκτικότερη όλων.
-Άρα μπορεί να κρατήσει για πάντα.
-Αφού δεν υπάρχει εγωισμός.
-Μόνο προσφορά, ελευθερία και κατανόηση.
-Χαίρομαι που με καταλαβαίνεις.
-Χαίρομαι που μ'αγαπάς.
-Όσο δε φαντάζεσαι.
-Δεν χρειάζεται πια να φανταστώ.
-Σωστά, τώρα βλέπεις αγάπη μου.

-Θ.Τ.