Έλληνας γίνεσαι, δεν γεννιέσαι ποτέ.
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Πρέπει να καταλάβεις πως όταν αποδέχεσαι ή αναπαράγεις την φράση "Έλληνας γεννιέσαι, δε γίνεσαι ποτέ" προσβάλλεις και ευτελίζεις την ουσία της έννοιας του Ελληνισμού, πρώτον γιατί είναι οικουμενικός εφόσον εξ'ορισμού είναι προσφορά προς την Ανθρωπότητα, και δεύτερον διότι υπονοείς πως είναι αποτέλεσμα τύχης, ενώ είναι ανάγκης. Δεν επιλέγουμε εμείς πού, πότε και από ποιόν θα γεννηθούμε, συνεπώς είναι κάτι το τυχαίο. Επιλέγουμε όμως το πώς θα ζήσουμε και το αν θα παράγουμε κάποιο έργο για να αφήσουμε για τους επόμενους άλλους, πριν να φύγουμε. Έχω γνωρίσει ξένους να φέρονται πιο ελληνικά από Έλληνες. Και μη ξεχνούμε πως ο Εφιάλτης ήταν κι αυτός Έλληνας από βιολογικής άποψης, όμως αυτός που άξιζε τον τίτλο ήταν ο Λεωνίδας κι όχι ο προδότης. Ο Ελληνισμός λοιπόν δεν κοιτάζει βιολογικά το άτομο, αλλά το έργο του ανθρώπου.
Για να γίνεις Έλληνας θέλει αξίες, μνήμη, κότσια και νοημοσύνη. Αν πιστεύεις οτι αρκεί το γεγονός πως έτυχε να γεννηθείς σε ένα κράτος το οποίο το έγραψε στην ταυτότητά σου, σκέφτεσαι σαν βάρβαρος, διότι δεν έχεις καταλάβει την ουσία του Ελληνισμού, και όταν έρθουν τα δύσκολα θα μας αφήσεις ή θα μας προδώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου