Όπως έκανε κι ο Χριστός.

-Γιατί είσαι έτσι μαθητή, τι έχεις?
-Με πληγώνει η υποκρισία της κοινωνίας των τύπων, ιδιαίτερα τέτοιες ημέρες συμβολικές.
-Δε σε πληγώνει η ανάμνηση της Ανάστασης.
-Με πληγώνει η λησμονιά του πόνου και της σταύρωσης.
-Σαν να μην έγιναν ποτέ, για τα άτομα και την κοινωνία.
-Εξ'άλλου ήταν Θεός, αναστήθηκε στο τέλος, όλα ήταν εύκολα.
-Κι έτσι δεν έχουν αξία εφόσον τα ερμηνεύουμε με τέτοιο τρόπο.
-Στην εκκλησία το μόνο που βλέπεις είναι καλοντυμένους υποκριτές.
-Άρα ήσουν τέτοιος κι εσύ.
-Αφού όλοι ήταν έτσι...
-Το θέμα είναι οτι κι εσύ ήσουν έτσι. Να κοιτάς τον εαυτό σου.
-Μα εσύ που μου το λες δε το κάνεις.
-Ο δάσκαλος δεν κοιτάζει ποτέ τον εαυτό του.
-Σωστά. Βλέπει τον μαθητή.
-Ζει, και πεθαίνει για τον μαθητή.
-Όπως έκανε κι ο Χριστός.
-Όπως έκανε κι ο Χριστός.