Έλα βρε άθλιε στην Μακεδονία να με πείσεις οτι είμαι εθνικιστής και οτι έχω
μίσος για τους Σκοπιανούς επειδή αντιστέκομαι στην άθλια προπαγάνδα και
ιδεολογία σου, επειδή αγαπάω την ιστορία, την δικαιοσύνη και την αλήθεια. Έλα
βρε άθλιε να μου εξηγήσεις οτι μισώ την αγαπημένη μου που είναι Σκοπιανή, την
οικογένειά της, τους φίλους και συμπολίτες της, επειδή αγωνίζομαι για να βρουν
ξανά αυτοί οι άνθρωποι την χαμένη εθνική τους ταυτότητα, η οποία καταπατήθηκε
απο την ιδεολογία σου όταν η κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία του Τίτο τους
εξανάγκασε άμεσα ή έμμεσα να απαρνηθούν την ως επί το πλείστον Βουλγαρική -
αλλά και Ελληνική, ενίοτε - καταγωγή τους. Έλα βρε άθλιε για να σου διατρανώσω
οτι η μόνη περίπτωση η Ελλάδα να ταπεινώσει και να καταπατήσει την Μακεδονία
είναι με το να υπογράψει αυτή την επαίσχυντη συμφωνία. Διότι τότε, για πρώτη
φορά στην χιλιάδων χρόνων ιστορία του Ελληνισμού, η Ελλάδα θα απεμπολήσει
επισήμως και οικειοθελώς ένα τεράστιο ιστορικά, πολιτισμικά και γεωγραφικά
κομμάτι της, καταπατώντας και προσβάλλοντας με απαράδεκτο τρόπο ένα τεράστιο
μέρος του πληθυσμού της. Έλα λοιπόν, βρε άθλιε για να σου δείξουμε πώς θα σε
στείλουμε απο εκεί που ήρθες, γιατί τόλμησες να νομίσεις οτι η εξουσία μπορεί
να τα βάλει με την ουσία.
Η Αριστερά γίνεται πολύ συχνά πολιτικό εργαλείο στα χέρια πραγματικά ακραίων ανθρώπων, που μασκαρεύονται την ανθρωπιά και την καλοσύνη μόνο και μόνο για να έχουν δικαιολογία να εκτονώνουν τον απύθμενο φθόνο τους καταστρέφοντας και βλάπτοντας άμεσα ή έμμεσα τον συνάνθρωπο, την χώρα και το κράτος τους, σπάζοντας, καίγοντας, και βιαιοπραγώντας με κάθε τρόπο, σε σημείο που πολλές φορές αγγίζουν τα όρια ψυχολογικής διαταραχής. Μια από τις εμφανέστερες αποδείξεις για το λυπηρό και επικίνδυνο αυτό φαινόμενο είναι όταν βλέπεις την τραγική μητέρα του αδικοχαμένου Γρηγορόπουλου να ζητάει να μην γίνονται κάθε 6η Δεκεμβρίου επεισόδια στο όνομα του νεκρού γιου της, διότι δεν θέλει να συσχετιστεί η μνήμη του παιδιού της με την ωμή και τυφλή βία, το χάος και την καταστροφή. Κι ωστόσο, η επιθυμία αυτής της απαρηγόρητης μητέρας δεν αγγίζει ούτε στο ελάχιστο τους νεο-μαρξιστές ιδεολόγους, που κάθε 6η Δεκεμβρίου κάνουν ακριβώς αυτό - σκορπούν την καταστροφή προς πάσα κατεύθυνση για την μνήμη, λέει, του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Αυτό είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του ορισμού της τραγικής ειρωνείας. Κι εδώ μπορεί να καταλάβει ο καθένας οτι ο θάνατος, όσο τραγικό κι αν είναι ως συμβάν, κι όσο δύσκολο κι αν είναι σε αυτούς που τον ζουν, δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί. Διότι η προσβολή και ο ευτελισμός της μνήμης του νεκρού είναι ακόμη χειρότερο, διότι δεν είναι πια ζωντανός για να αμυνθεί και να υπερασπιστεί την υπόληψή του. Αυτό το ξέρει ο Ελληνισμός και γι' αυτό δίνει τεράστια σημασία στους νεκρούς από αρχαιοτάτων χρόνων. Κι όμως, υπάρχουν αυτοί που ως μοντέρνοι βάρβαροι διαπράττουν αυτή την ύβρη, υπό την ανοχή της συντριπτικής μα αδρανούς πλειοψηφίας. Μα ποιος το εξετάζει σοβαρά αυτό το θέμα; Κι όμως, οφείλουμε να το εξετάζουμε σοβαρά, διότι αφήνουμε την Αριστερά που έχει μια τεράστια πολιτική παράδοση στο να προστατεύει την Δημοκρατία και τα Δικαιώματα των ανθρώπων, να χρησιμοποιείται από επικίνδυνες μειοψηφίες που δεν πρεσβεύουν καμία από αυτές τις αξίες, αλλά πράττουν εκ διαμέτρου αντίθετα. Συστηματικά, νέα παιδιά σε σχολεία και πανεπιστήμια πέφτουν θύματα αυτού του ριζοσπαστισμού και καταλήγουν από καλοπροαίρετοι άνθρωποι που θέλουν να συνδράμουν όπως μπορούν για να καλυτερεύσουν την ζωή των συνανθρώπων τους, σε γεμάτο φθόνο και μίσος άτομα που έχουν πια ως τελικό στόχο την καταστροφή του εκάστοτε "εχθρού" - που μπορεί να είναι το αντίπαλο κόμμα, μια άλλη ιδεολογία, το κράτος ή ότι άλλο. Κι εδώ ακριβώς έγκειται η ουσία του προβλήματος. Υπάρχει τεράστια διαφορά στο να αγωνίζεσαι με τελικό στόχο να καλυτερεύσεις την ποιότητα ζωής των συνανθρώπων σου, και να αγωνίζεσαι με τελικό στόχο το να εκδικηθείς αυτούς που θεωρείς οτι φταίνε για την κακή ποιότητα ζωής των συνανθρώπων σου. Κι η Αριστερά, όταν αφήνεται σε χέρια ριζοσπαστών και ακραίων ιδεολόγων, έχει ως κινητήριο δύναμη την εκδίκηση, κι όχι την ανθρωπιά. Όμως, χρησιμοποιεί πάντα την ρητορική περί αλληλεγγύης και ισότητας για να δικαιολογήσει τις απαράδεκτες, αντιδημοκρατικές κι απάνθρωπες πράξεις της. Κι έτσι καταλήγουμε λοιπόν στο να έχουμε ανθρώπους να υποστηρίζουν πιστά τον αριστερό απολυταρχισμό, πολλές φορές χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται, λόγω πλύσης εγκεφάλου. Ποιος επιθυμεί αυτό για τα παιδιά του, τα παιδιά των φίλων και συγγενών του; Ποιος επιθυμεί αυτό για τον λαό του; Κανείς εκτός από την προαναφερθείσα μειοψηφία που επιδιώκει ακριβώς αυτό. Από την άλλη, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί σοβαρά οτι αυτό το λυπηρό και επικίνδυνο φαινόμενο είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό της Αριστεράς. Διότι δεν είναι. Όμως εξετάζοντας αντικειμενικά, δεν έχουμε ακραίους του Κέντρου - εκτός κι αν τους παράγουμε κι αυτούς μέσω καινοτομίας. Οι ακραίοι εκ Δεξιών, λοιπόν, μετά τον Χίτλερ, δεν έχουν - ευτυχώς - στον ήλιο μοίρα. Δηλαδή, δεν ελέγχουν με κανέναν τρόπο την εξουσία στην χώρα μας και την Δύση γενικότερα και ούτε πρόκειται - εκτός και αν η Αριστερά συνεχίσει να προωθεί την ατζέντα των ακραίων της, κι έτσι ως συνέπεια καταφέρει απο αντίδραση να σπρώξει κόσμο στο άλλο άκρο, δηλαδή την άκρα Δεξιά, ως αντίπαλο δέος, όπως ακριβώς έκαναν κι ο Χίτλερ με τον Στάλιν, κατηγορώντας οι μεν τους δε για να πολώσουν τους πολίτες που αρχικά δεν ήταν ακραίοι ως επί το πλείστον, κι ωστόσο τελικώς συστρατεύτηκαν μαζί τους. Το γεγονός, λοιπόν, οτι οι ακραίοι εκ δεξιών δεν έχουν στον ήλιο μοίρα πολιτικά, οφείλεται στο οτι η βαρβαρότητες που παρήγαγε το ναζιστικό καθεστώς έγιναν ευραίως γνωστές, και γι'αυτό δεν είχαμε ποτέ κυβερνήσεις, ακόμη και της Δεξιάς, που έκλειναν το μάτι ή έδιναν λόγο στους ακρο-δεξιούς, ακολουθώντας ακροδεξιά ατζέντα. Ίσα-ίσα, επειδή το "ακροδεξιός" είναι ένα στίγμα που κανείς δεν θέλει πάνω του, όλοι και ιδιαίτερα οι Δεξιοί κάνουν τα πάντα για να μη τυχόν χαρακτηριστούν ως τέτοιοι - σε σημείο να αναρωτιέσαι τελικά αν είναι όντως Δεξιοί. Ενώ το να είσαι ακροαριστερός δεν είναι στίγμα, αλλά πολλές φορές αντιμετωπίζεται και ως τίτλος τιμής που κάποιοι μάλιστα διεκδικούν. Αυτό οφείλεται στην μη επαρκή γνώση της κατάστασης επί κομουνιστικών συστημάτων που ήρθαν στην εξουσία, όπως στην Σοβιετική Ένωση και την Κίνα. Έτσι, βλέπουμε σήμερα τον Τσίπρα ως πρωθυπουργό και την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να πηγαίνουν ακριβώς αντίθετα στην θέληση σύσσωμου του Ελληνικού λαού στο θέμα του Σκοπιανού, για παράδειγμα, κι αντί να έχουν ένα απολογητικό ύφος, αντιθέτως, νιώθουν πως τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα να τον κατακρίνουν κιόλας, διότι είναι Αριστεροί, και άρα δεν γίνεται να είναι οι κακοί της υπόθεσης, ενώ όσοι τους αντιτίθενται, ακόμη κι αν είναι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων, θα πρέπει συμπερασματικά να είναι οι κακοί, δηλαδή, να δεξιο-φασιστοφέρνουν. Κι έτσι βλέπουμε το παράδοξο η κυβέρνηση να πηγαίνει αντίθετα στον λαό και να τον βρίζει και ως φασιστοειδή απο πάνω επειδή έχει κι αντίρρηση, ενώ η αντιπολίτευση που όλοι θα περίμεναν να είναι ξεκάθαρα στο πλευρό της πλειοψηφίας, μιας και πολιτικά, ιδεολογικά, αλλά και στρατηγικά λόγω εκλογών θα ήταν αναμενόμενο, να φοβάται να τοποθετηθεί ξεκάθαρα μην τυχόν και στιγματιστεί από τους άστοχους χαρακτηρισμούς της κυβέρνησης ως "φασιστική". Η ασυμμετρία είναι επιβλητικά προφανής. Η Δεξιά συχνά φοβάται να μιλήσει και να πράξει ως Δεξιά, και η Αριστερά συμπεριφέρεται ως φασιστοειδής, ριζοσπαστικός κομουνισμός. Επίσης, είναι χαρακτηριστικό το οτι ενώ ο πατριωτισμός των Ελλήνων βάλλεται βάναυσα απο την παρούσα κυβέρνηση, η Χρυσή Αυγή που εκπροσωπεί την άκρα Δεξιά βρίσκεται εντυπωσιακά χαμηλά - κάτι που αποδεικνύει χωρίς αμφιβολία πως ο Ελληνικός λαός δεν συμπορεύεται σε καμία περίπτωση με πραγματικούς φασίστες. Σε μια υγιή Δημοκρατία, λοιπόν, είναι αναγκαίο να συνυπάρχουν η Αριστερά και η Δεξιά, ώστε να αλληλοσυμπληρώνονται όπου και όποτε χρειάζεται, διατηρώντας τις διαχρονικές τους αξίες και τους ευκρινείς τους ρόλους. Είναι καθήκον όλων μας λοιπόν, και δη των Αριστερών, να πάρουν την Αριστερά από τα χέρια των ακραίων ιδεολόγων, να τους περιθωριοποιήσουν, ώστε να εκπροσωπηθεί ξανά η υγιής πλειοψηφία της. Κι έτσι θα βοηθήσουν παράλληλα και την Δεξιά να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Έτσι μόνο θα αποφευχθεί η επανάληψη μερικών εκ των σκοτεινότερων στιγμών στην ιστορία της Ανθρωπότητας που μας πλήγωσαν φρικτά τον προηγούμενο αιώνα.
Αμερικανικής παραγωγής ντοκιμαντέρ για τον Ελληνισμό απο το National Geographic / Απομαγνητοφωνημένα και μεταφρασμένα αποσπάσματα / Trailer από το Youtube
Θεοδωρής Τσιαμίτας
-
"This is the story of the Greeks - Agamemnon to Alexander the Great".
- "Αυτή είναι η ιστορία των Ελλήνων από τον Αγαμέμνονα έως τον Αλέξανδρο τον Μέγα".
-
"People talk about the greatness of Greece. Why them? Why there? That's
the question".
- "Οι άνθρωποι μιλούν για το μεγαλείο της Ελλάδας. Γιατί αυτοί; Γιατί εκεί; Ιδού το ερώτημα".
-
"It's not just things like Democracy, it goes deeper. I think the real
contribution of the Greeks is the belief in Humanity".
- "Δεν είναι μόνο πράγματα όπως η Δημοκρατία, πηγαίνει πιό βαθιά. Νομίζω οτι η σημαντικότερη συνεισφορά των Ελλήνων είναι η πίστη στην Ανθρωπότητα".
-
"Any civilization that expresses curiosity among its citizens, that is a
civilization that will lead the world".
- "Οποιοσδήποτε πολιτισμός εκφράζει περιέργεια μεταξύ των πολιτών, είναι ένας πολιτισμός που θα οδηγεί τον κόσμο".
*Μια παραγωγή Αμερικανών, με Αμερικανούς και μη
επιστήμονες απο διάφορους τομείς, όπως ιστορικούς, αστροφυσικούς κ.α. που
γνωστοποιούν, εξηγούν και θαυμάζουν το μεγαλείο του Ελληνισμού, προβάλλοντας
τις διαχρονικές αξίες που θεμελιώνουν αυτό που ονομάζουμε δυτικό πολιτισμό, όπως την
φιλοπατρία, την φιλοξενία, το πάθος για την φιλοσοφία και τη γνώση αλλά και την βαθιά αγάπη
για την ελευθερία.
ΥΓ
Αφιερωμένο σε όλους τους μετα-μοντέρνους ριζοσπαστικούς
ιδεολόγους που δεν πιστεύουν στην
ιστορία, στην συνέχειά της και στην έννοια του έθνους, και γι' αυτό κάνουν ότι
μπορούν για να κυριαρχήσει η λήθη και να ξεχάσουμε ότι ο Αλέξανδρος, η
Μακεδονία και οι Μακεδόνες ήταν και συνεχίζουν να είναι Έλληνες όσο κι αν αυτό
χαλάει την σούπα μερικών-μερικών.
ΥΓ2
Αφιερωμένο σε όσους ακόμη δεν έχουν κατασταλάξει στο αν η
Ελλάδα ανήκει στην Δύση ή στην Ανατολή.
ΥΓ3
Αφιερωμένο και στους ρωσολάγνους αντιαμερικανικούς, που
θα έπρεπε τουλάχιστον να αναρωτηθούν γιατί υπάρχουν δεκάδες θαυμάσια
ντοκιμαντέρ κι αφιερώματα στον Ελληνισμό από την Αμερική και τίποτα από πλευράς
Ρωσίας, που κατά τα άλλα είναι φίλη, ομόθρησκη και ομόδοξη, και τρίχες
κατσαρές...
Οι καθυστερημένοι ιδεολόγοι
φαίνονται εύκολα,
καθώς μάχονται ενάντια σε κάτι
αποκλειστικά όπου δεν υπάρχει.
Έτσι και οι μετα-μοντέρνοι αριστερόστροφοι,
μακριά απο κάθε φασιστικό καθεστώς,
πολεμούν τον φασισμό
μόνο εκεί που δεν υπάρχει,
εκεί, δηλαδή, που δεν έχει καμία δύναμη,
καμία εξουσία, καμία απήχηση,
και θυμίζουν τα μικρόσωμα, συνήθως, σκυλάκια
που δεν νιώθουν καλά με το μικρό τους μπόι
κι έτσι, λόγω κάποιου κόμπλεξ κατωτερότητας
έχουν συχνά την τάση να επιτίθενται
γρυλίζοντας και γαβγίζοντας προς τους άλλους
μόνο όταν ξέρουν οτι κάποιος
τους κρατάει το λουρί. Έτσι τους βλέπουμε και ας το ξέρουνε.
Κι είναι κι αυτοί
που βαυκαλίζονται την αλληλεγγύη
μόνο και μόνο για να μπορέσουν
να μασκαρέψουν το μίσος
και τον φθόνο που θρέφουν μέσα τους. Τους βλέπουμε και ας το ξέρουνε.
Φθόνο, που μερικοί ελπίζουν να καταφέρουν να εκφράσουν
σε όλο του το μεγαλείο
μέσω της επικράτησης μιας ιδεολογίας
που έχει ματώσει την Ανθρωπότητα
μέσω γενοκτονιών, απολυταρχισμού,
και άλλων φρικτών εγκλημάτων,
παντού, όποτε έχει καταφέρει
να αναλάβει κάπου την εξουσία.
Τους βλέπουμε, και ας το ξέρουνε. Δεν θέλουμε να ζήσει κανείς ξανά
την φρικαλεότητα που βίωσαν
εκατομμύρια συνάνθρωποί μας
που δεν γνώρισαν ποτέ τι θα πει
ελευθερία και ανθρώπινα δικαιώματα και γι'αυτό θα παλεύουμε πάντοτε ενάντια σε όσους προσπαθούν να τα στερήσουν απο αθώους.
Πριν δούμε το προσύμφωνο των Πρεσπών, οι περισσότεροι θεωρούσαν οτι είχαμε να κάνουμε μόνο με το θέμα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων, και είχαμε και μερικούς δικούς μας να θεωρούν ως θετική μια συμφωνία με το όνομα "Βόρεια Μακεδονία" για τα Σκόπια. Ωστόσο, τώρα που έχουμε όλοι μας δει το 20 σελίδων προσύμφωνο το οποίο έχει 20 άρθρα, απο τα οποία μόνο τα 2 άρθρα είναι σχετικά με την ονομασία του κράτους των Σκοπίων, δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε οτι είναι σοβαρό, δίκαιο και καλό το πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, απο όποια οπτική γωνία κι αν το εξετάσουμε, διότι θα αποδέχεται και θα αναγνωρίζει αμετάκλητα η Ελλάδα πράγματα παντελώς απαράδεκτα, όπου θα καταπατούν άμεσα τον λαό μας και θεμελιώδη δημοκρατικά του δικαιώματα.
Δεν είναι δυνατόν να θεωρεί κανείς οτι είναι δίκαιο και καλό, για παράδειγμα, να αναγνωρίζουμε τους Μακεδόνες ως Σλαβικό φύλο και την Μακεδονική γλώσσα ως γλώσσα της οικογένειας των Σλαβικών γλωσσών του νότου. Αυτό εμπεριέχεται μέσα στη συμφωνία. Δεν είναι δυνατόν να θεωρεί κανείς καλό και δίκαιο την δημιουργία κοινής επιτροπής μεταξύ των χωρών Ελλάδας και "Β. Μακεδονίας" όπου θα υπάγεται στα υπουργεία εξωτερικών των δύο χωρών, και η οποία θα έχει το καθήκον και την δικαιοδοσία να επανεξετάσει και επανερμηνεύσει αρχαιολογικά ευρήματα και ιστορικές πηγές, αλλά και να διορθώνει ιστορικούς άτλαντες και σχολικά βιβλία ιστορίας με βάση την "νέα πραγματικότητα". Αυτό περιγράφεται στο προσύμφωνο, και μερικοί έχουν μείνει να μιλούν ακόμη για το όνομα μόνο. Με άλλα λόγια, η συμφωνία θα ορίζει όχι ως δικαίωμα, αλλά ως υποχρέωση σε μια άλλη χώρα να έχει λόγο για το τι θα διδάσκονται οι πολίτες μιας άλλης χώρας. Με άλλα λόγια θα είναι σαν να υπογράφουμε απο μόνοι μας ακόμη ένα μνημόνιο, που όμως θα είναι πολύ χειρότερο απο τα γνωστά μνημόνια, διότι τώρα αντί για οικονομική επιτήρηση θα επιβάλει επιτήρηση της παιδείας απο μια ξένη χώρα.
Δεν είναι δυνατόν να θεωρεί κανείς οτι είναι δίκαιο και καλό να υποχρεώνεται η Ελλάδα να ονομάζει τις περιοχές εντός των Σκοπίων με τις δικές τους ονομασίες, και αντί να λέμε για παράδειγμα την ιστορική Ελληνική πόλη Μοναστήρι όπως την λέγαμε διαχρονικά, να υποχρεωνόμαστε να την ονομάζουμε Μπίτολα. Για να είναι ακόμη πιο ξεκάθαρο το πόσο απαράδεκτο και παράλογο είναι αυτό, αν κάναμε ανάλογη συμφωνία με την Τουρκία θα υποχρεωνόμασταν να λέμε την Κωνσταντινούπολη Ιστανμπούλ απο εδώ και στο εξής.
Δεν είναι δυνατόν να θεωρεί κανείς δίκαιο και καλό το να δηλώνει η Ελλάδα σε μια διεθνή συμφωνία οτι δεν θα επιτρέπει στους πολίτες της να εκφραστούν ξανά μέσω συλλαλητηρίων, καθώς είτε απο κρατικό, είτε απο ιδιωτικό φορέα κηρύσσονται παράνομα αν το προσύμφωνο των Πρεσπών γίνει συμφωνία. Δηλαδή η κυβέρνηση συμφωνεί να καταπατά τους πολίτες της χώρας μας απο τώρα και στο μέλλον σε περίπτωση που έχουν αντίθετη άποψη απο αυτή και θέλουν να την εκφράσουν δημοκρατικά όπως προβλέπει το σύνταγμά μας. Τι μπορεί να φέρει στην συνέχεια ένας τέτοιος απαράδεκτος νόμος στη δημοκρατία μας; Και συνάμα τι εθνικά δεινά μπορεί να προκαλέσει σε μεγαλύτερη ακόμη κλίμακα, αν χώρες όπως η Αλβανία και η Τουρκία δουν τους Έλληνες να αποδέχονται με την σιωπή και την απραξία τους την ίδια τους την κυβέρνηση να τους αλυσοδένει νομικά, παρακούοντας την θέλησή τους και ικανοποιώντας την βούληση μιας πολύ πιο αδύναμης χώρας όπως τα Σκόπια, η οποία μάλιστα δεν έχει το δίκαιο με το μέρος της; Και φυσικά, ποιός θα πάρει έναν λαό που αποδέχεται κάτι τέτοιο στα σοβαρά και θα τον υπολογίσει όταν είναι να πάρει περισσότερα οικονομικά μέτρα εναντίον του;
Δεν είναι δυνατόν να θεωρεί κάποιος δίκαιο και καλό η Ελλάδα να συμφωνεί με την μελλοντική της υποχρέωση να λέει παντού ναι, άνευ όρων, σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό είναι μέλος και θέλει να ενταχθεί και η "Β. Μακεδονία". Αυτό προβλέπεται απο τη συμφωνία, και εκτός των άλλων παραβιάζει και το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, που θεωρεί κάθε χώρα-μέλος ως ελεύθερο κράτος το οποίο προβλέπεται να εξετάζει αντικειμενικά όλα τα προϋπάρχονται κριτήρια για να κρίνει αν η χώρα προς ένταξη τα πληρεί ή όχι, και σε τι βαθμό, ώστε να προχωρήσει, να παγώσει ή και να σταματήσει η διαδικασία ένταξης της υποψήφιας χώρας. Το προσύμφωνο αυτό λοιπόν υποχρεώνει την Ελλάδα να λέει πάντα οτι η "Β. Μακεδονία" πληρεί όλα τα κριτήρια εξ,αρχής, που σημαίνει οτι στερεί απο την Ελλάδα δικαιώματα του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου.
Δεν είναι δυνατόν να θεωρεί κάποιος δίκαιο και καλό, σε μια συμφωνία που υποτίθεται θα ήταν για την ονομασία του κράτους των Σκοπίων, να συμφωνεί ταυτόχρονα η Ελλάδα στο να δίνει δικαιώματα αλιείας εντός της Ελληνικής ΑΟΖ στα Σκόπια, δίχως κανένα απολύτως αντάλλαγμα. Αυτό προβλέπεται μέσα στο προσύμφωνο, και είναι παντελώς άσχετο για να εμπεριέχεται σε θέματα υποτίθεται ονοματολογικά. Εκτός τούτου, είναι και άδικο, καθώς δίνει άνευ όρου δικαιώματα εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδος σε μια ξένη χώρα, χωρίς να παίρνει τίποτε ως αντάλλαγμα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι οτι η κυβέρνηση δεν έχει κάνει ακόμη την θέσπιση της Ελληνικής ΑΟΖ επίσημα, αποδεικνύοντας οτι δεν την ενδιαφέρει η εκμετάλευσή της προς όφελος των πολιτών της χώρας μας, αλλά ταυτόχρονα δεν έχει κανένα πρόβλημα να δεσμεύσει τη χώρα μας πως όταν το κάνει, η "Β. Μακεδονία" θα έχει δικαίωμα χρήσης της. Που πρακτικά σημαίνει πως θα τους δωθεί και ένα μέρος λιμανιού, όπως αυτό της Θεσσαλονίκης για παράδειγμα, το οποίο θα αναγράφει "Β. Μακεδονία" κι απο το οποίο θα μπορούν να έχουν πρόσβαση τα καράβια των "Μακεδόνων" για να ψαρεύουν στο Αιγαίο και αλλού.
Δεν είναι δυνατόν να θεωρεί κάποιος δίκαιο και καλό το οτι σε μια συμφωνία που υποτίθεται θα ήταν για την ονομασία του κράτους των Σκοπίων, η Ελλάδα δεσμεύεται να παρέχει τεχνολογία και τεχνογνωσία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην γείτονα χώρα, όπως και ενέργεια που θα παράγουμε οι ίδιοι απο τους υδρογονάνθρακες εντός της Ελληνικής ΑΟΖ. Δηλαδή, θα βοηθήσει η Ελλάδα τα Σκόπια που έχουν τεράστια ενεργειακή ανεπάρκεια παρέχοντας τους γνώση, τεχνολογία αλλά και φυσικό αέριο και πετρέλαιο, και ως αντάλλαγμα θα πάρει μια συμφωνία που θα αποδέχεται οτι οι Μακεδόνες είναι φύλο Σλαβικό, τα Μακεδονικά είναι Σλαβική γλώσσα, αλλά και όλα τα υπόλοιπα που προαναφέρθηκαν προηγουμένως. Δεν είναι δυνατόν ακόμη κι αν κάποιος αρχικά ήταν μετριοπαθής ή ακόμη και φιλικός με την ιδέα να ονομαστούν τα Σκόπια "Β. Μακεδονία", διαβάζοντας το πραγματικό προσύμφωνο να μην φρίξει με την απαράδεκτη καταπάτηση θεμελειακών δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών της χώρας μας. 20 σελίδες είναι όλες κι όλες αυτή η ρημάδα "συμφωνία" των Πρεσπών, διαβάστε τες.
Υπάρχουν δύο κατηγορίες Ελλήνων. Αυτοί που είναι περήφανοι για τους προγόνους τους. Κι αυτοί που οι προγόνοι τους θα ήταν περήφανοι γι'αυτούς. Είναι μόνο η δεύτερη κατηγορία που κρατάει τον Ελληνισμό ζωντανό, αλλά και κρατιέται απο αυτόν, επιτρέποντας μια διαχρονική συνέχεια.
ΥΓ
Τρίτη κατηγορία Ελλήνων δεν υπάρχει. Διότι οι αδιάφοροι δεν ανήκουν κάπου, εξ'ορισμού.
There are two categories of Greeks
Theodoris Tsiamitas
There are two categories of Greeks. Those who are proud of their ancestors. And those whose ancestors would be proud of them. It is only the second category which keeps Hellenism alive, and also is being kept by Hellenism, allowing a diachronic continuity.
PS
There is not a third category of Greeks. Because by definition, the indifferent ones do not belong anywhere.
Η έννοια του έθνους και η σημασία της για την Ανθρωπότητα
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Η Ανθρωπότητα βλέπει τον κόσμο με τα έθνη του.
Γι'αυτό κι ο μεγαλύτερος παγκόσμιος θεσμός είναι ο Οργανισμών Ηνωμένων Εθνών - ΟΗΕ.
Επομένως, ας καταλάβουν ακόμη κι αυτοί που είχαν την τάση να βλέπουν τα πράγματα κάπως αλλιώς, πως η έννοια του έθνους είναι κάτι που είναι θεμελειακό για την ίδια την Ανθρωπότητα, και άρα όσοι την βλέπουν ακόμη αρνητικά είναι στην πραγματικότητα εκτός πλαισίου Ανθρωπότητας.
Ένα άλλο θέμα είναι οτι δεν μπορείς να λες πως αγαπάς κάτι ενώ κάνεις ό,τι μπορείς για να το αλλάξεις ριζικά.
Διαφορετικά είσαι ριζοσπάστης - σπας τις ρίζες του.
Αυτό είναι έγκλημα βαρβαρότητας που οδηγεί σε γενοκτονίες, ακόμη και σε χρονοκτονία.
Η γενοκτονία χαρακτηρίζεται απο το Διεθνές Δίκαιο ως έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας.
Γι'αυτό αν αγαπάς την Ανθρωπότητα τότε σέβεσαι και τα έθνη της, που μπορούν να είναι ενωμένα.
Κι αν αγαπάς την Ανθρωπότητα, πολεμάς εναντίον κάθε ιδεολογίας που χτυπάει τα ίδια τα θεμέλειά της.
Ένας άλλος τρόπος να δούμε το ίδιο θέμα, είναι να σκεφτούμε οτι αν η Ανθρωπότητα είναι το όλον μας, τότε τα έθνη είναι μέρη του όλου, και οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτά είναι μέρη των μερών του όλου. Ιεραρχικά, οι υποκατηγορίες είναι φυσιολογικά χαμηλότερα σε σύγκριση με τις κατηγορίες που τις εμπεριέχουν. Ωστόσο δεν καταργούνται, και δεν ισοπεδώνονται. Διαφορετικά θα κατέρεε το όλο πλαίσιο.
Με άλλα λόγια, η συλλογικότητα είναι σημαντικότερη της ατομικότητας, ωστόσο δεν καταργεί τεχνητά και βίαια την δεύτερη, προσποιούμενη πως δεν υπάρχει, ούτε και την καταπατά όπως κάποια συστήματα που βασιζόμενα σε ιδεολογίες τέτοιου τύπου παρήγαγαν φρικτές πράξεις βαρβαρότητας.
ΥΓ
Η Μακεδονία είναι του Ελληνισμού.
ΥΓ2
Ο Ελληνισμός δεν είναι του εθνικισμού.
ΥΓ3
Ο Σκοπιανός λαός είναι κι αυτός ένα απο τα θύματα του κομμουνισμού που ανάγκασε τους πολίτες του κράτους των Σκοπίων να απαρνηθούν τις αληθινές τους ταυτότητες (πρώην Βούλγαροι, Σέρβοι, Έλληνες κλπ) για να εξυπηρετήσουν τα βάρβαρα συμφέροντα του κομμουνιστικού καθεστώτος. Μπορεί λοιπόν να μη το συνειδητοποιούμε όλοι μας και απο τους δύο λαούς, αλλά στην πραγματικότητα είμαστε μαζί οι δύο λαοί εναντίον της ίδιας βαρβαρότητας που θέλει να λιώσει κάθε εθνική συνείδηση για να φτιάξει τεχνητά μια ομοιόμορφη μάζα υποτελών σκλάβων του συστήματος.
ΥΓ4
Αν το δίκαιο ήταν με το μέρος των Σκοπίων, τότε ακόμη και ως Έλληνες θα ήμασταν μαζί τους. Διότι ο Ελληνισμός είναι Δίκαιος, γι'αυτό και είναι ένα οικουμενικό δώρο για όλη την Ανθρωπότητα. Το δίκαιο όμως τώρα είναι ξεκάθαρα στην πλευρά της Ελλάδας, και γι'αυτό θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους, με ότι έχουμε, δηλαδή με αυτό που είμαστε, μέχρι τελικής δικαίωσης. Η λήθη της συμφωνίας δεν πρόκειται να περάσει.
ΥΓ5
Δεν υπάρχει παγκόσμιος οργανισμός ηνωμένων ιδεολογιών, πολύ απλά διότι ενώ τα έθνη δύναται να είναι όλα ενωμένα διατηρώντας τα δικά τους χαρακτηριστικά, οι ιδεολογίες είναι εξ'ορισμού αδύνατον να κάνουν το ίδιο. Γι'αυτό και δεν μπορεί να υπάρξει ένωση σε επίπεδο Ανθρωπότητας δια μέσω ιδεολογιών, ενώ υπάρχει ήδη δια μέσω εθνών.
The meaning of nation and its importance for Mankind
Theodoris Tsiamitas
Mankind views the world with its nations.
That's why the biggest international institution is the organization of the United Nations - U.N.
Thus, even those who tend to see things in a different manner must understand that the meaning of nation is something which is fundamental for the Mankind, and, therefore, whoever sees it negatively is, in fact, outside of the framework of the Mankind.
Another thing is that you cannot say that you love something, while you do everything you can in order to change it to a fundamental level.
Otherwise, you're a radical - you crash its very roots.
That is a crime of barbarity which leads to genocide.
Genocide has been defined by the International Law as a crime against Mankind.
For that reason, if you love Mankind then you also respect its nations - which can be united.
And if you love Mankind, you fight against any ideology which hits its very foundations.
Another way to look at the same subject is to think that if Mankind is our whole, then nations are parts of the whole, and people who belong to these nations are parts of the parts of the whole. Hierarchically, the subcategories are naturally lower in comparison with the categories which include them. However, they're not being negated or flattened.
Otherwise, the whole thing would collapse.
In other words, collectivity is more important than individuality, however, it doesn't artificially and violently negate the latter by pretending that it does not exist, and neither suppresses it like some systems which produced horrible acts of barbarity because they were based on ideologies of this kind.
PS
Macedonia is Hellenism.
PS2
Hellenism is not nationalism.
PS3
The people of FYROM is also one of the victims of communism which forced the citizens of the state of FYROM to deny their real identities (ex Bulgarians, Serbs, Greeks etc) in order to serve the barbaric interests of the communist regime. And it is the case that not all of us from the two countries (Greeks and citizens of FYROM) have realized this yet, but we are, in fact, the two peoples together who have the same enemy, which is the barbarity that wants to crash any national consciousness in order to artificially create a look-alike mass of slaves to the system.
PS4
If the justice was on the side of FYROM, then even as Greeks we would stand on their side. Because Hellenism is Just, and that is why it is a universal gift for the very Mankind as a whole. Justice, though, is now clearly on the side of Greece, regarding the dispute over "Macedonia", and that is why we will fight until the end, with everything we've got, which is what we are, until justice prevails. The oblivion of this agreement will not pass.
PS5
There is no such a thing like a global organization of united ideologies, simply because whereas it is possible for all nations to be united while they maintain their own characteristics, that is by definition impossible when it comes to ideologies. That is the reason why a union in the level of Mankind cannot be achieved through ideologies, while it already exists between the nations.
"Έως σήμερα, στην Ελλάδα ήμασταν αθώοι. Απο σήμερα και μετά έχουμε δύο επιλογές: ή θα είμαστε Δίκαιοι και θα τους αναγνωρίσουμε, ή θα είμαστε βάρβαροι και θα το ξεχάσουμε".
Όταν ένα σύστημα έχει να αντιμετωπίσει τον ίδιο του τον λαό χρησιμοποιεί κάθε είδους προπαγάνδας και η εξουσία που έχουμε τώρα στην Ελλάδα επέλεξε τη σταλινική. Έτσι βλέπουμε πώς λειτούργησε με τις ψευδείς υπογραφές των προσωπικοτήτων αφού τελικά αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για μια στημένη επιστολή που στάλθηκε σε αυτούς τους ανθρώπους χωρίς όμως να περιμένουν καν να την υπογράψουν. Η αλήθεια όμως επέστρεψε κι έγινε φανερή σε όλους. Είναι λοιπόν καλό να προσέχουμε αυτές τις κινήσεις για να μην τις ενισχύουμε με τα λάθη μας. Η πραγματικότητα είναι λοιπόν εντελώς διαφορετική και αρκεί να εξετάσουμε ένα χάρτη της Ελλάδας με τις τοποθεσίες όπου έγιναν τα Συλλαλητήρια. Διότι όταν βλέπουμε ότι εντός του 2018 έγιναν περισσότερα από 60 Συλλαλητήρια, πράγμα που δεν είχε γίνει ποτέ στο παρελθόν, όταν συνειδητοποιούμε ότι αυτό γίνεται μέσα στο καλοκαίρι ενώ οι περισσότεροι θα ήταν ήδη στην θάλασσα για τις διακοπές τους, αντιλαμβανόμαστε πόσο λανθασμένη ήταν η κυβέρνηση όταν εκτίμησε στην αρχή του χρόνου ότι το Σκοπιανό ήταν κάτι το οποίο δεν θα απασχολούσε τους Έλληνες λόγω αδιαφορίας και οικονομικής πίεσης. Όμως... http://lygeros.org/articles.php?n=39252&l=gr
Επισκεφτείτε επίσης το www.lygeros.org για να διαβάσετε αναλυτικά τα πάντα για το Προσύμφωνο στις Πρέσπες, αναλυτική παρουσίαση των άρθρων που εμπεριέχονται, (γεωστρατηγική, γεωοικονομική ανάλυσή τους) ώστε να ξέρετε πώς μπορούμε να αντισταθούμε αποτελεσματικά ώστε να το ακυρώσουμε οριστικά πριν καταλήξει σε πραγματική συμφωνία.
Χίτλερ και Στάλιν - ακροδιεξιά και ακροαριστερά - εθνικισμός και κομμουνισμός
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Χίτλερ και Στάλιν είχαν υπογράψει μαζί 2 φορές. Αυτό δεν το ξεχνούμε. Τώρα λοιπόν τα ορφανά του δεύτερου κατηγορούν με τόσο χυδαίο τρόπο έναν ολόκληρο λαό που αντιστέκεται στην λήθη της ιστορίας και την αποδοχή μιας απαράδεκτης προπαγάνδας, ως οπαδούς του πρώτου. Αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε ως ανέκδοτο! Συνεπώς, η πρώτη φορά αριστερά στην Ελλάδα θα γίνει και η τελευταία αν συνεχίσουν με τόσο ξετσίπωτο τρόπο να πηγαίνουν κόντρα στο θέλημα του Ελληνικού λαού, οι κόκκινοι φαρισαίοι.
Δεν υπάρχει κάποιο δίλημμα επιλογής ανάμεσα στα δύο άκρα, κι αν κάποιοι το θέτουν ως τέτοιο είναι απλώς τεχνητό, διότι είναι και οι δύο πλευρές τις βαρβαρότητες, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να επιλέξουμε ανάμεσα στις 2.
Μας έφυγε ο Μάνος, κι ευτυχώς έχουμε ακόμη τον Μίκη.
Αληθινοί καλλιτέχνες, διότι η τέχνη τους ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε για τους άλλους και μόνο, κι όχι για την τέχνη, ούτε για την τσέπη.
Η στάση ζωής τους δεν αφήνει παρερμηνείες. Δεν έχει ανάγκη απο παραπάνω λόγια.
Είναι γεμάτη πράξεις.
Με διαχρονικά πανανθρώπινες αξίες, στέραιες και ανόθευτες,
όποτε κι αν το έθνος τους χρειάστηκε ήτανε πάντα εκεί,
εδώ, και παντού, όπου κι αν ήταν ανάγκη.
Ενάντια σε οποιοδήποτε σύστημα ήθελε να καταπατήσει τους ανθρώπους, απο όποιους κι αν αποτελούνταν, απο όπου κι αν προερχόταν, αυτοί ήτανε πάντοτε απέναντι, πάντοτε μπροστάρηδες στον αγώνα, πάντοτε παραδείγματα της αντίστασης για τον λαό.
Ενώ οι άλλοι... οι άλλοι της πολύ κουλτούρας, του υψηλού επιπέδου, των πολλών μεγαλόσχημων λόγων, του πολύ θορύβου, ακόμη και της υποκριτικής - πολύ - σιωπής, πέρασαν και δεν ακούμπησαν - περνούν και δεν ακουμπούν. Κι αυτούς, λοιπόν, τους βλέπουμε. Ίσως να μην το έχουνε καταλάβει. Ίσως μερικοί ακόμη και να μη το καταλάβουν ποτέ μέσα στις φούσκες που έχουν φτιάξει και κολυμπούν στην σαπουνάδα της κενής τους φαντασίωσης. Δεν μας νοιάζει. Δεν μας πειράζει.
Αλλά ας το ξέρουν πως τους βλέπουμε. Όχι ως φανς. Ως λαός. Ως λαός που περίμενε σε κάποια φάση να δει την στάση τους. Την δράση τους. Αλλά αυτή περιορίστηκε στα ιδεολογικά τους. Στις φαντασιώσεις τους. Στην αφελή λατρεία συστημάτων που παρήγαγαν μόνο γενοκτονίες και φασισμό. Συστήματα που στο όνομα της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού, σαν τον προκρούστη έβαζαν τους πάντες στο ίδιο κρεβάτι για να τους ξεχυλώσουν ή να τους πετσοκόψουν στα ίδια ακριβώς μέτρα - αυτά που το σύστημα όριζε ως κατάλληλα, ακίνδυνα, ελεγχόμενα. Η ισοπέδωση παρουσιάζεται σαν ισότητα. Η διαφορετικότητα παρουσιάζεται ως ατομικισμός. Γι'αυτό τα θέλουν όλα ίδια. Όλα γκρι. Ή κόκκινα.
Σε άλλες περιπτώσεις πάλι, σύσσωμη η κουλτούρα έκανε "επανάσταση" στο όνομα της οικονομίας. Οικονομία, άλλη μια πολύ καθώς-πρέπει λέξη, για να ντύσει την αληθινή όψη της ουσίας της - λεφτά, χρήματα, φράγκα, έτσι το λένε στο χωριό μου. Και σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη, όσοι αντικρίζουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και έχουν την δυνατότητα να δουν αυτό που είναι, κι όχι αυτό που φαίνονται, έτσι το λένε. Και ποιά η αρετή του να αγωνίζεσαι για να παίρνεις παρα-πάνω χρήματα; Δεν λέω οτι είναι κακό, δεν λέω οτι είναι ακατανόητο. Αλλά ρωτάω, ποιά η αρετή αυτού του αγώνα; Απο πότε τα χρήματα σχετίζονται με την αρετή ή το κάλλος; Απο πότε σχετίζονται με την ανθρωπιά και την συνανθρωπιά ειδικότερα; Απο πότε τα χρήματα σχετίζονται με την αξιοπρέπεια; Ω, αν ξέρανε αυτοί που τα πιστεύουν έτσι πως είναι αυτοί που βλέπουν τον φτωχό ως αναξιοπρεπή. Πού είναι το ήθος στο να ζητάς καλύτερη δουλειά και περισσότερα χρήματα για τον εαυτό σου ή την οικογένειά σου; Και τα υπόλοιπα ζώα τα ίδια διεκδικούν. Στις ίδιες αρχές συντονίζονται. Δεν λέω πως είναι κακό. Δεν το θεωρώ ακατανόητο. Αλλά ρωτώ, πού είναι η αρετή σε αυτό τον αγώνα; Πού είναι το κάλλος;
Πώς λοιπόν να ονομάσεις μια ιδεολογία που βασίζεται πάνω στη δουλειά - δουλεία, και τα χρήματα; Που ονομάζει την ισοπέδωση ισότητα - τον φθόνο για τους άξιους αρετή; Δεν πειράζει. Αλλά τους βλέπουμε.
Πού είστε ωρέ όλοι εσείς που κάνατε συναυλίες στο όνομα τις ελπίδας και της αλλαγής; Που τραγουδούσατε και χορεύατε και κάνατε συναυλία πάνω στη συναυλία, τυφλωμένοι απο μια παιδιάστικη χαρά που επιτέλους θα ερχόταν στην εξουσία ένας της ιδεολογίας σας, πού είσαστε τώρα να ζητήσετε τουλάχιστον ένα συγγνώμη, απο τους όσους ταλαίπωρους, έμμεσα ή άμεσα παροτρύνατε να ακολουθήσουν; Ακόμη περισσότερο, τώρα που το έθνος σας απειλείται άμεσα, πού είσαστε τώρα να τραγουδήσετε για τη Μακεδονία ωρέ; Τώρα που έχετε ευκαιρία να αγωνιστείτε πραγματικά για την αντίσταση στη λήθη της ιστορίας, και αλτρουιστικά εφόσον δεν θα έχετε κανένα προσωπικό όφελος απο αυτό τον αγώνα, μα θα τον κάνετε για όσους πέρασαν και όσους θα 'ρθουν, πού είσαστε τώρα ωρέ παιδιά; Πού είσαστε τώρα;...
Είναι σπάνιοι οι αληθινοί καλλιτέχνες. Είναι σπάνιοι μα αρκούν. Μάνο, Μίκη, είσαστε αρκετοί. Είσαστε παραδείγματα προς μίμηση. Είσαστε η συνανθρωπιά στην τέχνη. Είσαστε Άξιοι πρεσβευτές του Ελληνισμού, και μας δείχνετε τον τρόπο, φωτίζοντας τον δρόμο, με τον ήλιο της δικαιοσύνης να λάμπει πάνω απο τα κεφάλια μας. Η Ελλάδα μας βρίσκεται υπό εθνική κρίση, η εξουσία της είναι εναντίον της ιστορίας μας και προσπαθεί με όλους τους ύπουλους τρόπους να εφαρμώσει μια τεχνητή εξισορρόπιση με το απαράδεκτο, καταπιέζοντας δύο, όχι έναν λαό. Οι φίλοι μας στα Σκόπια έχουν ήδη υποστεί τον κομμουνισμό, που προσπάθησε να σβήσει και την εθνική τους ταυτότητα και την θρησκευτική. Με την πρώτη τα κατάφερε καλά, με την δεύτερη θα μπορούσε και καλύτερα. Τώρα αυτή η ιδεολογία ήρθε κι εδώ. Θέλει να μας κάνει κι εμάς να ξεχάσουμε, να συνεργαστούμε, να αποδεχτούμε. Μα δεν το κάνουμε, Μάνο, Μίκη, χαμογελάστε. Δεν θα περάσει ποτέ η λήθη απο αυτόν εδώ τον λαό. 400 χρόνια δεν ήταν αρκετά, τώρα θα τ'αφήσουμε; Αντιστεκόμαστε, αγωνιζόμαστε, ενάντια σε ένα ολόκληρο σύστημα. Χαμογελάστε. Θα κερδίσουμε. Μαζί.
Και η Μακεδονία, θα συνεχίσει ελεύθερη να εκπέμπει Ελληνισμό!
Ο μεγαλύτερος θεσμός στον πλανήτη είναι ο Ο.Η.Ε. Αυτό είναι απολύτως χαρακτηριστικό για το πώς βλέπει η Ανθρωπότητα τον κόσμο. Διότι η έννοια του έθνους είναι θεμελιακό στοιχείο των λαών της Ανθρωπότητας, διαχρονικά. Όταν υπάρχουν λοιπόν ιδεολογίες που πιστεύουν στο σπάσιμο των ριζών, καταλαβαίνουμε αμέσως οτι είναι εναντίον της ίδιας της Ανθρωπότητας. Αυτή η απλή διαπίστωση καταδεικνύει οτι ο κομμουνισμός είναι εντελώς εκτός πλαισίου, και γι'αυτό όπου κι αν έχει αναλάβει την εξουσία, αναγκάζεται να κάνει πράξεις βαρβαρότητας, ακόμη και γενοκτονίες εναντίον του λαού. Διότι κανένας λαός και κανένα έθνος δεν θέλει τη λήθη. Κανείς δεν επιθυμεί να του σπάσουν τις ρίζες, για να φανεί τεχνητά μια ρηχή ισότητα, που στην πραγματικότητα είναι μόνο και μόνο ισοπέδοση. Συνεπώς, ο κομμουνισμός είναι καταδικασμένος να χρησιμοποιήσει τη βία με κάθε τρόπο, για να μπορέσει να επιβληθεί. Γι'αυτό και είναι ένα μη αποδεκτό - και μάλιστα απαγορευμένο πολιτικό σύστημα σε πολλά έθνη που έχουν αποδεσμευθεί πια απο τα δεσμά του, όπως ακριβώς είναι απαγορευμένος ο ναζισμός στην Γερμανία.
Στην Ελλάδα, ευτυχώς δεν ζήσαμε τη φρίκη ενός κομμουνιστικού καθεστώτος ποτέ, διότι εξ'αρχής ήμασταν εναντίον, όταν διαβάζαμε τη θεωρία του και καταλαβαίναμε το πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη. Διότι είχαμε και μνήμη και νοημοσύνη. Έπειτα, βλέπαμε ξεκάθαρα το πώς εφαρμόζεται στη Σοβιετική Ένωση και τα κομμουνιστικά Βαλκάνια. Το πρόβλημα ωστόσο είναι πως όταν ο λαός σταματάει να σκέφτεται ορθολογικά και αφήνεται στον συναισθηματισμό του, χειραγωγείται πάρα πολύ εύκολα. Αυτό συνέβη και το 2014, όταν ένα ακραίο αριστερό - κομμουνιστικό κόμμα, από εκεί που ήταν στο περιθώριο με 3 και 4% εκλογικής δύναμης, παρουσιάστηκε ξαφνικά στην μάζα ως κάτι άλλο, κάτι νέο, κάτι πιό ήπιο, κάτι το δημοκρατικό. Και ουσιαστικά εκλέχθηκε απο το χειραγωγίσιμο μίσος του λαού προς τους πολιτικούς του αντιπάλους, κι όχι απο την αγάπη τους προς την ίδια την ιδεολογία του κόμματος. Ωστόσο, σχεδόν 4 χρόνια μετά, αφού απέτυχαν πλήρως να βελτιώσουν το οτιδήποτε ακόμη και στον οικονομικό τομέα, άπλωσαν το χέρι τους σε κάτι το οποίο δεν είχαν το δικαίωμα: τη Μακεδονία. Όταν μια εξουσία που δεν πιστεύει στα έθνη διαχειρίζεται ένα εθνικό θέμα, είναι απολύτως βέβαιο πως η κατάληξη θα είναι θετική μόνο και μόνο για την ιδεολογία της, και όχι για το έθνος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος συνεπώς να τους το επιτρέψουμε.
Ο λαός μας είναι παιδιά της Αντιγόνης και όχι του Κρέοντα. Διότι δεν έχουμε αρχές, μα αξίες, κι όταν η εξουσία νομοθετεί εναντίον τους τις θεωρούμε αυθαίρετες, και μπαίνουμε στην αντίσταση και την αντεπίθεση. Γι'αυτό δεν πρόκειται να επιτρέψουμε σε μια εξουσία που μάχεται εναντίον της έννοιας του έθνους μας να διαχειριστεί ένα τόσο σημαντικό εθνικό θέμα, και να παραδώσει όλα τα στρατηγικά όπλα της Ελλάδος δίχως να πάρει το επιθυμητό αντάλλαγμα απο το κράτος των Σκοπίων, ώστε να μην υπάρχει τρόπος να ανατραπεί στο μέλλον η συμφωνία που προτίθενται να επικυρώσουν.
Η αντίσταση ξεκίνησε και μόνο δυναμώνει. Οι Μακεδόνες μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο και κάθε μέσον, διότι ξέρουμε οτι η πατρίδα μας είναι πια μόνο στα χέρια μας, κι αν την αφήσουμε θα είναι στα χέρια των εχθρών μας που προσπαθούν να μας καταπατήσουν. Με γνώση για τα άρθρα του Προσυμφώνου των Πρεσπών, ο αγώνας μας σε κάθε επίπεδο φέρνει συνεχώς νικηφόρα αποτελέσματα. Στελέχη, μέλη και βουλευτές των κυβερνητικών κομμάτων παραιτούνται συνεχώς, διότι είτε έχουν τη στοιχειώδη πατριωτική συνείδηση, είτε καταλαβαίνουν οτι δεν θα έχουν κανένα πολιτικό μέλλον βλέποντας την συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας να εναντιώνεται σε αυτόν τον απαράδεκτο εθνικό συμβιβασμό.
Θα συνεχίσουμε λοιπόν, μέχρι την τελική νίκη. Ελάτε μαζί μας, κανείς δεν περισσεύει!
Η αντίσταση θέλει γνώση - όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για το Προσύμφωνο των Πρεσπών
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Αυτό που υπεγράφη στις Πρέσπες δεν υπεγράφη απο τους δύο πρωθυπουργούς Ελλάδας - Σκοπίων, Τσίπρα και Ζάεφ, αλλά μόνο απο τους δύο ΥπΕξ, Κοτζιά - Ντιμιτρόφ. Αυτό που υπεγράφη στις Πρέσπες ανάμεσα στους δύο ΥπΕξ δεν είναι μια διεθνής συμφωνία, αλλά ένα διμερές προσύμφωνο που προετοιμάζει το έδαφος για την συμφωνία. Για να μπει σε ισχύ η συμφωνία που προβλέπεται απο το προσύμφωνο πρέπει πρώτα να κυρωθεί απο τα κοινοβούλια και των δύο κρατών. Τίποτε δεν είναι οριστικό ακόμη, και μπορούμε να το ακυρώσουμε οριστικά. Ο καιρός που έχουμε ως λαός για να δράσουμε είναι λιγότερος απο 6 μήνες. Μετά, κανείς δεν θα έχει το δικαίωμα ούτε καν να διαμαρτυρηθεί, εφόσον θα απαγορεύεται διά νόμου που προβλέπεται μέσα στη συμφωνία, αλλά και πρακτικά θα είναι αδύνατον να ακυρωθεί, εφόσον τα Σκόπια θα έχουν μπει ως Βόρεια Μακεδονία σε ΕΕ, ΝΑΤΟ και οποιονδήποτε άλλον διεθνή οργανισμό η Ελλάδα είναι μέρος ήδη, κι έχει ακόμη το δικαίωμα της αρνησικυρίας - BETO.
Η μόνη επίσημη γλώσσα στην οποία ισχύει αυτό το προσύμφωνο είναι τα Αγγλικά. Το προσύμφωνο είναι όλο κι όλο 19 σελίδες, με 20 άρθρα. Ωστόσο, υπάρχει μεταφρασμένο και στα Ελληνικά, όπου είναι 20 σελίδες, με τα ίδια 20 άρθρα. Η συμφωνία υπάρχει στο διαδίκτυο και είναι προσβάσιμη στον καθένα. Links υπάρχουν στο τέλος του άρθρου. Η ανάλυση κι επεξήγηση - εκλαΐκευση των άρθων του προσυμφώνου υπάρχει επίσης στο διαδίκτυο (YouTube), απο τον Νίκο Λυγερό. Link υπάρχει επίσης στο τέλος του άρθρου.
Το προσύμφωνο αυτό, ξεκινάει, περιγράφοντας οτι είναι μια συμφωνία μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, την οποία ορίζει ως το "πρώτο μέρος", και του "δεύτερου μέρους", για το οποίο δεν αναφέρει το επίσημό του - αν και προσωρινό - όνομα με το οποίο είναι μέλος στα Ηνωμένα Έθνη και άλλους διεθνείς οργανισμούς: ΠΓΔΜ.
Αντιθέτως, το προσύμφωνο αναφέρεται παρακάτω στα Σκόπια συστηματικά και αποκλειστικά ως "Βόρεια Μακεδονία", ενώ η συμφωνία δεν έχει ακόμη κυρωθεί και το "Βόρεια Μακεδονία" δεν είναι σε ισχύ.
Σε σημεία που χρειάζεται να αναφερθεί η Μακεδονία μας, αναφέρεται με περίεργους τρόπους, όπως "βόρεια περιοχή" του "πρώτου μέρους". Επίσης, στο άρθρο 7, αναφέρεται οτι ο όρος "Μακεδονία" θα έχει άλλη σημασία για τους Έλληνες και άλλη σημασία για τους "Μακεδόνες", κατοίκους της Βόρειας Μακεδονίας. Ο διαχωρισμός στη δεύτερη παράγραφο του ίδιου άρθρου είναι πραγματικά χυδαίος, καθώς αναφέρει πως το πρώτο μέρος όταν αναφέρεται στη Μακεδονία εννοεί απο την Ελληνιστική αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Με άλλα λόγια, το μέλλον της Μακεδονίας δεν αφορά τον Ελληνισμό, αλλά τους κατοίκους των Σκοπίων και την δική τους, Σλαβική κουλτούρα.
Δεν υπάρχει πουθενά κάποια δέσμευση για Erga Omnes απο πλευράς της "Βόρειας Μακεδονίας" στα Σλάβικα, όπως μας έλεγαν για μήνες Πρωθυπουργός, ΥπΕξ και λοιπή κυβέρνηση. Επιπλέον, Οι κάτοικοι του κράτους των Σκοπίων θα λέγονται Μακεδόνες (εθνικότητα - Μακεδονική), πολίτες της Β. Μακεδονίας. Η επίσημη γλώσσα του κράτους θα είναι τα Μακεδονικά, τα οποία η συμφωνία θα ξεκαθαρίζει πως είναι της οικογένειας των Σλαβικών γλωσσών. (Σημειώστε πως οι Σκοπιανοί δεν έλεγαν ποτέ πως είναι Έλληνες. Έλεγαν πάντα πως οι Μακεδόνες και τα Μακεδονικά δεν ήταν Έλληνες κι Ελληνικά. Κι επίσης έλεγαν πάντα οτι είναι Μακεδόνες. Ποιόν ενισχύει ακριβώς αυτή η πιστοποίηση που τους παρέχουμε με τη συμφωνία;)
Στη συνέχεια, υπάρχει άρθρο το οποίο προβλέπει την απαγόρευση οποιουδήποτε συλλαλητηρίου, διαμαρτυρίας, διαδήλωσης για τη Μακεδονία, είτε είναι οργανωμένο απο κάποιον κρατικό φορέα, όπως για παράδειγμα απο έναν δήμο - δήμαρχο ή περιφέρεια - περιφεριάρχη, είτε είναι οργανωμένο απο κάποιον ιδιωτικό φορέα, όπως για παράδειγμα οι Μακεδονικές οργανώσεις.
Έπειτα, προβλέπεται υποχρεωτικά η δημιουργία κοινής επιτροπής ειδικών απο τις δύο χώρες, η οποία θα συνεδριάζει τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο, κι απο την οποία θα επανεξετάζουν κι επανερμηνεύουν με "επιστημονικό" και "αντικειμενικό" τρόπο, τα υπάρχοντα αρχαιολογικά ευρήματα, ιστορικούς άτλαντες και ιστορικά βιβλία, με σκοπό να γίνονται οι απαραίτητες ανάλογες αλλαγές και διορθώσεις και στα σχολικά μας βιβλία.
Αυτές οι επιτροπές δεν θα είναι υπό την επίβλεψη των Υπουργείων Παιδείας και Θρησκευμάτων ή Πολιτισμού, όπως τουλάχιστον θα ήταν αναμενόμενο, αλλά από το Υπουργείο Εξωτερικών. (Εξετάζοντάς το ορθολογικά, το Υπουργείο Εξωτερικών είναι εντελώς άσχετο και αναρμόδιο για τέτοια θέματα. Ωστόσο, είναι αυτό που υπογράφει αυτές τις προ-συμφωνίες...)
Επιπλέον, υπάρχει άρθρο (13ο) το οποίο δεσμεύει την παροχή δικαιωμάτων απο την Ελλάδα στα Σκόπια για αλιεία εντός της Ελληνικής ΑΟΖ, και παροχή λιμανιών στη Θεσσαλονίκη και άλλα μέρη "της βόρειας περιοχής" του πρώτου μέρους. (Με άλλα λόγια, θα μπορεί να υπάρχει προβλήτα στο λιμάνι Θεσσαλονίκης που θα είναι μαζεμένα τα Σκοπιανά καράβια και θα λέει "Λιμάνι Βόρειας Μακεδονίας. Το φαντάζεστε αυτό;) Τέτοια άρθρα λοιπόν που προβλέπουν τέτοιες συμφωνίες υπάρχουν στο Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά είναι πολύ αναλυτικά και ξεκάθαρα διατυπωμένα, ώστε να προβλέπουν επαρκώς όλες τις μεταβλητές. Γι'αυτό το λόγο, αυτά τα άρθρα χρειάζονται πολλές σελίδες για να εξηγηθούν στο Δίκαιο της Θάλασσας. Το άρθρο αυτό του προσυμφώνου ωστόσο δεν είναι ούτε μισή σελίδα, διότι δεν υπάρχει καμία ξεκάθαρη οριοθέτηση των δικαιωμάτων της "Βόρειας Μακεδονίας" στην Ελληνική ΑΟΖ, αλλά διασφαλίζεται ωστόσο οτι θα τα έχει. Με άλλα λόγια, όταν δεν υπάρχει καμία οριοθέτηση των δικαιωμάτων των Σκοπίων στην Ελληνική ΑΟΖ, δεν μπορεί να υπάρξει παραβίαση απο μέρους τους, ότι κι αν κάνουν στο πλαίσιο της ΑΟΖ, και αφού δεν υπάρχει παραβίαση δεν μπορούν να υπάρχουν και πρόστιμα - τα οποία πρόστιμα για οικονομικές παραβιάσεις εντός ΑΟΖ είναι τεράστια. Επίσης, εκτός των άλλων, βλέπουμε πόσο σχετικό μπορεί να είναι ένα τέτοιο άρθρο σε μια συμφωνία που κατά τα άλλα είναι μόνο για την ονομασία.
Σαν να μην έφτανε αυτό, παρακάτω υπάρχει άρθρο (14ο) το οποίο δεσμεύει την Ελλάδα για παροχή ενέργειας στα Σκόπια - ηλεκτρικό ρεύμα κι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας - και μιλάει και για αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου. (Ακόμη ένα ερώτημα του τι σχέση έχει αυτό με τις υποτιθέμενες διαπραγματεύσεις που γίνονταν τόσο καιρό υποτίθεται για το όνομα).
Για να τα δείτε και να τα ακούσετε και οι ίδιοι με τα αυτιά και τα μάτια σας, σε βάθος, απλώς αφιερώστε 1μιση ώρα:
Μερικές πληροφορίες που είναι ανάγκη να έχετε ως υπόβαθρο, για να γνωρίζετε τι απο όλα όσα ακούτε απο την κυβέρνηση είναι αλήθεια και τι προπαγάνδα:
1. Τα Σκόπια είναι μέλος του ΟΗΕ ως ΠΓΔΜ, και είναι η μόνη χώρα που έχει ενταχθεί με προσωρινή ονομασία. 2. Οι 140 χώρες που λέγεται οτι έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα, στην πραγματικότητα έχουν συμφωνήσει να τα δέχονται έτσι σε διμερές πλαίσιο - δεν είναι διεθνείς συμφωνίες, καθότι δεν προβλέπεται κάποιος τέτοιος τρόπος αναγνώρισης ενός κράτους. Ο μόνος θεσμός διεθνώς που είναι αρμόδιος για την αναγνώριση ενός κράτους είναι ο ΟΗΕ. Επίσης, δεν είναι οι 140 χώρες που θα βάλουν ποτέ τα Σκόπια στην ΕΕ ή το ΝΑΤΟ, αλλά η Ελλάδα, αν και όταν είναι ικανοποιημένη. Συνεπώς, είναι πραγματικά κενό το επιχείρημα περί των 140 χωρών που "αναγνώρισαν" τα Σκόπια, παρουσιαζόμενο με εντελώς προπαγανδιστικό τρόπο, ώστε να φοβίσει όσους έχουν άγνοια και να νιώσουν απειλούμενοι απο τη φυσική ροή των πραγμάτων, και έτσι να θεωρήσουν ως καλή μια τόσο χυδαία συμφωνία για τον Ελληνισμό, η οποία αφοπλίζει απολύτως την Ελλάδα απο κάθε στρατηγικό εργαλείο που διαθέτει αυτή τη στιγμή για να σταματήσει την ΝΑΤΟϊκή και Ευρωπαϊκή πορεία των Σκοπίων με ένα όνομα που παραχαράσει την ιστορία του Ελληνισμού. 3. Δεν υπάρχει καμία αναγνώριση στον ΟΗΕ Μακεδονικής εθνότητας ή γλώσσας. 4. Το 2008 η Ελλάδα έβαλε πράγματι ΒΕΤΟ στα Σκόπια, και γι'αυτό μάλιστα το δικαστήριο της Χάγης έβγαλε απόφαση εναντίον της Ελλάδας, η οποία δεν είχε κανονικά το δικαίωμα να βάλει ΒΕΤΟ. Η απόφαση αυτή του δικαστηρίου πιστοποιεί πως η Ελλάδα όντως έβαλε ΒΕΤΟ στα Σκόπια το 2008. 5. Ενώ το δικαστήριο της Χάγης έβγαλε αυτή την απόφαση, ωστόσο δεν επέβαλε καμία απολύτως ποινή (ή "θεραπεία", ο όρος στην νομική γλώσσα) στην Ελλάδα. ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση αποδέχτηκαν κανονικά το ΒΕΤΟ της Ελλάδας και αρνήθηκαν την έναρξη της διαδικασίας ένταξης των Σκοπίων και στους δύο αυτούς οργανισμούς. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει κανένα κόστος, καμίας φύσης για την Ελλάδα απο τότε. Για να καταλάβουμε ποιός έχει το πάνω χέρι στην πραγματικότητα σε αυτή την διαπραγμάτευση, και το οτι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξεκινούμε διαπραγματεύσεις όπου εξ'αρχής θεωρούμε οτι θα πρέπει να συμβιβαστούμε. Ποιός είναι ο λόγος; 6. Το 1995, τα Σκόπια ήθελαν να ενταχθούν στον ΟΗΕ με σημαία τους τον χρυσό ήλιο της Βεργίνας σε κόκκινο φόντο. Η Ελλάδα εφάρμοσε οικονομικό αποκλεισμό - εμπάργκο στα Σκόπια, παρά τις διεθνείς πιέσεις απο όλες τις μεγάλες δυνάμεις τότε να μην το κάνει, και τα Σκόπια αναγκάστηκαν να αλλάξουν το σύνταγμά τους, ώστε να αλλάξουν τη σημαία τους, και να έχουν επισήμως αυτή που έχουν μέχρι και σήμερα. (Είναι συνεπώς ψέμα αυτό που ακούμε απο την κυβέρνηση οτι πετυχαίνει πρώτη φορά στα χρονικά μια γειτονική χώρα να αλλάξει το σύνταγμά της με απαίτηση της Ελλάδος). Το κερασάκι στην τούρτα είναι οτι η Ελλάδα δεν έδωσε κανένα απολύτως αντάλλαγμα τότε για να το κάνουν αυτό στα Σκόπια, απλώς σταμάτησε το εμπάργκο. Για να μην ξεχνάμε την ισχύ της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας όταν όντως θέλει να πετύχει εθνικούς στόχους. 7. Τα Σκόπια αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα με τις μειονότητες και ειδικά την Αλβανική, αλλά και οικονομικής και ενεργειακής φύσης. Δεν παράγουν τίποτα, δεν έχουν βαριά βιομηχανία και ούτε καν τουρισμό, δεν έχουν κοινό έθνος, αλλά αποτελούνται απο διαφορετικές εθνότητες με διαφορετικό υπόβαθρο, και ούτε υπάρχει μια σαφής θρησκευτική πλειοψηφία. Με άλλα λόγια, εθνικά, ενεργειακά, οικονομικά, έχουν τεράστια προβλήματα τα οποία δεν είναι δυνατόν να λυθούν, παρά μόνον αν τα βρουν με την Ελλάδα, η οποία μπορεί να τους βοηθήσει με πολλούς τρόπους. Δεν είναι λοιπόν εμφανές οτι εφόσον αυτοί έχουν το πρόβλημα και την ανάγκη, κι εμείς έχουμε την λύση, θα πρέπει να κάνουν πίσω και να σταματήσουν αυτή την ανίερη προπαγανδιστική παραχάραξη της ιστορίας του Ελληνισμού, παρατώντας κάθε "Μακεδονική" βλέψη; Γιατί λοιπόν η παρούσα κυβέρνηση θέλει να τα παρέχει όλα αυτά σε απόλυτο βαθμό, ενώ τα Σκόπια επί της ουσίας δεν δίνουν τίποτα απολύτως; Μήπως ώστε μετά η Ελλάδα να μην έχει πια τα όπλα και τον τρόπο να αντιστρέψει την κατάσταση, ώστε να μείνει μια για πάντα όπως ήθελαν οι κομμουνιστές το 1949 στις Πρέσπες, όπου η ολομέλεια του κομμουνιστικού κόμματος αποφάσισε οτι η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας πρέπει να υπάρξει, οτι η Ελλάδα την καταπατεί, όπως καταπατεί και τους Μακεδόνες; 8. Τώρα αντιλαμβάνεστε επιτέλους γιατί έτρεχε στις Πρέσπες η παρούσα κυβέρνηση να υπογράψει αυτό το προσύμφωνο. Ήταν συμβολικό, γι'αυτούς. Παίρνουν το αίμα τους πίσω λόγω της ήττας τους τότε.
Ο αγώνας τώρα αρχίζει. Με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, θα σταματήσουμε αυτή τη συμφωνία. Δημοκρατικά, μα αποφασιστικά! Έχουμε 6 μήνες.
Η εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, απο μέσα
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Την Παρασκευή, στις 29 Ιουνίου, 2018, καταφέραμε και μπήκαμε και πάλι μέσα στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, για να καταγράψουμε και να εκθέσουμε τα όσα ειπώθηκαν απο τους ομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά σε σχέση με το Σκοπιανό, τα όσα τους ρωτήσαμε, τα όσα δεν απάντησαν, και τα όσα απάντησαν.
Η εκδήλωση είχε 150 άτομα πάνω - κάτω. Αρκετοί απο αυτούς ήταν οι ίδιοι με αυτούς στην φιέστα που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ, λίγες μέρες πριν, για τα "οφέλη" της συμφωνίας των Πρεσπών, στην οποία αντί γι'αυτά, μας προπαγάνδιζαν - μέσα σ'όλα - για Τουρκική μειονότητα στη Θράκη.
Είναι ενδεικτικό της πραγματικότητας πάντως, που επίσημες, κυβερνητικές και κομματικές εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις οποίες εμφανίζονται μεγαλο-στελέχη, υπουργοί και βουλευτές του κόμματος και της κυβέρνησης δεν μπορούν να συγκεντρώσουν παρά δεκάδες ή μερικές εκατοντάδες κόσμου, την ίδια ώρα που καθημερινά, σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδος βγαίνουν και διαδηλώνουν αυθόρμητα, ακομμάτιστα, χωρίς καμία επίσημη οργάνωση και κανένα στέλεχος κόμματος, χιλιάδες κόσμος. Αλλά αυτοί είναι λίγοι και φασίστες, ενώ τα κομματόσκυλα του ΣΥΡΙΖΑ είναι χιλιάδες και δημοκράτες, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς και φιλο-κυβερνητικούς κύκλους.
Ο πρώτος ομιλητής (Δημήτρης Αρκούδης, εκπρόσωπος νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ) ξεκίνησε προασπιζόμενος το προεκλογικό μότο του ΣΥΡΙΖΑ που είναι και σημαία τους: "ή εμείς, ή αυτοί". Εξηγώντας, ανέφερε πως δεν ήταν καθόλου διχαστικό σύνθημα (κρατηθείτε, ναι, έτσι είπε, επί λέξη), όπως ψευδώς λέγανε οι φιλελεύθεροι, αλλά αντιπροσώπευε τη νεολαία και τους φτωχούς, εναντίον των... υπολοίπων;
Φυσικά, ξέχασε να αναφέρει οτι η νεολαία και οι φτωχοί, διαχρονικά, ποτέ δεν θέλαμε στην Ελλάδα την κόκκινη δικτατορία του κομμουνισμού, γιατί ξέρουμε για τη βαρβαρότητα αυτής της ιδεολογίας, όπως και για το γεγονός οτι όπου έγινε καθεστώς, το μόνο που πρόσφερε στην ανθρωπότητα ήταν απολυταρχισμός, ιδεολογικές φυλακίσεις, βασανισμοί, και γενοκτονίες.
Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο της ρητορικής του ήταν το οτι είπε με έμφαση πως ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε να φέρει επιτέλους στον πολιτικό διάλογο την πραγματική διαμάχη, όπου συμβαίνει "μεταξύ της φτωχής λαϊκής κοινωνίας, και της Ελληνικής αστικής τάξης". Παρατηρείτε φυσικά, οτι για την πρώτη κατηγορία, που θεωρούν "τους καλούς της υπόθεσης" δεν χρησιμοποιούν κανένα εθνικό πρόσημο. Για την δεύτερη κατηγορία, όπου θεωρούν οτι είναι οι "κακοί της υπόθεσης", χρησιμοποιούν εθνικό προσδιορισμό: "Ελληνική" αστική τάξη.
(Μάλιστα, μια εκ των παρεβρισκομένων, στο τέλος, επιχείρησε να επιτεθεί σωματικά μα την εμπόδισαν, αλλά το έκανε φραστικά σε κάποιους απο τους μη κομματικά προσκύμενους στον ΣΥΡΙΖΑ που ήρθαν στην εκδήλωση αυτή, και δικαιολόγησε την επιθετικότητά της λέγοντας οτι κάποιοι, γενικά κι αόριστα, τους λένε "κότες"). Δεν ξέρω σε ποιούς αναφέρθηκε, αλλά όταν ακούω το τι λένε στις μικρές συγκεντρώσεις τους όπου θεωρούν οτι έχουν αυστηρά κομματικό, ιδεολογικό κοινό, και τι λένε στις μεγάλες, προεκλογικές τους ομιλίες, δυσκολεύομαι να δικαιολογήσω τον θυμό της για τη συσχέτισή τους με το πτηνό, καθώς δεν έχουν καμία σχέση τα λεγόμενά τους στις δύο περιπτώσεις. Το λογικό συμπέρασμα είναι οτι φοβούνται να πουν τα ίδια, φοβούνται να μιλήσουν ανοιχτά για μπολσεβίκους και διαχωρισμό του κόσμου μεταξύ τάξεων, γιατί ξέρουν οτι οι ακραίες, απολυταρχικές ιδεοληψίες τους δεν έβρισκαν και δε βρίσκουν καμία απολύτως απήχηση στον Ελληνικό, ελεύθερο, δημοκρατικό, λαό.
Στη συνέχεια, όταν πήρε τον λόγο η κυρία Αχτσιόγλου (Υπουργός Εργασίας), άρχισε την παρότρυνση στρατολόγησης για το κόμμα, προωθώντας την δημιουργία περισσότερων οργανωμένων κοινωνικών ομάδων ώστε να βάζουν πλάτες και να στηρίζουν το κόμμα σε κάθε στρώμα της κοινωνίας. Ανέφερε επίσης για την ανάγκη περισσότερου συνδικαλισμού και καλύτερης οργάνωσης, για τους ίδιους λόγους. Στη συνέχεια έκανε μια μερική αναφορά - κατήχηση για τις διδαχές των μπολσεβίκων. (Αν σε μερικούς αυτά ακούγονται αστεία ως σενάριο, δεν είναι. Αυτά ακριβώς είπαν. Το 2018. Σε μια δημοκρατική χώρα. Στην Ελλάδα). Εκεί ανέφερε λοιπόν οτι η Αριστερά στην εξουσία είναι υποχρεωμένη να μη δείχνει αλαζονεία. Αυτό, μαζί με άλλα, το συμπεριλάβαμε στα τελικά μας ερωτήματα σε σχέση με τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στον λαό, ειδικά στο θέμα του Σκοπιανού. Επίσης, παραδέχτηκε πως η αριστερά στην Ελλάδα όντως είχε άγνοια πριν κυβερνήσει, σε ένα σωρό θέματα που αφορούσαν τα οικονομικά, την διπλωματία, τις διεθνής σχέσεις, τους Ευρωπαϊκούς συσχετισμούς και πολλά άλλα σχετικά με τη διακυβέρνηση μιας χώρας. "Ωστόσο, τώρα ξέρουμε. Τώρα γνωρίζουμε πώς να συνεχίσουμε απο εδώ και πέρα", είπε στο τέλος.
Αρχικά, ακούγεται κάπως έντιμο, διότι θέλει μια κάποια αξιοπρέπεια για να παραδέχονται οτι προεκλογικά μας λέγανε... ψέματα. Το θέμα είναι όμως οτι δε το διατυπώνουν έτσι. Διότι αντί αυτού. το θέτουν ως μια αθώα, ρομαντική, αφελή τους προσέγγιση, καθώς άλλα νόμιζαν, κι άλλα βρήκαν μπροστά τους όταν έγιναν εξουσία. Αντί να αναλαμβάνουν την ευθύνη και να ζητούν συγγνώμη που είπαν τόσα ψέμματα προεκλογικά, παριστάνουν και τα θύματα λόγω αφέλειας. Μα ποιός αλήθεια τους είπε πως τα πράγματα ήταν αλλιώς και τους παρέσειρε να μας παρασείρουν; Ας είμαστε σοβαροί. Θυμόμαστε πολύ καλά, οτι προεκλογικά, μας διαβεβαίωναν με κάθε τρόπο οτι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν και τι λένε, κι οτι έχουν όλους τους τρόπους για να εφαρμώσουν όλα αυτά. Μάλιστα ήταν τόσο σίγουροι, που προκαλούσαν εξεγέρσεις με συνθήματα μίσους εναντίον των προηγούμενων κυβερνήσεων, που κατηγορούσαν ως δοσίλογους, προδότες, γερμανοτσολιάδες και συμμετείχαν σε επεισόδια και συγκεντρώσεις σε πλατείες "αγανακτισμένων" με κρεμάλες και συνθήματα "να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η βουλή". Ήταν δηλαδή πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα, να βλάψουν έμμεσα ή άμεσα πολιτικούς τους αντιπάλους, αλλά και το ίδιο το πολίτευμα. Τόσο σίγουροι παρουσιάζονταν, και τόσο εξοργισμένοι ήσαν. Και ως τέτοιοι κέρδισαν και τις εκλογές. Τώρα όμως, λένε ότι όλα αυτά ήταν φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες. Κάναν λάθος. Μα για τα "λάθη" βγήκανε κυβέρνηση, ας παραιτηθούν λοιπόν. Για να μη μπερδευόμαστε λοιπόν, το ορθολογικό συμπέρασμα είναι οτι είτε είναι συνειδητοποιημένοι, στιγνοί, ακραίοι κι αμετανόητοι εξαπατητές, είτε είναι παθολογικά επικίνδυνοι αν όντως ενώ δεν ήξεραν, προτίθονταν να πάρουν στον λαιμό τους έναν ολόκληρο λαό, οδηγώντας τον στην απόλυτη αυτοκαταστροφή, μόνο και μόνο για να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους.
Αργότερα, ο κύριος Παρασκευόπουλος (Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α' Θεσσαλονίκης) είπε σχετικά με το Σκοπιανό οτι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε κάτι πρωτάκουστο, που δεν έχει γίνει ποτέ ξανά στην ιστορία της ανθρωπότητας: μια χώρα να αλλάξει το σύνταγμά της λόγω απαίτησης μιας άλλης. Κι αυτό, φυσικά, το παρουσίασε ως τεράστια επιτυχία. Ενώ αυτό έχει γίνει ήδη φυσικά, απο το 1995, όταν ο Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, εφάρμοσε οικονομικό εμπάργκο στα Σκόπια και αυτά αλλάξανε το σύνταγμά τους, και μάλιστα - ακόμη πιο βαρύ - αλλάξανε την ίδια τους τη σημαία, που ήταν ο ήλιος της Βεργίνας σε κόκκινο φόντο.Αυτό δεν είναι μια απλή αλλαγή ενός συνταγματικού άρθρου που μπορεί να μην έχει και άμεσες πρακτικές εφαρμογές, αλλά αλλαγή συνταγματικού άρθρου που αφορά την αλλαγή της ίδιας της σημαίας του κράτους,επειδή το απαίτησε η Ελλάδα. Και το πέτυχε. Και το κερασάκι στην τούρταείναι οτι ως αντάλλαγμα η Ελλάδα δεν έδωσε τίποτα τότε, απλώς σταμάτησε τον οικονομικό αποκλεισμό των Σκοπίων. Για να μη τρελαθούμε, και να ξέρουμε την ισχύ της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας, όταν αυτή θέλει όντως να πετύχει εθνικούς στόχους, και όχι να παραδώσει τα πάντα δίχως αντάλλαγμα.
Στο τέλος, όταν άρχισαν να γίνονται ερωτήσεις, επέλεξαν εμάς να κάνουμε την τρίτη ερώτηση της βραδιάς. Τότε ρώτησα: γιατί ενώ λέτε οτι είναι αναγκαίο η αριστερά να μην δείχνει αλαζονεία όταν γίνεται εξουσία, ταυτόχρονα προσβάλετε τόσο χυδαία την θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού που είναι εναντίον αυτής της συμφωνίας που υπέγραψε ο Κοτζιάς με τον Ντιμιτρόφ; Κι επίσης, μπορείτε να μας πείτε επιτέλους ποιά είναι αυτά τα οφέλη της συμφωνίας των Πρεσπών, γιατί μέχρι τώρα δεν έχουμε ακούσει ούτε ένα.
Η κάμερα που είχαν στην αίθουσα μάλλον σταμάτησε να τραβάει εκείνη τη στιγμή, γιατί ποτέ δεν έπαιξαν αυτή την ερώτηση σε κανένα ΜΜΕ, ενώ έπαιξαν τις γενικόλογες, πολιτικάντικες τοποθετήσεις της/τους, περί ανάπτυξης, δικαιοσύνης κλπ.
Η κυρία Αχτσιόγλου σαφώς απέφυγε να απαντήσει για οποιοδήποτε όφελος της συμφωνίας, εφόσον δεν υπάρχει κανένα, αλλά τόλμησε να πει πως διαφωνεί πως η πλειοψηφία του λαού, και ειδικά στη Μακεδονία, είναι εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών. Το ομορφότερο σημείο της βραδιάς, και πάλι, ήταν στο τέλος, όταν 8-10 άνθρωποι που βρεθήκαμε αυθόρμητα στην αίθουσα για να παραθέσουμε την αντίθεση ενός ολόκληρου λαού, σηκωθήκαμε μέσα στην αίθουσα και ξεκινήσαμε να τραγουδούμε το "Μακεδονία Ξακουστή", υψώνοντας μια γαλανόλευκη σημαία, κι αφιερώνοντάς το γεγονός στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Απο κάτω, μερικά κομματόσκυλα χλέβαζαν απο την αρχή ως το τέλος, και καθώς φεύγαμε μάλιστα μια γυναίκα μας φώναξε κάτι για κονσερβοκούτια. Κατά τα άλλα, οι φασίστες και οι ακραίοι ήταν αυτοί που διαδήλωναν έξω απο την αίθουσα.
Όλα αυτά τα γεγονότα, σημαίνουν μόνο ένα πράγμα: ξέρουν οτι πέφτουν.Γι'αυτό κι έχουν λυσάξει και δείχνουν ολοένα και περισσότερο το αληθινό τους, φασιστικό, ακραίο, χυδαίο, μη δημοκρατικό πρόσωπο. Η αριστερή κυβέρνηση που προεκλογικά θα ξύλωνε τα ΜΑΤ, τα χρησιμοποιεί καθημερινά εναντίον του ίδιου της του λαού, εναντίον γυναικών, ηλικιωμένων και μικρών παιδιών. Τόση αστυνομική παρουσία σε κάθε δρόμο και γωνία είχαμε να δούμε απο την επταετία της χούντας.
Τους πιέζουμε, κι εκδηλώνονται. Έχουμε φτάσει στο κωμικοτραγικό σημείο να βλέπουμε κυβέρνηση - ΜΑΤ - αντεξουσιαστές, μαζί σε κοινή προσπάθεια καταστολής του εθνικου, παλλαϊκού αγώνα του Ελληνικού λαού. Έτσι, ακόμη κι ο πιό αδαής Έλληνας στο τέλος θα καταλάβει το πόσο βαθιά ακραίοι είναι, και μέχρι που μπορούν να φτάσουν όταν έχουν την εξουσία. Απο αντιεξουσιαστές, γίνονται οι πιό στιγνοί εξουσιαστές της σύγχρονης ιστορίας.
Γι'αυτό και θα τους στείλουμε απο εκεί που ήρθαν. Ο αγώνας συνεχίζεται σε κάθε πόλη και χωριό, με κάθε μέσο, κάθε μέρα, μέχρι την τελική νίκη. Η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι του Ελληνισμού!
Ζήτω η Μακεδονία, ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Δημοκρατία!
Μόλις 150 (περίπου) άτομα σε επίσημη εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη-Μακεδονία, 29 Ιουνίου 2018.
Πολλές εκατοντάδες, και αργότερα χιλιάδες κόσμου διαδήλωναν την ίδια ώρα εναντίον του χυδαίου προσυμφώνου των Πρεσπών, σε Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Μακεδονίας και της υπόλοιπης Ελλάδας
Πολλές εκατοντάδες, και αργότερα χιλιάδες κόσμου διαδήλωναν την ίδια ώρα εναντίον του χυδαίου προσυμφώνου των Πρεσπών, σε Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Μακεδονίας και της υπόλοιπης Ελλάδας
