Στην αναζήτηση φίλου κι ερωτικού συντρόφου. Περί φαίνεσθαι και είναι

Στην αναζήτηση φίλου κι ερωτικού συντρόφου. Περί φαίνεσθαι και είναι

Θεοδωρής Τσιαμίτας

Η πρώτη εντύπωση ωφείλεται πάντα στην εξωτερική εμφάνιση. Η εξωτερική εμφάνιση είναι η επιφάνεια ενός ατόμου. Ο χαρακτήρας του, το μυαλό του, η ανθρωπιά του, η ουσία του που καθορίζει και την αξία του βρίσκεται πιο "βαθιά, μέσα του". Θέλει πάντοτε περισσότερο χρόνο και "δουλειά" για να τα ανακαλύψει κανείς. Εφόσον ενδιαφέρεται. Όπως ένα βιβλίο είναι κατα μία έννοια κι ο άνθρωπος. Κάποιοι επιλέγουν τα βιβλία κυρίως απο την εικόνα του εξωφύλλου, κάποιοι για τα περιεχόμενα. Κι όπως όταν ένα βιβλίο δεν έχει τίποτα να πεί βασίζεται μόνο στο εξώφυλλό του, έτσι κι ένας άνθρωπος όταν δεν έχει τίποτα να πεί βασίζεται μόνο στην εμφάνισή του. Εδώ λογικά θα πρέπει να σας έχει δημιουργηθεί η ανάγκη να μου πείτε: Μα όποιος είναι όμορφος είναι και κενός απο ουσία και περιεχόμενο? Όχι αναγκαστικά. Υπάρχουν φοβερά βιβλία, αξιόλογα που έχουν κι όμορφα εξώφυλλα. Το ίδιο και τέτοιοι άνθρωποι. Αλλά στατιστικά είναι πολύ πιο σπάνιοι. Βέβαια, εδώ μπορώ να πώ με σιγουριά πως η ομορφιά όσο αναφορά την εμφάνιση ενός ανθρώπου είναι κάτι το υποκειμενικό. Έχουν γίνει πολλές επιστημονικές μελέτες κι έρευνες πάνω σ'αυτό και το γνωρίζουμε καλά πια. Θέλω όμως να εντρυφήσω περισσότερο σ'αυτούς που περιποιούνται την εξωτερική τους εμφάνιση με έναν υπερβολικό τρόπο. Όταν κάποιος/α το κάνει λοιπόν, σημαίνει αμέσως πως θεωρεί οτι είναι το σημαντικότερο στον εαυτό του. Κάποιος που θεωρεί πιο σημαντικό το "φαίνεσθαι" απο το "είναι" απλώς δεν έχει και "πολύ" απο το δεύτερο. Οπότε πασχίζει με ότι μπορεί για να βελτιώσει το πρώτο. Με αυτή την έννοια νομίζω οτι μπορούμε όλοι να καταλήξουμε πως η ποιότητα των ανθρώπων που ασχολούνται περισσότερο με το "φαίνεσθαι" αντί για το "είναι" διαφέρει σημαντικά. Κάθε φορά λοιπόν που λέμε ή νομίζουμε οτι ερωτευόμαστε, θα είναι καλό να κοιτάζουμε το τί είναι αυτό που έχουμε ερωτευτεί στην πραγματικότητα. Κι αν καταφέρουμε να αποκτήσουμε ερωτική σχέση μαζί του/της αλλά τελικά απογοητευτούμε επειδή δεν ήταν αυτό που φαινόταν, πριν κατηγορήσουμε τον άλλον ας αναρωτηθούμε: Τί κοιτούσαμε αρχικά σ'αυτό τον άνθρωπο? Ποιό ήταν το πρώτο που τράβιξε την προσοχή μας και μας εντυπωσίασε? Ήταν κάτι περισσότερο ή μείναμε στην αρχική εικόνα του και τα υπόλοιπα ήταν φανταστικά (με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, δηλαδή δημιουργία του μυαλού μας που δεν είχαν ποτέ να κάνουν με την πραγματικότητα-έχουμε συχνά την τάση να το κάνουμε αυτό) χαρακτηριστικά που εμείς του προσδώσαμε για να γίνει στα μάτια μας ο ιδανικός σύντροφος?