Άνθρωπος ή άτομο?

Άνθρωπος ή άτομο?

Θεοδωρής Τσιαμίτας

Γεννιέσαι με δυνατότητες. Τι κάνεις με αυτές;
Διαθέτεις λογική σκέψη. Άρα μπορείς να παράγεις ιδέες. Η σκέψη πάνω στην σκέψη είναι η συνείδηση, άρα διαθέτεις κι απ’ αυτή. Είσαι υπεύθυνος για το ποιός είσαι και ποιός θα γίνεις.

Η νοημοσύνη σου, σου δίνει την δυνατότητα όσο ζείς να μαθαίνεις κι ότι μαθαίνεις να το αποθηκεύεις στην μνήμη σου. Τις οποίες, αν χρησιμοποιείς σωστά δεν θα κάνεις μονίμως τα ίδια λάθη. Αυτός είναι ο τρόπος να εξελίσσεσαι. Έχεις την δυνατότητα να σκεφτείς. Έχεις ακόμη την δυνατότητα να σκεφτείς οτι σκέφτεσαι, δηλαδή να το συνειδητοποιείς. Αυτή είναι η συνείδηση.Αν την χρησιμοποιούσαμε περισσότερο θα ζούσαμε πολύ πιο ανθρώπινα. Θα πράτταμε πιο ανθρώπινα. Θα αντιλαμβανόμασταν καλύτερα τις αξίες και την ουσία της ζωής. Θα μαθαίναμε από το παρελθόν και θα ζούσαμε παράγοντας έργο για το μέλλον. Δε θα σπαταλούσαμε χρόνο. Δεν θα εμποδίζαμε την ανθρωπιά.

Τότε θα μπορούσαμε αληθινά να καμαρώνουμε ως Άνθρωποι. Γιατί δεν γεννιέσαι Άνθρωπος, αλλά μέσω των δυνατοτήτων σου μπορείς να επιλέξεις να γίνεις. Αλλιώς δεν είσαι τίποτα παραπάνω από ένα έμβιο πλάσμα-ζώο.

Η κοινωνία ζει μόνο για το παρόν («ζήσε μονάχα για την στιγμή» σου λένε, χωρίς να ΄χεις κάποιον ουσιαστικότερο σκοπό) κι απαρτίζεται από άτομα (!) που δεν θέλει να θυμούνται (παρελθόν), ούτε να οραματίζονται (μέλλον), μόνο να κάνουν όνειρα, μα σπάνια σκέφτονται πώς αν τους λένε αυτό σημαίνει οτι θεωρούν πως κοιμούνται!
Η κοινωνία εγκλωβίζει τα άτομα μέσω της εξουσίας (εκτός της ουσίας), ταϊζοντάς τα ματαιοδοξία. Δεν θέλει πραγματικές αλλαγές, (είναι εύλογο το γιατί) οπότε χαρακτηρίζεται απο την στασιμότητα. Είναι πολύ εύκολο να το δείτε αυτό, εφόσον ζείτε κι εσείς μέσα σε μια κοινωνία και δεν είστε σε κανένα βουνό μοναχοί.

Όταν ξέρεις λοιπόν αυτό, θα συνεχίσεις να ζείς μόνο ως μεμονωμένο άτομο μέσα στην κοινωνία, ή ως συνειδητοποιημένος Άνθρωπος μέσα στην Ανθρωπότητα;