Ο χρόνος είναι πολύς
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Ο χρόνος είναι πολύς.
Τόσο πολύς που αρκεί για να κωλοβαράω.
Τόσο πολύς που αρκεί για να το συνειδητοποιώ.
Τόσο πολύς που αρκεί για να το γράφω.
Τόσο πολύς που αρκεί για να με κατακρίνω, δημόσια μάλιστα.
Τόσο πολύς που αρκεί για να εκτονώνομαι κάνοντάς το.
Τόσο πολύς που αρκεί για να συμπεράνω οτι είμαι εντάξει λοιπόν, καλός είμαι.
Τόσο πολύς που αρκεί για να νιώσω οτι μιας και είμαι καλός, με παίρνει να κωλοβαρέσω.
Τόσο πολύς που αρκεί για να κάνω το ίδιο συνεχώς, να μη κάνω τίποτα.
Τόσο πολύς που αρκεί για να πεθάνω.
Δίχως να έχω πρώτα ζήσει.
Απλά υπήρξα.
Και;
Φτάνει λοιπόν.
Αρχίζουμε.
Υπέρβαση.
Επόμενος κύκλος.
Πολυκυκλικότητα.
Εξέλιξη.
Συνέχεια.