Τεστ ήθους – Πόσο καλά γνωρίζεις τον εαυτό σου;

Θεοδωρής Τσιαμίτας

Δεν χρειάζονται περίπλοκα τεστ, ψυχολογικά τεχνάσματα ή ακριβά σεμινάρια για να δεις ποιος πραγματικά είσαι. Διπλά στάνταρ, υποκρισία, ωχαδελφισμός; Αρκεί να ρίξεις μια ματιά στον τρόπο που αντιδράς σε όσα συμβαίνουν γύρω σου – ειδικά σε όσα είναι κυριολεκτικά ζητήματα ζωής και θανάτου.

Τι έχεις γράψει; Πόσο έχεις κοινοποιήσει πραγματικές πληροφορίες; Με ποιο τρόπο έχεις αντιδράσει στην οργανωμένη και συστηματική δολοφονία Ουκρανών αμάχων από το ρωσικό καθεστώς – ένα καθεστώς που ουδέποτε δέχτηκε εισβολή, τρομοκρατικό χτύπημα ή οποιαδήποτε απειλή από την Ουκρανία;

Σε ευχαριστεί που συμβαίνει; Σου είναι αδιάφορο; Ή σε ενοχλεί; Μήπως σιώπησες; 

Μη γελιέσαι, δεν είμαι εγώ που προσπαθώ να σε κρίνω. Σε παρακινώ να το κάνεις εσύ, ο ίδιος, για σένα. Γιατί ξέρεις κι εσύ ότι οι πράξεις ή η απραξία σου είναι οι πιο καθαρές ενδείξεις του χαρακτήρα σου.

Τι γίνεται με τη Μέση Ανατολή; Τι έχεις γράψει; Πόσο έχεις κοινοποιήσει πληροφορίες; Με ποιο τρόπο έχεις αντιδράσει στους βομβαρδισμούς της Γάζας από το Ισραήλ που αντεπιτίθεται έπειτα από την αποτρόπαια εισβολή και τη βάρβαρη σφαγή της Χαμάς, την απαγωγή αμάχων και την ανοιχτή απειλή πως όσο ζουν θα συνεχίζουν τα ίδια μέχρι να πετύχουν τον τελικό τους στόχο: τη διάλυση του κράτους του Ισραήλ.

Έχεις άμεσα ή έμμεσα μήπως κατηγορήσει το Ισραήλ που στοχεύει στη διάλυση της Χαμάς, επειδή ταυτόχρονα σκοτώνονται και άμαχοι – άμαχοι που η Χαμάς χρησιμοποιεί οργανωμένα και συστηματικά ως ανθρώπινες ασπίδες, χωρίς να έχει χτίσει ούτε ένα καταφύγιο για την προστασία τους, εμποδίζοντάς τους μάλιστα να φύγουν από περιοχές που ανακοινώνεται εκ των προτέρων ότι θα χτυπηθούν, για να προκαλέσει την αντίδραση των «χρήσιμων ηλίθιων» ανά τον κόσμο, που πιέζουν τη διεθνή κοινότητα και τελικά το Ισραήλ να σταματήσει την αντεπίθεσή του;

Ρωτώ, διότι βλέπω πολλούς που κατηγορούν το Ισραήλ για τους θανάτους αμάχων στη Γάζα ενώ ξέρουν πως η Χαμάς έχει επιβάλλει αυτή την κατάσταση και ο μόνος τρόπος αποφυγής της είναι το Ισραήλ να μείνει άπραγο. Οι περισσότεροι απ'αυτούς που κατηγορούν το Ισραήλ με αφορμή τους αμάχους, ωστόσο, δεν το κάνουν στην περίπτωση της Ρωσίας που όντως στοχεύει αμάχους - δεν είναι αναγκαστικές παράπλευρες απώλειες όπως στην περίπτωση της Γάζας, διότι οι Ουκρανοί δεν έχουν χτίσει τις βάσεις τους κάτω απο σχολεία, νοσοκομεία, και σπίτια αμάχων Ουκρανών. 

Στα μάτια μου, είναι ξεκάθαρο το τι συμβαίνει. Αυτό που αναρωτιέμαι ωστόσο είναι αν όλοι όσοι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, ανήκουν εν γνώσει τους. Για όσους έχουν πλήρη επίγνωση, δεν έχουμε να πούμε τίποτα ούτε μπορούμε να κάνουμε πολλά - το να είσαι παλιάνθρωπος δεν τιμωρείται από τον νόμο. Για όσους δεν έχουνε επίγνωση όμως, είναι ανάγκη να αποκτήσουν κοιτώντας τους εαυτούς τους στον καθρέφτη, γιατί τους χρειαζόμαστε.

ΥΓ

Στο παρακάτω link υπάρχουν καταγεγραμμένες σε βίντεο και ήχο οι βαρβαρότητες των Παλαιστινίων που με υπερηφάνεια οι ίδιοι κινηματογράφησαν και ανάρτησαν στο διαδίκτυο. Δείτε τες, διότι είναι ανάγκη να καταλάβετε πως, όπως είπε κι η φίλη Γιώτα Χουλιάρα, μιλάμε για την Σύγκρουση Πολιτισμών με απόλυτη έκφραση της βαρβαρότητας: Χαμάς - 7η Οκτωβρίου, ώρα μηδέν.

Περί σκακιού, F-35, και προκαταλήψεων.

Θεοδωρής Τσιαμίτας

Πριν από δύο μήνες και κάτι, ξύπνησα ένα πρωί αλλιώς κι αποφάσισα, απ’ το πουθενά, να ασχοληθώ για πρώτη φορά στη ζωή μου με το σκάκι. Δεν περίμενα ποτέ πως θα μπορούσε να είναι τόσο όμορφο άθλημα. Μέρα με τη μέρα εξελίσσεται σε πραγματικό πάθος. Κι αν και είμαι ακόμη πραγματικά αρχάριος, ήδη μπορώ να πω πως το σκάκι μού έχει μάθει πολλά πράγματα, τα οποία έχουν προεκτάσεις κι εκτός σκακιέρας. Το πιο σημαντικό - και, θα έλεγα, σοκαριστικό - είναι η ιδιότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου γενικότερα, και του δικού μου ειδικότερα, να αγνοεί, κυριολεκτικά, πολλές φορές ακόμη και στο 100%, δεδομένα που εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μου στη σκακιέρα. Είναι περισσότερες απ'όσες θα'θελα να παραδεχτώ οι (ντροπιαστικές) στιγμές κατά τις οποίες έμεινα απόλυτα «τυφλός» σε αυτά, διότι είχα κατά νου συγκεκριμένα σενάρια που υπέθετα ότι θα επιχειρούσε ο αντίπαλος ή που σχεδίαζα εγώ. Έτσι, κινήσεις που απέκλιναν αυτών των σεναρίων παρέμεναν στο ραντάρ μου πιο "αόρατες" κι από F-35. Δεν είναι λίγες οι φορές που, κατά την ανασκόπηση μιας παρτίδας αφού τελείωσε, δυσκολευόμουν να πιστέψω πως όντως πράγματα προφανή που έλαβαν χώρα μπροστά στα μάτια μου δεν τα είδα ποτέ σε πραγματικό χρόνο. Αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο, πόσο μάλλον από κάποιον σαν εμένα που το'χει αποφασίσει να προπονηθεί σκληρά στη ζωή του (και συνεχίζω) στο να μην αφήνει τα όποια αισθήματά του να επηρεάζουν τη λογική κρίση του ή, τουλάχιστον, να την επηρεάζουν όσο το δυνατόν λιγότερο. Κι όμως, παίζοντας σκάκι, συνειδητοποίησα πως είμαι λιγότερο ικανός απ’ όσο πίστευα να διατηρώ την κρίση μου ανεπηρέαστη από τις επιθυμίες μου. Και να που, παίζοντας σκάκι, θεωρώ πως μπορώ να με προπονήσω ακόμη πιό αποτελεσματικά σε αυτό. Δεν έχεις δοκιμάσει να μάθεις και παίξεις σκάκι; Όποιος κι αν είσαι, όπου κι αν είσαι, όποια κι αν είναι η ηλικία σου, στο συνιστώ ανεπιφύλακτα. Κι αν το'χεις κάνει ήδη τότε έλα να παίξουμε καμιά παρτίδα!