1. Χρέος:
"...Απλώς θα ήθελα να υπενθυμίσω επειδή είμαστε μετά το 2014 και πριν το 2021, όλοι οι άνθρωποι που είναι εδώ στην Ελλάδα και ζουν τώρα ελεύθεροι, το μεγάλο χρέος που χρωστάμε δεν είναι το χρέος για το οποίο μιλάμε συνεχώς, είναι το χρέος που είχαμε κι απέναντι στη Φιλική Εταιρία. Κι αν κοιτάξετε πώς λειτούργησε η Φιλική Εταιρία, ήταν μόνο αυτοί οι Έλληνες οι οποίοι ήταν του εξωτερικού, που ξαφνικά ξεσήκωσαν τα πάντα και ουσιαστικά σε 7 χρόνια (1814-1821) κατάφεραν με ανθρώπους σαν τον Κολοκοτρώνη και τον Καραϊσκάκη να αλλάξουν τα δεδομένα και να ζήσουμε εμείς την πρώτη απελευθέρωσή μας πριν 200 χρόνια, επειδή ενεργοποιήθηκαν αυτοί οι άνθρωποι θεωρώντας οτι ο Τουρκικός ζυγός που είχαμε πάνω μας για 400 χρόνια έπρεπε να σταματήσει. Άρα, δεν λέμε για κάτι το θεωρητικό. Ο Ελληνισμός είναι αυτός που έχει φτιάξει την Ελλάδα ελεύθερη. Δεν είναι κάτι άλλο. Η Ελλάδα δεν είναι η συνέχεια της Τουρκικής κατοχής όπως πιστεύουν μερικοί ραγιάδες. Αν δεν υπήρχε η Φιλική Εταιρία και όλοι αυτοί που έκαναν την επανάσταση και που ήρθανε μάλιστα και απο το εξωτερικό, ειδικά για τα δεδομένα της εποχής που η Ελλάδα ήταν πολύ πιο μικρή ακόμη και σε έκταση, δεν θα ήμασταν σε αυτή την κατάσταση. Άρα, ας μη το ξεχνάμε, δεν είναι κάτι που είναι θεωρητικό. Το έχουμε ζήσει, είναι μέσα στην ιστορία μας και θα 'ταν καλό να το έχουμε στο μυαλό μας όταν πηγαίνουμε στο εξωτερικό και προσπαθούμε να βρούμε συμμάχους, ενώ ξαφνικά χτυπάμε την πόρτα ενός γραφείου κι ο άλλος μας μιλάει Ελληνικά".
2. Προσφυγικό:
"...Βλέπουμε οτι έχουμε ήδη στοιχεία κορεσμού στην Γερμανία, στη συνέχεια θα έχουμε στη Σουηδία και κατά συνέπεια η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι πραγματικά διαφορετική και σχετίζεται βέβαια και με την αντιμετώπιση του αρχικού προβλήματος που είναι στο Ιράκ και στη Συρία με την τρομοκρατική οργάνωση Daesh".
"...Είδατε τεράστιες αλλαγές και στη Γαλλία και στην Αγγλία και στη Γερμανία, ενώ πάνω-κάτω θεωρούσαμε οτι μόνο η Ελλάδα έχει προβλήματα. Όχι, έχουν κι άλλες χώρες τώρα, κατάλαβαν τα πράγματα με τον σωστό τρόπο και τον πιό στρατηγικό και κατά συνέπεια μπαίνουμε σε μια διαδικασία αλλαγής φάσης. Κι εδώ έχει ενδιαφέρον να αλλάξουμε την τοποθέτησή μας γιατί είχαμε μερικούς ανθρώπους που πραγματικά αντιμετώπιζαν το πρόβλημα απλοϊκά και τώρα ξαφνικά επειδή οι Ευρωπαίοι αλλάζουν όλοι, βρίσκονται εντελώς στο περιθώριο γιατί οι θέσεις τους δεν συμπίπτουν καθόλου με μια κοινή στρατηγική η οποία είναι: πρέπει να προστατέψουμε και την Ευρώπη και δεν μπορούμε να αφήνουμε οποιονδήποτε, όπου να'ναι, να ζητάει ότι θέλει".
3. Οικονομικό χρέος: Δημοσιογράφος: -Θα κλείσουμε κύριε Λυγερέ ζητώντας την αίσθησή σας τώρα, απο την κουβέντα που ξανα-ανοίγει για το χρέος. Βλέπετε τα πράγματα θετικά για τη χώρα; Ν. Λυγερός: -"Εγώ τα πράγματα θα τα δω θετικά, πραγματικά, για τη χώρα, μόνο και μόνο όταν αρχίσουμε να έχουμε αξιοποίηση της ΑΟΖ. Για όλα τα άλλα βλέπω απλώς εξοικονόμιση και ρυθμίσεις, μπορεί ακόμη και νέο μνημόνιο, νέες διαπραγματεύσεις, αλλά όλα αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν πραγματικά, επι της ουσίας, χωρίς την αξιοποίηση της ΑΟΖ. Κι αυτό που με απασχολεί είναι οτι ενώ το βλέπουμε οτι το κάνει η Κύπρος, οτι μπήκε στο μνημόνιο και βγήκε απο το μνημόνιο, οτι έχει μια πολύ δυναμική φάση σε θέματα ΑΟΖ με συμφωνίες και τα λοιπά, εμείς είμαστε πολύ, πολύ της καθυστέρησης σ'αυτό τον τομέα και σας το λέω πραγματικά, με μεγάλη ειλικρίνεια, όσο δεν γίνεται κάτι το ουσιαστικό με την ΑΟΖ, μην περιμένετε πολλά πράγματα".
"...Σας είπα απο την αρχή οτι για εμένα, όταν θέλουμε να έχουμε μια πολιτική και μια οικονομία που να είναι σταθερές πρέπει να βασίζονται πάνω στην ενέργεια και στη στρατηγική. Η ΑΟΖ είναι ένα εργαλείο που φτιάχτηκε γι'αυτό τον λόγο. Είμαστε μια χώρα που διαθέτει την δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ στην Μεσόγειο, είμαστε μια χώρα που έχει κοιτάσματα, που έχει τεράστιες δυνατότητες και για την θέση που έχει λόγω Ανατολικής Μεσογείου, ξέρουμε οτι θα έχουμε περάσματα πολύ σημαντικά σε επίπεδο στρατηγικής, ας τα αξιοποιήσουμε, ας ενημερώσουμε τους συμμάχους μας και στην Ευρώπη και στην Αμερική τώρα με τα νέα δεδομένα, οτι εμείς είμαστε θετικοί προς αυτή την κατεύθυνση και θέλουμε να τα αξιοποιήσουμε κι όχι να παραμείνουμε έτσι, παθητικά, λέγοντας ποιός θα σώσει την κατάσταση. Μπορούμε να σωθούμε, ακριβώς με τις δικές μας δυνατότητες, αξιοποιώντας την ΑΟΖ".
"...Ποτέ δεν υπήρχε, στην ιστορία του Ελληνισμού, έλλειψη απο ραγιάδες. Ποτέ. Κι όμως, παρ'όλα αυτά καταφέραμε να κάνουμε ακόμα και επανάσταση. Δεν είναι κάτι που με προβληματίζει. Το λέω συχνά, η Ελλάδα που δεν θα έχει πια προβλήματα και θα τα πάει καλά και θα μπορεί να παίξει έναν ρόλο γεωπολιτικό και πάνω στην σκακιέρα υψηλής στρατηγικής, θα είναι μια Ελλάδα που θα είναι για τους Έλληνες, για τους πατριώτες, αλλά ακόμη και για τους προδότες. Δεν αφήνουμε κανέναν έξω".
Το υπέροχο χαρακτηριστικό της δημοκρατίας είναι οτι είναι το μόνο πολίτευμα που προάγει την αυτογνωσία φανερώνοντας το ποιόν μας και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο.
The wonderful feature of democracy
Th. Tsiamitas
The wonderful feature of democracy is that it is the only political system that promotes self-awareness by revealing our own qualities both at individual and collective level.
Ανθρωπιά κι αντοχές
να έχεις
ως θεμέλια
για να στηρίξεις την υπέρβαση
διότι η μετάλλαξη
είναι πάντοτε επίπονη
αφού χρειάζεται να αποδεχτείς
πως είχες κάνει λάθος εκτιμήσεις,
κινήσεις, ή, ακόμη χειρότερα, πράξεις,
αλλά μην αφήσεις
την ενοχή να σε καθηλώσει,
διότι ακόμη κι ο Απόστολος Παύλος
έγινε μόνο όταν κατάλαβε και είδε
το φως της Αλήθειας
και μέσω των πράξεών του
ξεπέρασε ένα ένοχο παρελθόν
αφού προσέφερε ένα συνανθρώπινο μέλλον
για όλη την Ανθρωπότητα.
Compassion and strength
Theodoris Tsiamitas
Compassion and strength
have as a foundation
to support the transcendence
because the transformation
is always painful
since you have to accept
that you have done wrong estimations,
moves, or, even worse, acts,
but do not let guilt
nail you down,
because even the Apostle Paul
became only when he realized and saw
the Light of Truth
and through his actions
he overcame a guilty past
after he offered a humane future
for all Mankind.
Η εμπάθεια ως έννοια συνανθρωπιάς Θεοδωρής Τσιαμίτας Η εμπάθεια, με την αρχική, εξ'ορισμού θετική, ετοιμολογική της έννοια, λειτουργεί στον νοητικό χώρο όπως το εμβόλιο στον βιολογικό. Έχοντας την ικανότητα να νιώσουμε το πώς νιώθει ο άλλος όχι μόνο μπορούμε πραγματικά να τον βοηθήσουμε, αποφεύγοντας ταυτόχρονα να τον πληγώσουμε, που είναι πολύ σημαντικό, ειδικότερα όταν υποφέρει ήδη, αλλά ταυτόχρονα λόγω της νοητικής αυτής προσομοίωσης βλέπουμε πώς θα λειτουργούσαμε κι οι ίδιοι σε όμοια κατάσταση. Τιθασεύοντας τα αντανακλαστικά μας μέσω της σκέψης μας. Αυτό δεν είναι απλώς μια λεπτομέρεια καθώς με παρόμοιο τρόπο με το εμβόλιο που εισχωρεί εξασθενημένα μικρόβια στον οργανισμό ώστε να παράξει αντισώματα δίχως να κινδυνεύσει πραγματικά απο την ασθένεια, ώστε να είναι για το μέλλον έτοιμος να την αντιμετωπίσει πριν καν εκδηλωθεί, σε περίπτωση προσβολής του απο αυτή, η εμπάθεια μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα πρόβλημα το οποίο ενώ δεν μας βάλλει την στιγμή εκείνη, εν δυνάμει θα παρουσιαστεί στο μέλλον. Έτσι μέσω του άλλου και λόγω εμπάθειας εκπαιδευόμαστε. Η εμπάθεια λοιπόν είναι μια ένοια τόσο ανθρώπινη, που λειτουργεί καθαρά ως συνανθρωπιά επι του πρακτέου διότι μας δίνει την δυνατότητα να βοηθούμε αληθινά όλα τα θύματα, χωρίς καν να είναι ανάγκη να μας το ζητήσουν και παράλληλα μας προετοιμάζει και μας δυναμώνει κάνοντάς μας πιό ανθεκτικούς.
Ν. Λυγερός: - ..."Άρα, προσπαθώ να σας πω οτι το πρώτο πράγμα που μας διδάσκει ο Ελληνισμός είναι οτι μόνο οι νεκροί δεν έχουν προβλήματα. Προτιμάτε να έχετε προβλήματα ή να είστε νεκροί; Δεν κατάλαβα, το σκέφτεστε κιόλας; Ακροατής: -Θέλουμε όλοι προβλήματα. Ν. Λυγερός: -Α, θέλετε όλοι προβλήματα. Ε αυτά τα προβλήματα ξέρετε πώς τα ονομάζετε στην Ελλάδα; Ελευθερία. Μόνο όταν είσαι ελεύθερος έχεις προβλήματα. Γιατί άμα είσαι σκλάβος δεν έχεις προβλήματα, τα διαχειρίζεται άλλος, έχεις μόνο λύσεις. Άρα όταν βάζουμε Ελευθερία ή Θάνατος δεν το βάλαμε έτσι, για παίξε γέλασε. Είναι πολύ απλό, εμείς βάλαμε Ελευθερία ή Θάνατος. Δεν βάλαμε ας πούμε βιοπορισμός ή θάνατος. Δεν βάλαμε δημόσιο ή θάνατος. Βάλαμε Ελευθερία ή Θάνατος. Άρα είναι πολύ απλό, άμα δεν θες τον θάνατο είναι οτι θες την ελευθερία. Αν καταπατούν την ελευθερία προτιμάς να είσαι νεκρός. Ή έχουμε ένα ενδιάμεσο κι έχουμε βρει μια τρίτη λύση του τύπου, ε, σκλάβος κάπου κάπου, άμα έχεις αρκετά λεφτά απ'την δουλειά σου, μπορείς να το πεις και δουλειά. Γιατί να το πεις σκλάβος, σε αναγκάζει κάποιος να το πεις σκλάβος; Το λες δουλειά. Βέβαια δουλειά μοιάζει με δουλεία, αλλά δεν πειράζει, λες ο κόσμος έχει μετακινηθεί, καμία σχέση το ένα με το άλλο. Γιατί όμως λέμε άνεργος; Γιατί λέμε άεργος; Γιατί έχουμε πολλούς ανθρώπους που δουλεύουν ενώ είναι άεργοι".
Ν. Λυγερός: -..."Θα σας το πω λίγο πιό χριστιανικά. Έλεγε ο Άγιος Αυγουστίνος, για να είσαι ευχαριστημένος, πρέπει να ζητάς αυτά που έχεις. Αυτό είναι τεράστια σφαλιάρα γιατί για τους περισσότερους απο μας, εμείς ζητάμε απο τα άλλα. Και ρωτάω, ρε παιδιά, την ΑΟΖ, την ΑΟΖ, την έχουμε ή δεν την έχουμε; Είναι μια περιοχή, απλά πρέπει να την δηλώσουμε, και βέβαια την έχουμε. Τα κοιτάσματα που είναι απο κάτω, δεν τα έχουμε; Τα έχουμε. Ζητάμε κάτι το διαφορετικό; Καταπατούμε κάποιον; Είμαστε εκτός του πλαισίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Δεν είμαστε στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου; Δεν είμαστε στο πλαίσιο του Δικαίου της Θάλασσας; Όλα αυτά είναι εδώ. Ρωτάω όμως, αν δεν διεκδικούμε ούτε αυτά που έχουμε, τι είμαστε; Άρα, δεν είμαστε σε κρίση, είμαστε σε έλλειψη κρίσης. Διότι τα έχεις. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε κοιτάσματα που έχουν αξία τουλάχιστον 1,7 τρις € και να ασχολούμαστε με 0,3. Ωραία, θα κάνουμε κάτι; Τα θαλάσσια οικόπεδα τα βγάλαμε. 20 θαλάσσια οικόπεδα, μια χαρά είναι τα οικόπεδα. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνισμού, ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, που ο Ελληνισμός διαχειρίζεται τόσο μεγάλα κομμάτια θάλασσας επίσημα. Χωρίς διεκδίκηση απο άλλους. Γιατί, μην μπερδευτείτε, όταν ήμασταν στην Μεσόγειο δεν λέγαμε οτι η Μεσόγειος είναι δική μας. Οι Ρωμαίοι το έλεγαν, mare nostrum, εμείς λέγαμε Μεσόγειος, πηγαίναμε παντού αλλά πηγαίνανε και οι άλλοι. Εδώ λοιπόν, λέμε, οτι έχουμε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη κι έχουμε 20 θαλάσσια οικόπεδα όπως έχει και η Κύπρος 13 θαλάσσια οικόπεδα. Η Κύπρος έχει κάνει θέσπιση το 2004, έχει κάνει οριοθέτηση το 2003 με την Αίγυπτο, το 2007 με τον Λίβανο, το 2010 με το Ισραήλ, έχει κάνει διαγωνισμό που έχουμε μέσα την Eni, την Total, την Delek, την Navtech, την Noble. Τα χρησιμοποιεί σαν μια καινούρια σκακιέρα που φτιάχνει και παίζει με αυτά τα στοιχεία χωρίς να παίζει μόνο με την ξηρά. Πρέπει να καταλάβετε το εξής, ο Ελληνισμός όταν έχει προβλήματα ξηράς τα λύνει πάντοτε με την θάλασσα. Άμα δεν τα λύνει με την θάλασσα τα κάνει θάλασσα, εξ'αρχής. Άρα, λέω απλώς οτι άμα το σκεφτείτε ορθολογικά, πρώτα απο όλα, όπως το λέω οτι για μια μη αξιοποίηση μιας πηγής γνώσης είναι πράξη βαρβαρότητας, άμα δεν διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, που είναι κυριαρχικά δικαιώματα, εντάξει -είναι συγκεκριμένο αυτό, υπάρχει, το Δίκαιο της Θάλασσας- ρωτάω, γιατί να έχουμε προβλήματα; Είναι απλώς οτι εμείς αποδεχόμαστε να έχουμε προβλήματα. Αυτό το πρόβλημα, λύνεται. Άρα το πρόβλημα που έχουμε σε αυτό τον τομέα, είναι αυτό που είχε κι ο Leonardo Da Vinci, του έλεγαν συχνά, ποιό είναι το πρόβλημά σας ως ιδιοφυΐα κι έλεγε το πρόβλημά μου είναι να αποδείξω στην κοινωνία οτι έχω βρει την λύση. Αυτό είναι το μεγάλο μου πρόβλημα. Τα άλλα τα λύνω, αφού είμαι ιδιοφυΐα. Εδώ λοιπόν ο Ελληνισμός ως ιδιοφυΐα το έχει λύσει αυτό το πρόβλημα, αλλά η κοινωνία, η κοινωνία μας, δεν έχει καταλάβει οτι λύνεται με αυτόν τον τρόπο, κι εμείς ακόμη το συζητάμε. Άρα έχουμε πάρα πολλούς ψηφοφόρους που έχουνε τσακωθεί σίγουρα σε εκλογικά κέντρα, εσύ είσαι πιό έτσι, εσύ είσαι πιό άλλο, συνήθως δε λέμε πιό κοντός ή πιό ψηλός, λέμε πιό δεξιά και πιό αριστερά και μετά ξεχνάμε οτι το σημαντικό είναι ποιός πάει μπροστά και ποιός πάει πίσω. Άρα πάμε όλοι πίσω κι ασχολούμαστε πώς πάμε δεξιά κι αριστερά.
Ν. Λυγερός: -"...Δεν είμαστε αισιόδοξοι. Ούτε απαισιόδοξοι βέβαια. Δεν κοιτάζουμε το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο, απλώς το γεμίζουμε. Ο Ελληνισμός γεμίζει συνεχώς όλα τα ποτήρια. Κερασμένα. Τους κερνάει όλους, σου λέει αυτό είναι γνώσεις για όλους. Παράγω ένα έργο για όλους. Όσοι θέλουν ας το αξιοποιήσουν. Κι αυτοί που το αξιοποιούν είναι αυτοί που εξελίσσονται. Και μ'αυτή την έννοια είναι ένα δώρο. Άρα, λέω απλώς οτι είστε κομμάτια απο αυτό το δώρο. Αν το συνειδητοποιήσετε, θα βοηθήσετε στην παραγωγή. Αν δεν το συνειδητοποιήσετε, θα πείτε τι χάλια που είναι τα πράγματα. Άρα είναι απλώς θέμα επιλογής και τελειώνω, επανέρχομαι στην φράση του Επίκτητου και πάλι, αυτουνού που του έσπασαν το χέρι. Λέει, θεώρησε τον εαυτό σου ως σκλάβο ή ως ελεύθερο ον, όλα εξαρτώνται απο σένα. Ο Ελληνισμός το είπε αυτό κι ο Ελληνισμός αποφάσισε να είναι ελεύθερο ον. Αν δεν είστε του Ελληνισμού κι είστε μόνο του Ελλαδισμού σίγουρα θα έχετε προβλήματα σκλαβιάς και θα τα ονομάζετε δουλειά, δουλεία, βιοποριστικά κτλ και θα μιλάτε για εξαρτημένους. Αν δεν είστε και παράγετε ένα έργο τότε θα είστε ένα παράδειγμα προς μίμηση και θα λένε οι άλλοι, ναι, είναι έτσι. Θυμάστε αυτό που είχε πει ο Τσόρτσιλ, έλεγε παλιότερα λέγαμε οτι οι Έλληνες παλεύουνε σαν τους ήρωες, και μετά λέει, μετά απο όλα αυτά που είδα θα μπορούσαμε να πούμε οτι είναι το ανάποδο, οτι το σημείο αναφοράς είναι οι Έλληνες και οι ήρωες παλεύουνε σαν τους Έλληνες. Άρα σκεφτείτε το αυτό, οτι το είπε κάποιος ξένος, σε μια φάση που ήταν πολύ κρίσιμη, πολύ δύσκολη για μας κι όμως τα ξεπεράσαμε. Άρα τελειώνω λέγοντας οτι μη ξεχνάτε ποτέ οτι θα είμαστε εδώ ακόμα και μετά".
Πρόσεχε τι αναζητάς.
Αναρωτήσου γιατί.
Σκέψου το μετά.
Πριν.
Δεν υπάρχει σοβαρός, ούτε και δίκαιος λόγος για να σπαταλήσεις χρόνο.
Τελειώνει γρήγορα, όπως κι η χαρά.
Γι'αυτό συμφέρει να την μοιραστείς εγκαίρως.
Μεγαλώνει την διάρκεια.
Αναβαθμίζει την έννοια.
Πάντα μέσω του άλλου.
Η χαρά, γίνεται μεταχαρά.
Το αίσθημα, γίνεται συναίσθημα.
Το εγώ, γίνεται υπερεγώ.
Ο εαυτός μετατρέπεται σε σύνδεσμο.
Το σύνολο μετατρέπεται σε ολότητα.
Ο χώρος γίνεται χρόνος,
η ύπαρξη γίνεται ζωή
κι οι στιγμές συνέχεια
λόγω αλήθειας.
If you love those who love you, what credit is that to you? For even sinners love those who love them. And if you do good to those who do good to you, what credit is that to you? For even sinners do the same.
All the commandments: You shall not commit adultery, you shall not kill, you shall not steal, you shall not covet, and so on, are summed up in this single command: You must love your neighbor as yourself.
A new command I give you: Love one another. As I have loved you, so you must love one another.
But I say to you, Love your enemies and pray for those who persecute you, so that you may be sons of your Father who is in heaven; for he makes his sun rise on the evil and on the good, and sends rain on the just and on the unjust.
By Lewis Richmond Buddhist writer and teacher. “Emptiness” is a central teaching of all Buddhism, but its true meaning is often misunderstood. If we are ever to embrace Buddhism properly into the West, we need to be clear about emptiness, since a wrong understanding of its meaning can be confusing, even harmful. The third century Indian Buddhist master Nagarjunataught, “Emptiness wrongly grasped is like picking up a poisonous snake by the wrong end.” In other words, we will be bitten! Emptiness is not complete nothingness; it doesn’t mean that nothing exists at all. This would be a nihilistic view contrary to common sense. What it does mean is that things do not exist the way our grasping self supposes they do. In his book on theHeart Sutra the Dalai Lama calls emptiness “the true nature of things and events,” but in the same passage he warns us “to avoid the misapprehension that emptiness is an absolute reality or an independent truth.” In other words, emptiness is not some kind of heaven or separate realm apart from this world and its woes. The Heart Sutra says, “all phenomena in their own-being are empty.” It doesn’t say “all phenomena are empty.” This distinction is vital. “Own-being” means separate independent existence. The passage means that nothing we see or hear (or are) stands alone; everything is a tentative expression of one seamless, ever-changing landscape. So though no individual person or thing has any permanent, fixed identity, everything taken together is what Thich Nhat Hanh calls “interbeing.” This term embraces the positive aspect of emptiness as it is lived and acted by a person of wisdom — with its sense of connection, compassion and love. Think of the Dalai Lama himself and the kind of person he is — generous, humble, smiling and laughing — and we can see that a mere intellectual reading of emptiness fails to get at its practical joyous quality in spiritual life. So emptiness has two aspects, one negative and the other quite positive. Ari Goldfield, a Buddhist teacher at Wisdom Sun and translator of Stars of Wisdom, summarizes these two aspects as follows: The first meaning of emptiness is called “emptiness of essence,” which means that phenomena [that we experience] have no inherent nature by themselves.” The second is called “emptiness in the context of Buddha Nature,” which sees emptiness as endowed with qualities of awakened mind like wisdom, bliss, compassion, clarity, and courage. Ultimate reality is the union of both emptinesses. With all of this in mind, I would like to highlight three common misunderstandings of emptiness: emotional, ethical and meditative. Emotional When we say “I feel empty,” we mean we are feeling sad or depressed. Emotionally speaking, “emptiness” is not a happy word in English, and no matter how often we remind ourselves that Buddhist emptiness does not mean loneliness or separateness, that emotional undertow remains. At various times I have looked for a substitute translation for the Sanskrit sunyata — I have tried “fullness,” “spaciousness,” “connectedness,” and “boundlessness” — but as Ari Goldfield points out, “emptiness” is the most exact translation. “Emptiness” is also the term that my own teacher Shunryu Suzuki used, though he usually added context. Once, speaking of emptiness he said, “I do not mean voidness. There is something, but that something is something which is always prepared for taking some particular form.” Another time, speaking of the feeling tone of emptiness, he said, “Emptiness is like being at your mother’s bosom and she will take care of you.” Ethical Some Buddhist students rationalize or excuse bad behavior of their teacher by asserting that through his understanding of emptiness the teacher is exempt from the usual rules of conduct. One student said, “Roshi lives in the absolute so his behavior can’t be judged by ordinary standards.” While it is true that Buddhist teachers sometimes use unusual methods to awaken their students, their motivation must come from compassion, not selfishness. No behavior that causes harm is acceptable for a Buddhist practitioner, teacher or otherwise. Meditative Some Buddhist students think that a meditative state without thought or activity is the realization of emptiness. While such a state is well described in Buddhist meditation texts, it is treated like all mental states — temporary and not ultimately conducive to liberation. Actually emptiness is not a state of mind at all; it is, as the Dalai Lama says, simply “the true nature of things and events.” This includes the mind. Whether the mind of the meditator is full of thoughts or empty of them, this true nature holds. Conclusion Finally, since emptiness seems so difficult to understand, why did the Buddha teach it at all? It is because of his profound insight into why we suffer. Ultimately we suffer because we grasp after things thinking they are fixed, substantial, real and capable of being possessed by ego. It is only when we can see through this illusion and open ourselves, in Ari Goldfield’s words, “to the reality of flux and fluidity that is ultimately ungraspable and inconceivable” that we can relax into clarity, compassion and courage. That lofty goal is what makes the effort to understand emptiness so worthwhile. (Το παρόν κείμενο ίσως παρατεθεί μελλοντικά και στα Ελληνικά για αυτούς που δεν καταλαβαίνουν την Αγγλική). Source: http://www.huffingtonpost.com/lewis-richmond/emptiness-most-misunderstood-word-in-buddhism_b_2769189.html
If you think
that pain
is just a mechanism
to warn you
when you're threatened
read Nikos Lygeros
and you will see
that after the thinking
comes the suffering
which allows you
with empathy
to end up being
a Just
fellow human
by protecting
the innocent
before they get hurt
from the indifference
of society
and the cruelty
of barbarity.
Αν νομίζεις
Θεοδωρής Τσιαμίτας
Αν νομίζεις
οτι ο πόνος
είναι απλώς o μηχανισμός
που σε προειδοποιεί
όταν απειλείσαι
διάβασε
τον Νίκο Λυγερό
και θα δεις
οτι μετά το σκέφτομαι
έρχεται το υποφέρω
που σου επιτρέπει
με την εμπάθεια
να υπάρχεις
ως Δίκαιος
συνάνθρωπος
προστατεύοντας
τους αθώους
πριν να πληγωθούν
απο την αδιαφορία
της κοινωνίας
και την απανθρωπιά
της βαρβαρότητας.
*εμπάθεια, με την ετυμολογική της έννοια, που είναι καθαρά θετική και γι'αυτό την χρησιμοποιούν και σε άλλες γλώσσες με αυτό τον τρόπο, διότι χάρη σ'αυτή μπορείς δίχως να είσαι ο άλλος να νιώσεις πώς νιώθει.
