Όταν εξετάσουμε φιλοσοφικά την έννοια της αντίδρασης θα δούμε πως είναι κατώτερη ως πράξη και φυσικά ευκολότερη της δράσης. Όχι επειδή εξ'ορισμού είναι αντίθετή της, αλλά επειδή δεν εμπεριέχει νοημοσύνη. Κάποιος τρομάζει έναν άλλον κι εκείνου του ξεφεύγει ένα επιφώνημα τρόμου, ξαφνιάσματος. Είναι η αντίδραση στην δράση του πρώτου. Δεν σκέφτηκε, δεν ανέλυσε ορθολογικά τα δεδομένα για να πράξει αναλόγως-πως θα μπορούσε άλλωστε σε τόσο ελάχιστο χρονικά διάστημα-απλώς αντέδρασε ενστικτωδώς και άμεσα. Τονίζουμε το άμεσα, διότι η αντίδραση εκδηλώνεται πάντοτε σε ταχύτερο χρονικό διάστημα απ'αυτό της δράσης, εφόσον η δράση συμβαίνει πάντα πρώτη και χρειάζεται προηγουμένως χρόνο για σκέψη, ανάλυση και στρατηγική.
Σε μια σέξι γυναίκα που σκύβει μπροστά μας ξαφνικά στο σούπερ μάρκετ και αποκαλύπτει ερωτογενή σημεία του σώματός της με σκοπό να μας προκαλέσει και μας ερεθίζει, σ'ένα ωραίο τραγούδι που ξαφνικά πετυχαίνουμε στο ραδιόφωνο ενώ αλλάζαμε σταθμούς και μένουμε στον συγκεκριμένο σταθμό που το έβαλε, στα μέτρα που αποφάσισε να πάρει η κυβέρνηση και βγήκαμε σε πορείες, συναντούμε επίσης το φαινόμενο δράσης κι αντίδρασης. Η δράση είναι η γυναίκα που έσκυψε, το τραγούδι που επιλέχθηκε και τα κυβερνητικά μέτρα που ψηφίστηκαν. Η αντίδραση είναι η στήση, το προσωρινό σταμάτημα εναλλαγής ραδιοφωνικών σταθμών και η συμμετοχή στην πορεία. Και σ'αυτά τα παραδείγματα είδαμε πως η αντίδραση ήταν άμεση και αντανακλαστική, δεν χρειάστηκε στρατηγική σκέψη και χρόνο, ενώ δεν συνέβη το ίδιο με την δράση.
Όταν εξετάσουμε ορθολογικά την σκέψη, θα δούμε πως υπάρχει δυνατότητα επιλογής. Με το συναίσθημα αυτό δεν συμβαίνει. Για παράδειγμα, μια γυναίκα παίρνει τον χρόνο της και βάφεται, αρωματίζεται και ντύνεται πολύ όμορφα για να βγει έξω, δρα αποσκοπώντας στο να αρέσει. Ένας άνδρας που την αντικρίζει και αρέσκεται στην στιγμή απ'την εικόνα ή την μυρωδιά της αντιδρά στην δράση της.
Συνεπώς νομίζω πως μπορούμε να καταλήξουμε στο εξής: Η ορθολογική σκέψη μπορεί να παράγει δράση και αναγκαστικά χρειάζεται νοημοσύνη και χρόνο. Το συναίσθημα είναι αντίδραση που δεν χρειάζεται αναγκαστικά νοημοσύνη και χρόνο. Πολλοί έχουν βιώσει ή ακούσει για έρωτες με την πρώτη ματιά, αλλά όχι για αγάπη, διότι η πραγματική αγάπη χρειάζεται τον απαραίτητο χρόνο που θα μας επιτρέψει να έχουμε τα δεδομένα που θα κρίνουμε οτι αρκούν για να αγαπήσουμε τον άλλον. Άρα η αγάπη που χρειάζεται ανάλυση και σκέψη θεωρείται περισσότερο δράση, ενώ ο έρωτας αντίδραση. Γι'αυτό και η πρώτη είναι ανώτερη του δεύτερου.
Σε μια σέξι γυναίκα που σκύβει μπροστά μας ξαφνικά στο σούπερ μάρκετ και αποκαλύπτει ερωτογενή σημεία του σώματός της με σκοπό να μας προκαλέσει και μας ερεθίζει, σ'ένα ωραίο τραγούδι που ξαφνικά πετυχαίνουμε στο ραδιόφωνο ενώ αλλάζαμε σταθμούς και μένουμε στον συγκεκριμένο σταθμό που το έβαλε, στα μέτρα που αποφάσισε να πάρει η κυβέρνηση και βγήκαμε σε πορείες, συναντούμε επίσης το φαινόμενο δράσης κι αντίδρασης. Η δράση είναι η γυναίκα που έσκυψε, το τραγούδι που επιλέχθηκε και τα κυβερνητικά μέτρα που ψηφίστηκαν. Η αντίδραση είναι η στήση, το προσωρινό σταμάτημα εναλλαγής ραδιοφωνικών σταθμών και η συμμετοχή στην πορεία. Και σ'αυτά τα παραδείγματα είδαμε πως η αντίδραση ήταν άμεση και αντανακλαστική, δεν χρειάστηκε στρατηγική σκέψη και χρόνο, ενώ δεν συνέβη το ίδιο με την δράση.
Όταν εξετάσουμε ορθολογικά την σκέψη, θα δούμε πως υπάρχει δυνατότητα επιλογής. Με το συναίσθημα αυτό δεν συμβαίνει. Για παράδειγμα, μια γυναίκα παίρνει τον χρόνο της και βάφεται, αρωματίζεται και ντύνεται πολύ όμορφα για να βγει έξω, δρα αποσκοπώντας στο να αρέσει. Ένας άνδρας που την αντικρίζει και αρέσκεται στην στιγμή απ'την εικόνα ή την μυρωδιά της αντιδρά στην δράση της.
Συνεπώς νομίζω πως μπορούμε να καταλήξουμε στο εξής: Η ορθολογική σκέψη μπορεί να παράγει δράση και αναγκαστικά χρειάζεται νοημοσύνη και χρόνο. Το συναίσθημα είναι αντίδραση που δεν χρειάζεται αναγκαστικά νοημοσύνη και χρόνο. Πολλοί έχουν βιώσει ή ακούσει για έρωτες με την πρώτη ματιά, αλλά όχι για αγάπη, διότι η πραγματική αγάπη χρειάζεται τον απαραίτητο χρόνο που θα μας επιτρέψει να έχουμε τα δεδομένα που θα κρίνουμε οτι αρκούν για να αγαπήσουμε τον άλλον. Άρα η αγάπη που χρειάζεται ανάλυση και σκέψη θεωρείται περισσότερο δράση, ενώ ο έρωτας αντίδραση. Γι'αυτό και η πρώτη είναι ανώτερη του δεύτερου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου